Wiosenna odnowa mebli

Drewniane sprzęty ogrodowe muszą być zabezpieczane przed zniszczeniem co najmniej raz w roku, najlepiej przed sezonem letnim. Największymi wrogami drewnianych mebli i urządzeń ogrodowych są woda, wilgoć i promienie UV. Mokre drewno jest idealnym miejscem rozwoju grzybów pleśniowych, mogących wywoływać wiele chorób układu oddechowego i alergie. Wilgoć osłabia też trwałość materiału, powodując jego pękanie. Efektem działania pleśni jest biały nalot, pojawiający się na drewnie po zimie. Innym efektem nadmiaru wilgoci jest porost glonami.

Równie niebezpieczne jest działanie promieni UV. Poprzez rozkład celulozy powodują zmianę koloru drewna i ostatecznie jego szarzenie. Z kolei małe otwory w drewnie są oznaką żerujących wewnątrz owadów. Kołatka, korniki i bakterie mogą spowodować całkowity rozkład materiału, stopniowo osłabiając jego struktury i zmniejszając gęstość. W efekcie sprzęty tracą swoje właściwości konstrukcyjne.

 

Olejowanie uszlachetnia drewno

Olejowanie to stary i sprawdzony sposób na zabezpieczenie drewna przed niszczeniem pod wpływem warunków atmosferycznych. Poleca się je dla każdego rodzaju drewna, szczególnie jednak dla gatunków egzotycznych. Olej głęboko wnika w materiał i skutecznie chroni przed atakiem wody. Nawet uszkodzenie wierzchniej warstwy drewna nie spowoduje spadku odporności na wilgoć. Olej nie zawiera rozpuszczalników i wydobywa naturalny połysk drewna.

Na powierzchni elementu nie tworzy się powłoka, która może później ulec popękaniu lub złuszczeniu. Olej podkreśla i wydobywa piękny rysunek drewna. Olej lniany, jako składnik produktów do pielęgnacji drewna, ma najlepsze właściwości zabezpieczające, gdy jest wyciskany na zimno. Schnie bardzo powoli, ale jest dobrze wchłaniany.

Nakładamy go na powierzchnię cienkimi warstwami za pomocą pędzla lub szmatki. Służy do gruntowania i jako warstwa wykończeniowa. Nie można go jednak stosować na powierzchnie wcześniej lakierowane, malowane, a także impregnowane innymi preparatami.

Do drewna egzotycznego polecany jest olej teakowy.

 

 

Zabezpieczmy drewno przed stałym kontaktem z wodą

Niektóre gatunki drewna są odporne na działanie czynników atmosferycznych nawet bez zaawansowanej konserwacji. Najlepszym tego przykładem są spotykane jeszcze tu i ówdzie stare chałupy i młyny. Woda nie wyrządza w drewnie wielkiej szkody, jeżeli drewniana konstrukcja szybko po deszczu wysycha. Nie ma tego problemu na pionowych ścianach.

Jednak taras musi być układany tak, by między deskami zachowane były drobne szczeliny. Same deski zaś układa się na legarach, a nie bezpośrednio na gruncie. Jeśli to możliwe, układajmy podłogę z niewielkim 1-2-stopniowym nachyleniem. Słupki ogrodzeniowe mocuje się w gruncie za pomocą metalowej stopy.

 

 

Dostosowanie preparatu do rodzaju drewna

Przed wyborem preparatu ochronnego należy uwzględnić warunki użytkowania sprzętu i jego końcowy wygląd. Ważny jest też rodzaj drewna – inaczej chroni się twarde gatunki krajowe, inaczej egzotyczne. Jeżeli elementy były wcześniej malowane, należy zedrzeć warstwę lakieru czy farby do uzyskania surowego drewna.

Następnie trzeba je wygładzić, ale już intensywne szlifowanie może zniszczyć jego rysunek. Aby zabieg konserwujący się udał, należy je wcześniej wysuszyć. Wilgotność drewna krajowego nie powinna przekraczać 18%, a egzotycznego – 15%. Tylko w takich warunkach impregnat dobrze przeniknie do wszystkich warstw materiału.

Najpopularniejszymi egzotykami są teak, eukaliptus i meranti. Wykonane z nich stoły i fotele wytrzymają praktycznie każdą pogodę, ponadto nie są wrażliwe na działanie detergentów, można je więc myć. Raz w roku, po sezonie letnim, należy je oczyścić, a następnie solidnie zaolejować. Mebli wykonanych z drewna nie należy przechowywać w miejscach zbyt suchych i ciepłych, bo mogą pękać.