Ogród ozdobny: dzielżany – byliny nie tylko późnego lata

Dzielżany Helenium zajmują w ogrodach bylinowych jedno z czołowych miejsc. W uprawie spotyka się głównie odmiany dzielżana ogrodowego Helenium hybridum. Różnią się one wysokością roślin, barwą koszyczków i terminem kwitnienia. I tak np. ‘Moerheim Beauty’ osiąga wysokość 80 cm, koszyczki ma ognisto-czerwono-brązowe i kwitnie w czerwcu-lipcu; ‘Butterpat’ dorasta do 150 cm, koszyczki ma czerwono-żółte z brązowym środkiem i kwitnie od sierpnia do października.

W tym terminie kwitną też ‘Havelsonne’ o żółtych kwiatach i wysokości 120 cm oraz ‘Wonadonga’, która ma też żółte kwiaty języczkowate, ale nieco ciemniejszy środek koszyczka i jest wyższa (140 cm). Szybki i bujny wzrost roślin, wielkie żółte, pomarańczowe, ceglaste, czerwonobrązowe i brązowe baldachy stwarzają duże możliwości zestawień z innymi bylinami kwitnącymi w II poł. lata i na początku jesieni.

Przycięcie roślin w maju pozwala opóźnić kwitnienie o 2-3 tygodnie i powoduje lepsze rozgałęzienie pędów kwiatostanowych. Uprawa dzielżanów nie jest trudna. Trzeba zapewnić im tylko glebę dość żyzną, miejsce słoneczne i niezbyt suche. 


Balkony i tarasy: rozmnażamy opuncję

Większość kaktusów to sukulenty łodygowe – gromadzą wodę w grubych, mięsistych łodygach. Aby ograniczyć transpirację wody, ich liście są silnie zredukowane – mają postać zebranych w pęczki cierni, tkwiących w poduszce drobnych włosków, zwanych areolą. Zabezpieczają one także rośliny przed „interwencją” ludzi i zwierząt. Groźne są nie tylko ciernie długie, ale także te drobne ukryte w puchu areoli. Występują np. u opuncji. Są kruche i wyposażone w różnego rodzaju haczyki – łatwo wbijają się w skórę, łamią i ciężko je wydostać.

W cieplejszych rejonach Polski niektóre gatunki opuncji można uprawiać w gruncie, w innych są rośliną pojemnikową, która lato spędza na tarasie lub w ogrodzie. Rozmnaża się ją przez sadzonki pędowe, które sporządza się z pojedynczych, odciętych członów rośliny. Odcięte u nasady pozostawia się na kilka dni do przeschnięcia, po czym umieszcza w doniczce z podłożem na głębokość 1-2 cm. Może to być specjalne podłoże do kaktusów albo mieszanina torfu, gruboziarnistego piasku i przemytego, drobnego żwirku.

Aby sadzonka mogła utrzymać pozycję pionową, przywiązuje się ją do wbitych w podłoże patyczków. Doniczkę z tak umocowaną sadzonką ustawia się w ciepłym (najlepiej ok. 18°C), ocienionym miejscu. 


Drzewa i krzewy w sierpniu

Usuwamy przekwitłe kwiatostany

Usuwamy przekwitające kwiaty i kwiatostany z krzewów i pnączy. Zabieg ten ma zapobiegać nadmiernemu wysileniu się roślin przez zawiązywanie nasion.

Systematyczne podlewanie

Sadzimy rośliny zawsze zielone liściaste oraz inne w doniczkach, pamiętając o ich systematycznym podlewaniu.

Zasilanie nawozami potasowymi

Pod koniec sierpnia można rozpocząć zasilanie krzewów ozdobnych nawozami potasowymi, które przyczynią się do szybszego zdrewnienia pędów przed zimą.


Sad: rozłogi truskawek

Plantacja truskawek owocuje dobrze przez pierwsze 3-4 lata. Co kilka lat należy ją zatem odmłodzić. Do nowych nasadzeń wykorzystujemy sadzonki wyrosłe na końcach rozłogów wypuszczanych przez rośliny mateczne. W sierpniu większość młodych sadzonek wyrosłych z wąsów jest już ukorzeniona.

Teraz możemy pozyskiwać z nich sadzonki. Wybieramy największe, dobrze ukorzenione roślinki i po uprzednim odcięciu rozłogów wykopujemy z bryłą ziemi. Najlepiej od razu je posadzić w nowe miejsce, gdzie będą rosły. Posadzone latem zdążą jeszcze przed zimą dobrze się ukorzenić i wytworzyć rozetę liści. W następnym roku powinniśmy zebrać już plon z nowej plantacji. 

 

   


 

Fasola tyczna plonuje tygodniami

Ze względu na olbrzymią masę liściową fasola tyczna wymaga znacznie obfitszego podlewania (w fazie przyrostu głównego) niż fasola karłowa. Opadające pędy odmian tycznych należy regularnie podczepiać do podpór, prowadząc je w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Wówczas fasola szybciej się rozwinie. Zbiór plonów zaczyna się po ok. 10 tygodniach od wysiewu nasion. Strąki należy zrywać regularnie od początku dojrzewania do końca września. Za najlepsze uznaje się te, w których są już wykształcone pierwsze płaskie nasiona.

Owoce zrywamy tak, aby nie uszkodzić pędów. Najlepiej uszczykiwać je palcami lub ścinać nożykiem (nożyczkami) bezpośrednio na cienkim pędzie. Obrywane strąki częściej pękają, przez co nie nadają się ani do blanszowania, ani mrożenia. Kilka krzaczków trzeba pozostawić na nasiona.