W zależności od tego, jaką szklarnią dysponujemy, jej zagospodarowanie może być różne. Szklarnie nieogrzewane wykorzystywane są zazwyczaj od połowy marca (w zależności od pogody). Dużo więcej możliwości dają nam natomiast szklarnie ogrzewane – w nich produkcja może być całoroczna lub prawie całoroczna (z wykluczeniem najzimniejszych miesięcy w roku). W początkowym okresie uprawiamy w niej zazwyczaj rozsadę roślin warzywnych i ozdobnych.

Najwcześniej zaczynamy produkcję rozsady gatunków o niewysokich wymaganiach termicznych, które przeznaczamy do najwcześniejszych nasadzeń polowych, np. warzywa kapustne, sałatę, pory czy cebulę. Z uprawą gatunków ciepłolubnych musimy trochę zaczekać – jeśli są przeznaczone do uprawy pod osłonami, to możemy ich produkcję również rozpocząć w marcu. Rozsadę pomidorów, papryki, oberżyny czy ogórków przeznaczonych do uprawy polowej zaczynamy produkować zazwyczaj na początku kwietnia, by były gotowe do sadzenia w połowie maja.

Pamiętajmy jednak, że niższe od optymalnych temperatury przyczyniają się do wydłużenia czasu produkcji rozsady roślin warzywnych, podobnie jak niedostateczna ilość światła. W takich sytuacjach należy albo poczekać z rozpoczęciem produkcji, albo wyposażyć szklarnię w dodatkowe systemy dogrzewania i doświetlania roślin. Dobrym rozwiązaniem w niewielkich szklarniach są ażurowe metalowe półki, które zbytnio nie zacieniają rosnących już w podłożu szklarni roślin.

Na nich możemy produkować rozsadę do późniejszych nasadzeń, a w gruncie szklarni od marca możemy uprawiać już sałatę, koperek, pietruszkę, roszponkę i rzodkiewkę.