Listopad

Głównym tematem w tym miesiącu jest odpowiednie zabezpieczenie roślin na zimę. Poruszamy również inne zagadnienia, takie jak zimowanie roślin w pomieszczeniach, całoroczne podlewanie, ściółkowanie gleby, przygotowanie balkonu na zimę. W tym czasie kończymy porządki w ogrodzie, oczyszczamy zagony, rozrzucamy obornik.

Kalendarz ogrodnika

Jak uprawiać drzewka oliwne


Oliwka jest zawsze zielonym drzewem, dorastającym do 12 m wysokości. Jest niezwykle odporna i żywotna – pojedyncze drzewa mogą dożywać wieku 1500 lat, wciąż owocując. np. 1500-letnie drzewo rosnące koło Splitu w Chorwacji corocznie daje około 30 kg oliwek. Oliwka charakteryzuje się wielką odpornością na niekorzystne warunki środowiska – dobrze radzi sobie na skalistych, suchych i mocno nasłonecznionych stanowiskach. Odznacza się także ogromnymi zdolnościami regeneracyjnymi – odbija nawet ścięta do samej ziemi. Cechę tę wykorzystuje się w uprawie – drzewko oliwne można dowolnie przycinać i kształtować, doskonale też sprawdza się w sztuce bonsai. Poza walorami użytkowymi drzewa oliwne odznaczają się pełnym wdzięku pokrojem. Na powyginanym i poskręcanym pniu rosną lekko przewieszające się gałęzie. Roślina stanowi też ładny akcent kolorystyczny – całe drzewo ma jasną, szarozieloną barwę. Pień i gałęzie mają jasnoszarą korę, a małe lancetowate liście pokryte są kutnerem. Wiosną pędy pokrywają się drobnymi białymi kwiatami. Oliwki bardzo efektownie wyglądają uprawiane w donicach, ustawianych w pełnym słońcu. Wprowadzają na taras klimat południa, zwłaszcza gdy towarzyszą im inne rośliny Śródziemnomorskie (oleandry, laur szlachetny, mirt, cytrusy, rozmaryn, lawenda). Lubią dość lekkie, przepuszczalne podłoże i bardzo umiarkowane podlewanie. Niezbędny jest dobry drenaż. Rośliny zasila się od kwietnia do sierpnia nawozem wieloskładnikowym. Na zimę oliwkę przenosi się do widnych pomieszczeń o temperaturze 5-8°C. Podlewać należy ostrożnie, uważając, żeby nie dopuścić do przelania. W tym okresie wilgotność podłoża powinna wynosić zaledwie 20-30%.

Kalendarz ogrodnika

Najczęściej występujące objawy niedoboru mikroskładników


Azot Stosunkowo łatwo rozpoznać niedobór azotu. Najczęściej niedobór tego składnika widoczny jest na drzewach młodych lub zaniedbanych, rosnących w murawie bądź w chwastach. Starsze liście są małe, przybierają chlorotyczne jasnozielone zabarwienie, a całe drzewo nie rośnie. Drzewo może nawet obficie kwitnąć, lecz niestety rodzi bardzo małe owoce. Potas Dość często na roślinach sadowniczych można zaobserwować objawy niedoboru potasu, ponieważ bardzo wolno przemieszcza się on w glebie. Typowym objawem, oprócz zahamowania wzrostu pędów, jest nekroza liści od strony brzegów lub wierzchołka. Są to oznaki bardzo charakterystyczne, ponieważ liście najpierw wyglądają normalnie, a następnie stopniowo zaczynają zasychać i brązowieć od obrzeży. Magnez Objawy niedoboru magnezu również są dość łatwe do rozpoznania. Najczęściej w drugiej połowie lata na liściach widoczne są jasne przebarwienia, które stopniowo zasychają. Specyficzne jest jednak umiejscowienie przebarwień – nie jak w przypadku potasu na obrzeżach, lecz pośrodku liścia – przeważnie pomiędzy nerwami. Bor Charakterystycznym objawem niedoboru boru jest pojawianie się pod skórką owocu inkluzji, czyli tkanki korkowej. Często owoce takie są zdeformowane i szybciej opadają. Żelazo Typowym objawem braku żelaza jest chloroza liści, które robią się jasnozielone lub prawie białe, natomiast nerwy pozostają normalnie zielone.