Koszenie pobudza trawy do intensywnego krzewienia, tworzy idealnie równą płaszczyznę trawnika. Trawy gazonowe mają określony próg tolerancji na wysokość koszenia. Zbyt niskie koszenie powoduje mniejszą odporność na stresy, obniża właściwe funkcjonowanie murawy.

Próg tolerancji na wysokość koszenia dla danego gatunku jest trudny do oszacowania ze względu na interakcje pomiędzy genotypem a klimatem oraz stosowanymi zabiegami. Częste niskie koszenie wywołuje wiele zmian w fizjologii i morfologii traw.

 

 

W efekcie tych zmian trawnik, pomimo swojego ładnego wyglądu, staje się podatniejszy na choroby i negatywne działanie stresów środowiska, wymaga starannych i systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych. Pojawia się również potrzeba intensywniejszej ochrony traw osłabionych utratą dużej części masy nadziemnej.

W utrzymaniu wysokiej klasy trawników sportowych niezwykle ważna jest częstotliwość koszenia (50-60 razy w sezonie). Przy optymalnej wegetacji traw murawę kosimy 2 razy w tygodniu. Systematyczne wykonywanie tego zabiegu pozwala zachować umiarkowany wzrost pędów nadziemnych, ponieważ następuje szybkie wyczerpywanie węglowodanów zmagazynowanych w roślinach.

Trawa jak na stadionie

Znając wymagania traw i specyfikę gry w piłkę nożną, opracowano standardy dotyczące koszenia murawy. Ważne, aby jednorazowo ściąć nie więcej niż 1/3 długości pędów nadziemnych. Wysokość koszenia powinna wynosić od 2,5 do 3,5 centymetrów. W ekstraklasie wysokość koszenia wynosi 2,8-3,2 centymetrów, natomiast UEFA zaleca rozgrywać mecze na murawach wysokości 2,5 centymetrów. Na boiskach piłkarskich używa się kosiarek wrzecionowych.

Elementem tnącym są ułożone spiralnie na bębnie noże i umocowana na stałe krawędź przeciwtnąca (stalnica).  Dokładność i jednolitość koszenia jest zależna od prędkości obrotu bębna i liczby umieszczonych na nim noży. Obraz cięcia blaszki liściowej jest równy jej szerokości.