Każdy kamień jest jak zwierciadło czasu, wiele mówiące o dziejach ziemi i ludzkości. Kolor, kształt, faktura są zapiskami z przeszłości, w których odciśnięte jest piętno minionych wieków. Bo kamień to materiał ponadczasowy, który nie poddaje się próbie czasu. Bardzo trwały jest szczególnie granit.

Skała ta zawdzięcza swą popularność niezwykłej odporności na warunki atmosferyczne, dużej wytrzymałości na ściskanie i niezwykłej twardości. Jest niewrażliwa na mróz i działanie soli drogowej, nie pojawiają się na niej żadne wykwity. Kamień praktycznie nie wymaga impregnowania. Każdy ociosany maszynowo lub ręcznie bloczek czy kostka są unikatami o jedynym w swoim rodzaju wybarwieniu i strukturze. Parametry te zmieniają się w zależności od tego, z jakich minerałów składa się skała (jest np. tym twardsza, im więcej ma kwarcu).  

Granit jest dostępny m.in. w postaci kostki, bloków, grysu, płyt i nadaje się do układania posadzek, ścieżek, podjazdów, a także murków i schodów. Wspomnieć trzeba także o kamieniu łamanym, który ma postać nieregularnych brył i jest szeroko stosowany jako materiał na murki oporowe, skalniaki i ścieżki. Do budowy ciągów komunikacyjnych najlepiej wybierać bryły o szorstkiej powierzchni, niepolerowane.

Mała kostka o boku 8 cm (i mniejsza), zwana mozaikową, pełni dobrze rolę spoiwa wypełniającego luki między dużymi kamieniami. To również doskonały materiał wykończeniowy. Tona kostki powinna wystarczyć na ułożenie ok. 8 m² powierzchni. Kostka o boku 8-11 cm, sklasyfikowana jako mała, jest przeznaczona na ścieżki i tarasy, tona takiego materiału wystarcza na ułożenie ok. 5 m². Każda inna kostka większa od wyżej wspomnianych zaliczana jest do dużych i ma zastosowanie przede wszystkim na podjazdy.

 

Granit w Polsce

W Polsce złoża granitu znajdują się głównie na terenie Dolnego Śląska, a największe wydobycie tego surowca prowadzone jest w rejonie Strzegomia i Sobótki. To właśnie granit z tego złoża możemy spotkać na wrocławskim Rynku, na stacjach metra w Berlinie, na warszawskiej trasie W-Z. Właśnie z tej skały została wykonana kolumna Zygmunta III Wazy na Placu Zamkowym w Warszawie.

Granit wydobywany jest w kamieniołomach za pomocą pił diamentowych, poprzez cięcie bloków diamentowymi linami, przez wiercenie szeregu blisko ułożonych otworów tworzących szczelinę, a w niektórych przypadkach za pomocą ładunków wybuchowych. Granity są skałami magmowymi powstałymi głęboko wewnątrz skorupy ziemskiej, które później, w wyniku procesów geologicznych, zostały wyniesione bliżej powierzchni, skąd mogą być wydobywane.

Polskie granity z okolic Strzegomia są bardzo stare, ich wiek określany jest na 280 mln lat. Podczas stygnięcia bliżej powierzchni ziemi granit kurczył się, przez co powstała sieć niewidocznych gołym okiem równoległych spękań, zwanych ciosem. To dzięki tym spękaniom doświadczony skalnik potrafi określić, jak wydobyć największe i najbardziej regularne bloki skały.

 

Tona takiej kostki wystarcza na ułożenie ok. 3 m². Układanie bruku nie jest trudne, o ile ma się czas i cierpliwość. Dla nabrania wprawy warto zacząć od najprostszych form. Standardowo kostkę układa się na 20-30-centymetrowej podbudowie z warstwy nośnej z kruszywa i podsypki z piasku. Każdą warstwę ubijamy osobno zagęszczarką, utrzymując ok. dwuprocentowe nachylenie powierzchni, konieczne do odpływu wody.

Jeśli więc ścieżka kamienna ma szerokość 100 cm, różnica wysokości między jednym a drugim brzegiem powinna wynosić 2 cm. Kostkę układamy rzędami z zachowaniem 3-5-milimetrowych odstępów. Na koniec wypełniamy fugi piaskiem i całą powierzchnię zamulamy, następnie ubijamy zagęszczarką w kierunku do środka ścieżki.