Od setek lat doceniane są zalety obrzeży grządek z tymianku, lawendy, szczypiorku i innych ziół. Aromatyczne rośliny są ładne, zapewniają zdrowie sąsiadom i wzbogacają smak potraw.

Mszyce bardzo nie lubią ich zapachów, dlatego lawenda, tymianek i lebiodka od dawna są tradycyjnymi roślinami sadzonymi na brzegach grządek warzywnych. Oprócz odstraszania szkodników, ziołowe miniżywopłoty wyróżniają się gęstym pokrojem, dużą tolerancją na cięcie, charakterystycznymi aromatami i niezwykle ładnymi kwiatami. W dodatku urozmaicają strukturę i porządkują wygląd ogrodu użytkowego.

Te walory cenione są zwłaszcza w ogrodnictwie ekologicznym. W sprzyjającej zdrowemu środowisku biologicznej ochronie roślin zawierające specjalne substancje zioła mogą służyć do osłaniania innych upraw. Gorzkie związki chemiczne bronią wiele warzyw przed roślinożercami.

Substancje zapachowe często skutecznie zniechęcają szkodliwe owady do osiedlania się w pobliżu, inne hamują rozwój chorobotwórczych grzybów i bakterii. Szybko okazuje się, że przy takiej obronie stosowanie chemicznych środków ochrony roślin staje się po prostu niepotrzebne.

Zioła bardzo lubią nawet mocne nasłonecznienie, dlatego są idealnymi partnerami dla roślin warzywnych. W ciepłych miejscach ich zapachowe  olejki eteryczne rozprzestrzeniają się szczególnie intensywnie. Dobre warunki uprawy sprzyjają gromadzeniu się w tkankach także innych wartościowych związków chemicznych.

Najlepszą porą na sadzenie ziół jest wiosna. Miniżywopłot najlepiej tworzyć z jednego gatunku. Najszybciej rozrastają się rośliny uzyskane z sadzonek pędowych. Zasilanie kompostem lub długo działającym nawozem organicznym stosujemy na wiosnę i jesienią.

Cięcie sprzyja zagęszczaniu się pędów. Wykonujemy je na wiosnę, a drugi raz w lecie, najpóźniej w sierpniu, aby rośliny odrosły przed zimą. Pędy skracamy najwyżej do 1/3 długości. Ścięte części ziół możemy zawsze wykorzystać, np. do sałatek, białego sera i na herbatki.

 

Redakcja szczególnie poleca

1. Szałwia lekarska ‘Purpurascens’ Salvia officinalis jest atrakcyjną byliną o pachnących liściach ładnych przez cały sezon. Jest chętnie uprawiana w warzywniku i ogrodzie ziołowym. Posadzona wzdłuż ścieżki tworzy wspaniały gęsty miniżywopłot.

2. Czosnek bulwiasty Allium tuberosum w swoich liściach zawiera cenne związki chemiczne o właściwościach bakterio- i grzybobójczych, chroniące posadzone w pobliżu rośliny przed wieloma chorobami. Doskonale znosi cięcie.

3. Szczypiorek Allium schoenoprasum wypuszcza w maju liliowe kwiaty zebrane w kuliste główki, które należy usuwać po przekwitnięciu. Liście szczypiorku odrastają szybko nawet po mocnym przycięciu.

 

Aromatyczny miniżywopłot

1. Szałwia lekarska Salvia officinalis otacza grządkę pasmem srebrzystozielonych liści, a w okresie kwitnienia fioletowoniebieskimi kwiatami.

2. Macierzanka tymianek Thymus vulgaris tworzy gęste, niskie i pachnące poduszki z drobnymi kwiatami.

3. Kocanki włoskie Helichrysum italicum zdobią grządkę srebrzystymi liśćmi i żółtymi kwiatami.

4. Majeranek Origanum majorana dobrze czuje się także w półcieniu.

5. Bylica boże drzewko Artemisia abrotanum jest wiecznie zielonym półkrzewem, chętnie sadzonym w obwódkach. 

6. Hyzop Hyssopus officinalis ma wysokość 30-50 cm i ceniony jest za gęsty pokrój.