Roślina idealna na żywopłot? Oczywiście tuja! Od dziesiątków lat zielone ściany z żywotnika Thuja bardzo często pojawiają się w ogrodach i to w wielu różnych rolach. Dosyć tania roślina ma walory, które idealnie spełniają wymagania stawiane żywopłotom.

Rozrastając się, tworzy gęstą, nieprzejrzystą osłonę, która zajmuje niewiele miejsca i nie wymaga zbyt częstego przycinania. Wadą żywotnikowej ściany jest zbyt monotonny wygląd jej powierzchni. Jednak z tym problemem nietrudno sobie poradzić, stosując różne pomysły aranżacyjne, na przykład zmieniając kształty żywopłotu czy też komponując jedną płaszczyznę z różnych odmian o kolorowych igłach.

Po cięciu, które pobudza rośliny, żywopłot najczęściej zaczyna szybko odrastać. Ten okres warto wykorzystać do wypróbowania nowych form.Dotychczasowy skrzynkowy kształt możemy zastąpić sfalowanym profilem wieńczącym górną część zielonej ściany. Innym interesującym pomysłem jest pozostawienie pojedynczych pionowych pędów, którym nadamy formę drzewka o kulistej koronie.

Interesującą ozdobą żywopłotu są łukowate bramki i okna. Mają one nie tylko walory estetyczne. Umożliwiają także poprowadzenie lub wydłużenie osi widokowych, uatrakcyjniających wygląd ogrodu. Formujące cięcia doskonale znoszą cisy i graby, natomiast  żywotniki znacznie gorzej. Grupa roślin żywopłotowych jest dosyć duża, warto więc wykorzystać to bogactwo. Laurowiśnia o wiecznie zielonych grubych i lśniących liściach osłania ogród przez cały rok, podobnie jak coraz popularniejszy głogownik Photinia. Jednak oba krzewy mogą mocno ucierpieć w bardzo mroźne zimy.

Do ogrodu naturalnego bardziej pasują nasze rodzime witalne gatunki, np. grab i cis. Wybierając rośliny, zastanówmy się, czy koniecznie potrzebna jest nam całoroczna osłona. Przecież
w zimie nie będziemy przesiadywać na tarasie czy w ogrodzie. Zrzucające liście buki czy klony polne na wiosnę okrywają się świeżą zielenią, w lecie tworzą gęstą ścianę, a jesienią zachwycają ognistymi barwami.

Ogród można także otoczyć szpalerem kwiatowym. Należy to jednak przemyśleć. Krzewy w większości kwitną tylko kilka tygodni. Przez pozostałą część roku wyglądają zupełnie inaczej, często niezbyt atrakcyjnie. Potrzebują także więcej miejsca, gdyż nie można im nadawać kształtów smukłej ścianki.

Często zastępuje się je krzewami tolerującymi cięcie. Są to m.in. tawuły i głogi. Półśrodki nie są najlepszym rozwiązaniem. Najlepiej jednak zrobić zdecydowany krok ku żywopłotowi naturalnemu, pamiętając o wygospodarowaniu dla niego odpowiednio szerokiego pasa powierzchni. Ciekawym pomysłem jest łączenie żywopłotu z elementami osłonowymi, np. gabionami, deskami lub wikliną.

 

 

12 roślin na żywopłoty

Klon polny Acer campestre

Zalety: Nasz rodzimy gatunek doskonale znosi cięcie, upały i silniejsze porywy wiatru. Dobrze czuje się niemal w każdym podłożu. Jesienią liście mają piękną żółtą barwę. 

Wady: Rozrasta się bardzo mocno, dlatego pod koniec lata potrzebne jest drugie cięcie. Jesienią zrzuca liście, dlatego w zimie nie osłania ogrodu. Może być podatny na ataki mączniaka.  

Uwagi: Roczny przyrost 30-40 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1,5-4 m.

 

Berberys Berberis

Zalety: Cierniste pędy krzewu są dla nieproszonych gości przeszkodą trudną do przebycia. Chronią ptasie gniazda przed rabusiami. W miejscach nasłonecznionych odmiana ‘Atropurpurea’ przebarwia się szczególnie intensywnie. Żywopłot jest gęsty także po zrzuceniu liści przed zimą.

Wady: Sadzenie i cięcie można wykonywać tylko w grubszych rękawicach. 

Uwagi: Roczny przyrost 15-25 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 0,5-1,5 m.

 

Grab zwyczajny Carpinus betulus

Zalety: Łatwo przystosowuje się do każdego rodzaju ziemi, zarówno w cieniu, jak i w miejscu nasłonecznionym. Sezonowe liście utrzymują się na pędach aż do wiosny. Dobrze rośnie nawet po mocnym cięciu.

Wady: Zalecane jest dwukrotne cięcie w sezonie. W zimie żywopłot traci pełną nieprzejrzystość. Na wiosnę często atakowany jest przez szkodniki.

Uwagi: Roczny przyrost 20-40 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1-4 m. 

 

Laurowiśnia Prunus laurocerasus

Zalety: Piękny krzew o dużych, lśniących, zawsze zielonych liściach. Nawet w zimie skutecznie osłania ogród. Wartościowe odmiany to m.in. ‘Herbergii’, ‘Etna’ i ‘Novita’. Wymaga tylko jednego cięcia w roku.

Wady: Łatwo przemarza. W zimie roślinie szkodzi przede wszystkim słońce i wiatr. Ma trujące owoce, które można usunąć przez cięcie po kwitnieniu. 

Uwagi: Roczny przyrost 20-40 cm. Na 1 mb należy sadzić 2-3 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 0,5-1,5 m.

 

Cyprysik Lawsona Chamaecyparis 

Zalety: Zawsze zielony iglak ma różnobarwne odmiany, jak np. niebieskozielona ‘Alumii’, niebieska ‘Columnaris’, żółta ‘Stardust’. Dobrze rośnie w miejscach zacienionych i jest dosyć odporny na choroby grzybowe. Żywopłot przez cały rok szczelnie osłania ogród. 

Wady: Starsze rośliny źle znoszą mocne cięcie. Jak wiele iglaków ma trochę staromodny wygląd.

Uwagi: Roczny przyrost 10-20 cm. Na 1 mb należy sadzić 2-3 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1,5-4 m.

 

Modrzew Larix

Zalety: Kiedyś popularna, dzisiaj mało wykorzystywana roślina żywopłotowa. Modrzew europejski i japoński mają ładne młode odrosty i szyszki, a także jaskrawożółte igły jesienią. Zdrowa, żywotna roślina lubi stanowiska nasłonecznione i jest bardzo odporna na ataki szkodników i chorób.

Wady: Jesienią modrzew zrzuca igły  i traci walory rośliny osłaniającej.

Uwagi: Roczny przyrost 15-25 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1,5-4 m.

 

 

Buk pospolity Fagus sylvatica

Zalety: Liście zielonego i czerwonego buku długo utrzymują się na pędach. Dlatego w zimie żywopłot pozostaje dosyć gęsty. Buk toleruje zacienienie i dobrze znosi cięcie.

Wady: Roślinie szkodzą okresy letniej suszy. Osłabione, narażone są na ataki wełnowców. Żywopłot wymaga dwukrotnego cięcia w sezonie. Buk jest bardziej wymagający niż grab.

Uwagi: Roczny przyrost 30-50 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1-4 m.

 

Ligustr Ligustrum

Zalety: Dosyć tani krzew kwitnie w czerwcu i lipcu. Zebrane w wiechy białe pachnące kwiaty są lubiane przez owady. Jesienią czarne owoce są chętnie zjadane przez ptaki. Ligustr pospolity ‘Atrovirens’ tworzy gęsty, mocno rozkrzewiony żywopłot.

Wady: Częściowo zimozielony krzew traci liście po większym mrozie. Najczęściej wymaga dwóch cięć w sezonie.

Uwagi: Roczny przyrost 20-40 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1-2 m.

 

Głogownik Photinia

Zalety: Zawsze zielony krzew zyskuje coraz większą popularnością. Szczególnie efektowna jest odmiana ‘Red Robin’ o czerwono ubarwionych młodych liściach. Rozłożysta roślina jest mało wrażliwa na suszę i upał. Dobrze rośnie niemal w każdym rodzaju gleby .

Wady: Roślina wrażliwa na mróz. Sadzonki w porównaniu z innymi roślinami są dosyć drogie.

Uwagi: Roczny przyrost 20-30 cm. Na 1 mb należy sadzić 2-3 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1-2 m.

 

Cis pospolity Taxus baccata

Zalety: Nasz rodzimy iglak bardzo dobrze czuje się zarówno w miejscach cienistych, jak i nasłonecznionych. Jest mało wrażliwy nawet na bardzo mocne cięcie. Roślinie wystarczy jedno cięcie w sezonie. Wiecznie zielone igły zapewniają całoroczną osłonę ogrodu. Nadaje się także na niski żywopłot.

Wady: Rośnie dosyć wolno. Kora, igły i owoce są silnie trujące.

Uwagi: Roczny przyrost 10-20 cm. Na 1 mb należy sadzić 3-4 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 0,5-2 m.

 

Żywotnik zachodni Thuja occidentalis

Zalety: Popularna roślina iglasta, szybko tworząca gęstą (także w zimie) ściankę osłaniającą i zatrzymującą wiatr. Ładne odmiany: ‘Smaragd’ o smukłym pokroju i złocisty‘Sunkist’. Rośline wystarczy jedno cięcie rocznie.

Wady: Nie znosi mocnego cięcia. Jest podatny na ataki chorób grzybowych. Susza powoduje brązowienie igieł. Żywotnik jest rośliną trującą.

Uwagi: Roczny przyrost 10-30 cm. Na 1 mb należy sadzić 2-3 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1,5-4 m.

 

Bambus Fargesia murielae

Zalety: Ten gatunek bambusa ma kępiasty pokrój i nie jest rośliną ekspansywną. Wiecznie zielone źdźbła wprowadzają do ogrodu azjatycką aurę. Dobrze rośnie w miejscach zacisznych, słonecznych lub półcienistych. 

Wady: Liście zwijają się w czasie suszy i na mrozie. Wymaga dwóch cięć: jednego przed rozpoczęciem wegetacji i drugiego w lecie. 

Uwagi: Roczny przyrost do 2 m. Na 1 mb należy sadzić 2-3 rośliny. Optymalna wysokość żywopłotu 1,5-2,5 m.