Ogród ozdobny: zastosowanie roślin cebulowych

Czas pomyśleć o wiosennych rabatach. Trudno je sobie wyobrazić bez kwitnących tulipanów, narcyzów i szafirków. Najlepiej wybrać dla nich miejsce słoneczne, z żyzną, świeżą ziemią. Nie powinna być ona zbyt ciężka ani zbyt piaszczysta. Rośliny cebulowe lubią też spory dodatek materii organicznej, dlatego przed sadzeniem dobrze jest wymieszać podłoże z kompostem. Niektóre gatunki, jak cebulice, hiacyncik, przebiśniegi i śnieżyce, dobrze sobie radzą w miejscach cienistych, pod koronami drzew liściastych.

Warto wykorzystać je do nasadzeń naturalistycznych i umieścić wśród cieniolubnych bylin: funkii, ciemierników, tawułek, bodziszków, które na początku lata zasłonią zasychające liście. Największe wrażenie sprawią posadzone w grupach „rozrzuconych” po całej rabacie. Najwcześniej kwitnące gatunki, jak krokusy i przebiśniegi, można także sadzić na trawnikach.

Wówczas pierwsze koszenie powinno odbyć się dopiero pod koniec maja lub później. Jeżeli wśród naszych założeń ogrodowych mamy rzadko, niestety, spotykaną łąkę, również możemy ją wzbogacić o gatunki cebulowe i bulwiaste, na przykład niektóre lilie (tygrysią lub bulwkowatą), czosnki, śniedki, szafirek miękkolistny, szachownicę kostkowatą czy rodzime (chronione, trudne do zdobycia) gatunki mieczyka. Wiele roślin cebulowych dobrze sprawdza się także w ogrodach skalnych. Są to m.in. śniedki, szafirki oraz odmiany botaniczne tulipanów i narcyzów. 


Balkony i tarasy w październiku

Dobre pojemniki

Krzewy i małe drzewa najlepiej zimują, gdy uprawia się je w naczyniach z mrozoodpornej terakoty (w plastikowych pojemnikach – najgorzej).

Przed nadejściem pierwszych mrozów
Zaopatrzmy się już teraz w folię bąbelkową, matę słomianą albo jutę, oraz w agrowłókninę i kawałki styropianu, aby jeszcze przed nadejściem mrozów zabezpieczyć nimi rośliny na balkonie.

Sadzimy cebule

Pod koniec miesiąca sadzimy cebule tulipanów do pojemników, które umieszczamy w dołowniku, wykopanym w zacisznym i zacienionym miejscu w ogrodzie. Jeżeli takiego miejsca nie mamy, umieszczamy cebule w dużo większym, drugim pojemniku, zabezpieczonym przed mrozem, i przykrywamy je 15-20-cm warstwą lekkiej ziemi. Przy temp. ok. 10°C cebule dobrze się ukorzenią.


Drzewa i krzewy: wiąz o żółtych liściach

Wiąz odmiany ‘Wredei’ jest drzewem dorastającym do 15 m wysokości, o powolnym wzroście. Docelową wysokość osiąga w wieku 50-75 lat. W starych parkach spotyka się drzewa żyjące nawet 250 lat. Jego korona jest początkowo zwarta, wąska, z wiekiem szersza, o nieregularnym kształcie. Pień jest gładki, gałęzie zaś wyrastają prawie pionowo. Odmiana ta ma bardzo ładne liście. Wiosną wybarwiają się na cytrynowożółto, jesienią zaś na żółto.

Najlepiej posadzić ją na stanowisku słonecznym, ale o rozproszonym świetle, lub oświetlanym od wschodu, ponieważ liście na stanowiskach słonecznych często są przypalane przez słońce. Wiąz lubi praktycznie wszystkie gleby – nawet gliniaste i zwięzłe. W ogrodzie ładnie prezentuje się w zestawieniach kolorystycznych z innymi drzewami i krzewami o purpurowych liściach, jak na przykład buk pospolity odmiany ‘Purple Fountain’, berberys pospolity odmiany ‘Atropurpurea’.  Ładnie prezentuje się również jako soliter w widocznych miejscach w ogrodzie.


Sad: dołowanie drzewek lub sadzenie

Jesienią szkółki owocowe oferują często znacznie lepszy jakościowo materiał do nasadzeń niż wiosną. Nie zawsze jednak mamy możliwość posadzenia drzewka lub krzewu od razu na właściwe miejsce. Pewne gatunki wrażliwe na mrozy również bezpieczniej jest posadzić wiosną, np. brzoskwinię czy niektóre odmiany śliw. Najlepszym sposobem na przetrzymanie drzewek lub krzewów w dobrej kondycji do wiosny jest ich zadołowanie. Jeśli mamy jakieś zimne pomieszczenie lub wiatę, to możemy umieścić w nim rośliny.

Drzewka wsadzamy do połowy do warstwy wilgotnych trocin i zostawiamy do początku wiosny. Pamiętajmy, by okresowo sprawdzać, czy trociny nadmiernie nie przesychają lub nie atakują drzewek gryzonie. Drugi sposób polega na wykopaniu w ogrodzie dołu, w którym ustawimy drzewka. Korzenie obsypujemy samą ziemią. Drzewka dołujemy dość głęboko, bo wtedy ryzyko przemarznięcia korzeni jest mniejsze. Na dołowniki najbardziej nadają się miejsca osłonięte, za budynkami lub altankami.


 

Warzywnik: jesienne zapasy

Aby móc cieszyć się zimą smakiem warzyw z własnej grządki, dopilnujmy, by zebrane warzywa były przechowywane w optymalnych warunkach. Warzywa trwałe można przechowywać od 3 do nawet 12 miesięcy, a należą do nich burak ćwikłowy, marchew, pietruszka i inne korzeniowe, jak również cebule, czosnek, por i kapusta głowiasta. Większość z nich należy składować w pomieszczeniach o temperaturze 0-3°C i dość wysokiej wilgotności powietrza, rzędu 90-95%.

Jedynie cebula i czosnek powinny być przechowywane w miejscach suchych i przewiewnych, gdzie wilgotność powietrza wynosi 60-70%. Inne gatunki, które są zaliczane do grupy warzyw średnio trwałych, takich jak warzywa kapustne, dyniowate oraz psiankowate, w optymalnych warunkach mogą być składowane przez okres kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Cukinie, dynie, melony, oberżyna, papryka i pomidory powinny być przechowywane w temperaturach od 4 do 10 lub 12°C.

Dla dyń wilgotność powietrza powinna być niższa, rzędu 50-70%, natomiast pozostałe gatunki wymagają w trakcie składowania wyższej wilgotności. Dobrze przechowują się warzywa odmian późnych, które są uprawiane na glebach lżejszych, nieprzenawożone azotem i zasilone odpowiednią ilością fosforu i potasu.