Krynka Crinum x powellii - stanowisko, sadzenie, pielęgnacja

Krynka - sylwetka

Krynka powstała ze skrzyżowania dwóch gatunków: Crinum bulbispermum i Crinum moorei. Jest to duża roślina ozdobna, która sprawdza się przede wszystkim w uprawie gruntowej. Cechuje się dobrą wytrzymałością. Lejkowate kwiaty mają bardzo atrakcyjny zapach i otwierają się kolejno od lipca do września. 

Krynka - cechy rozwojowe

Krynka ma dużą cebulkę z charakterystyczną trzydziestocentymetrową szyjką. Z cebulki wyrastają liczne liście, których długość dochodzi do 100 cm. Równie wysoki jest pęd kwiatowy, wieńczy go wielokwiatowa wiecha składająca się z 4 do 12 lejkowatych kwiatów. Dostępne odmiany mają wybarwienie białe, blado- lub ciemnoróżowe. 

Stanowisko dla krynki

Krynkę należy uprawiać w ciepłym, półcienistym lub słonecznym miejscu, w którym w godzinach południowych utrzymuje się świetlisty cień. Rośliny rosną najlepiej w luźnej, piaszczysto-gliniastej, próchnicznej ziemi.

Sadzenie krynki

Rośliny sadzimy jesienią. Zależnie od wielkości cebulki sadzimy na głębokość 25 do 30 cm. Najwyższa część szyjki powinna wystawać nad ziemię.  

Krynka - pielęgnacja

W okresie kwitnienia rośliny obficie nawadniamy i zasilamy. Na zimę radzi się je zabezpieczyć wyściółką z suchej słomy lub liści. Wyściółkę usuwamy dopiero wiosną, wówczas usuwamy  również suche liście roślin. W wielu przypadkach krynkę bardziej opłaca się uprawiać w donicy, wówczas od października można ją bezpiecznie zimować w kwaterze.

Krynka - zastosowanie

Krynka jest atrakcyjną rośliną doniczkową. W gruncie dobrze wypada w towarzystwie gatunków okrywowych.

Porada

Krynka wydaje dużo cebulek przybyszowych. Wykopujemy je przed nadejściem mrozów i przechowujemy w suchym miejscu.