Sklepowe półki znów zaczynają się zapełniać cebulkami roślin kwitnących. To znak, że nadeszła już jesień, a wraz z nią pora sadzenia wiosennych gatunków cebulowych. W taki oto sposób dokonujemy symbolicznego otwarcia przyszłorocznego sezonu, odczarowując nieco ponurą jesienną aurę.   

W cebulkach można wprost przebierać. To gwarantuje bardzo duże możliwości aranżacyjne w rozbiciu na porę kwitnienia, dobór kolorystyczny, warunki siedliskowe itd.

Gatunki cebulowe można sadzić pod ozdobnymi latem drzewami i krzewami (wczesną wiosną nie mają jeszcze liści), w skalniakach, skrzynkach balkonowych i donicach, na trawniku (pozostawiając do naturalizacji). Bardzo dobrze sprawdzają się w charakterze wypełnienia rabat bylinowych – dzięki nim wiosnę czuć w ogrodzie już na kilka tygodni przed jej faktycznym nastaniem.

Na niskie czoło rabaty nadają się szafirki drobnokwiatowe, cebulice i puszkinie. Na dalszach pozycjach w głębi rabaty można posadzić tulipany i kamasje. Takie stopniowanie wysokości jest wskazane zwłaszcza wtedy, gdy rośliny kwitną w tym samym czasie. To zresztą niejedyna zasada, jaką należy kierować się przy aranżowaniu nasadzeń. Dobrze jest różnicować pory kwitnienia, łącząc np. wczesne odmiany krokusów i zawilców z późno kwitnącymi tulipanami czy czosnkami ozdobnymi.   

Zawsze dobrym rozwiązaniem są nasadzenia grupowe. Aby uzyskać pożądany efekt, trzeba posadzić obok siebie co najmniej 5 cebulek tej samej odmiany (w tym samym kolorze), zwłaszcza z tulipanów, narcyzów, krokusów i cebulic. W większym ogrodzie liczba ta powinna się zwiększyć co najmniej dwukrotnie.

Rośliny cebulowe mogą rosnąć prawie w każdej glebie, pod warunkiem że będzie dostatecznie przepuszczalna, by mogła zapewnić dobry odpływ nadmiaru wody. Gleby ciężkie należy rozluźnić poprzez dodanie kompostu lub obornika. Cebule sadzi się piętką do dołu na głębokość równą mniej więcej ich trzykrotnej wysokości.

 

Sprawdzone rośliny okrywowe do ogrodu wiosennego

Rośliny cebulowe można łączyć w ciekawe nasadzenia z innymi roślinami ozdobnymi, m.in. z grupy okrywowych.

1. Pulmonaria wyrasta o wczesnej porze roku, bo już w marcu dość skutecznie wypełniając luki między tulipanymi i narcyzami. Charakterystyczne dla pulmonarii są biało nakrapiane liście i różowe kwiaty.  

2. Barwinek pospolity ‘Alba’ o białych kwiatach i wiecznie zielonych liściach stanowi interesujące tło dla niewysokich szafirków drobnokwiatowych.  

3. Bergenia sercolistna ‘Ouverture’ to wytrzymała odmiana o przeważnie zawsze zielonych, owalnych, skórzastych liściach. Jesienią i zimą utrzymują czerwonawe wybarwienie.    

4. Mieszańcowa odmiana żurawki ‘Caramel’ o piaskowych liściach, z czasem wybarwiających się na kolor bladoróżowy, jako towarzyszka zawsze modnych narcyzów.

Sadzenie i pielęgnacja roślin cebulowych

Poniżej przedstawiamy praktyczne wskazówki, jak ułatwić sobie sadzenie cebul tulipanów i narcyzów oraz bulwek krokusów, a także radzimy, jak uzyskać ładne kompozycje na rabatach i kolorowe aranżacje w doniczkach.

 

Przegląd cebulek kwiatowych

W kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara:

1. Tulipany botaniczne Tulipa wymagają pełnego nasłonecznienia, kwitną od marca do maja.

2. Cebulice Scilla radzą sobie zarówno w słońcu, jak i w półcieniu, kwitną od marca do kwietnia.

3. Śnieżyce Leucojum preferują cieniste stanowiska i wilgotną glebę, kwitną od stycznia do marca.

4. Szafirki Muscari lubią pełne słońce, ale uprawiane w doniczce mogą też przebywać w cieniu, kwitną od kwietnia do maja.

5. Krokusy Crocus potrzebują dużo słońca, kwitną od marca do kwietnia.

6. Hiacyntowce Hyacinthoides dobrze rosną w półcieniu pod krzewami, zakwitają w maju. 

7. Narcyzom Narcissus odpowiadają stanowiska słoneczne i półcieniste, okres kwitnienia rozciąga się, zależnie od odmiany, od lutego do maja.

8. Kosaćce Iris cebulowe lubią pełne słońce i przepuszczalną glebę, kwitną na przełomie lutego i marca.

9. Śnieżyczki Galanthus mogą rosnąć w miejscach słonecznych i lekko ocienionych, a gleba nie powinna całkowicie wysychać, kwitną od lutego do marca.

10. Tulipany ogrodowe udają się tylko w pełnym słońcu, zależnie od odmiany zakwitają między marcem a majem.

Łopatka czy pikulec do sadzenia cebul?

Już samo sadzenie cebulek kwiatowych powinno sprawiać przyjemność. Dlatego warto pomyśleć o odpowiednich narzędziach − zwłaszcza gdy mamy do posadzenia wiele cebul.

Jeżeli mamy to szczęście, że gleba w ogrodzie jest pulchna i pozbawiona kamieni, to możemy z powodzeniem użyć ręcznej łopatki albo klasycznej sadzarki do cebul, która ma średnicę 6 cm, a wysokość 12 cm, jest więc wystarczająco duża do sadzenia większości cebulek kwiatowych. Jej zaletą jest to, że od razu wydobywa ziemię z dołka. Odmiana sadzarki z kutego żelaza również wyciąga ziemię na wierzch. Dzięki swojej solidności ułatwia pracę zarówno na lekkiej, jak i na ciężkiej glebie.

W przypadku bardzo zbitego podłoża warto zastosować sadzarkę z długim trzonkiem, którą wbija się w ziemię nogą. Pikulec z długim trzonkiem zapewnia łatwiejsze wykonywanie dołków pod cebule dzięki swojej długości i ostrej metalowej końcówce. Będzie przydatny przede wszystkim na kamienistych glebach.

 

Na kolorowej łące...

Jeżeli chcemy, aby nasz trawnik zakwitł różnymi kolorami, możemy to osiągnąć dwoma sposobami: Aby posadzić krokusy, drobnokwiatowe narcyzy, szafirki bądź śnieżyczki w kępach, wycinamy szpadlem kawałek murawy, podnosimy go i usuwamy jeszcze warstwę ziemi zależnie od planowanej głębokości sadzenia cebulek. Następnie układamy cebulki w pewnych odstępach (stosownie do instrukcji na opakowaniu), przykrywamy ziemią, układamy z powrotem fragment murawy i mocno udeptujemy.
 

Na koniec obficie podlewamy, aby cebulki weszły w kontakt z glebą. Swobodne nasadzenia na trawniku, na przykład krokusów, dzikich tulipanów, narcyzów białych czy szachownic, prezentują się bardzo ładnie. Kwitnące wiosną trawniki będą wyglądały naturalnie, jeżeli jesienią, w porze sadzenia, weźmiemy cebulki do ręki i luźno rozrzucimy na powierzchni ziemi, a następnie zakopiemy za pomocą sadzarki tam, gdzie upadły. Również i przy tej metodzie trzeba trawnik dobrze nawodnić.

 

Ochrona cebul przed nornicami

Tulipany są, niestety, jednym z największych przysmaków nornic. Kto spodziewa się wystąpienia szkodników w swoim ogrodzie, ten koniecznie powinien zadbać o odpowiednią ochronę cebulek. Ponieważ żarłoczne gryzonie podchodzą do pokarmu od dołu, taką ochroną mogą być samodzielnie wykonane koszyki z siatki przeciw zającom (wielkość oczek 12-14 mm).

Druciane koszyki powinny być na tyle wysokie, aby sięgały prawie do samej powierzchni gleby. Tam, gdzie końce przyciętej siatki zachęcają do przeciśnięcia się, można dodatkowo wykonać zamknięcie z drutu. Nie zapominajmy o rękawicach, bo metalowa siatka łatwo rani skórę.

 

Mieszanka odmian to jest to!

Jeżeli doniczka obsadzona wyłącznie czerwonymi tulipanami albo żółtymi narcyzami wydaje nam się zbyt monotonna, możemy spróbować obsady mieszanej. Ważne jest tylko to, aby zwracać uwagę na głębokość sadzenia roślin poszczególnych gatunków oraz by dobrać odpowiednio dużą donicę. W praktyce oznacza to, że w przypadku białej kompozycji sadzimy
w naczyniu najpierw tulipany, przykrywamy je ziemią i dopiero wtedy sadzimy szafirki.

Ważne: między kępami roślin cebulowych pozostawiamy wolne miejsce na trawy, ponieważ posadzone pod nimi cebulki nie wypuściłyby liści. Alternatywnie można również wykorzystać do stworzenia aranżacji z różnych wiosennych kwiatów niepotrzebne opakowania po herbacie albo inne skrzynki podzielone przegródkami.

 

Tworzenie fantazyjnych wzorów kwiatowych

W Keukenhof w Holandii  jesienią sadzi się tysiące cebul ułożonych w ozdobne wstęgi i rozmaite wzory. Podobny efekt można również uzyskać w mniejszej skali. W tym celu trzeba, po pierwsze, zaznaczyć pożądany deseń na powierzchni ziemi za pomocą piasku lub narysować kijkiem, następnie rozłożyć odpowiednie cebulki i dopiero na koniec zagłębić je w glebie.

Należy przestrzegać ogólnej zasady, aby głębokość dołka była równa trzem średnicom cebulki. Warto pamiętać o tym, że przy sadzeniu najlepiej pracuje się od tyłu do przodu, ewentualnie od środka ku obwodowi rabaty.