Wraz z każdym bliższym do wiosny dniem rośnie tęsknota za świeżą zielenią i barwnymi kwiatami. Szybkie spełnienie tych marzeń umożliwiają wiosenne krzewy podsadzone bylinami, roślinami cebulowymi i jednorocznymi, które kwitną w tym samym czasie lub nawet trochę wcześniej.

Sadzenie roślin w obrębie korzeni wyższych gatunków nie jest zbyt łatwe. Starsze krzewy tworzą często gęstą sfilcowaną siatkę korzeniową, przez którą można się przebić tylko solidnym szpadlem. Nowo posadzone rośliny muszą zmagać się z silną konkurencją krzewu, dlatego potrzebują systematycznego podlewania. Podsadzanie nie jest problemem w przypadku żywotnych krzewów, jak np. świdośliwa czy forsycja.

Natomiast bardzo ostrożnie należy traktować delikatny i wrażliwy system korzeniowy magnolii gwiaździstej Magnolia stellata, a także innych gatunków pięknego krzewu. Zamiast krótko żyjących wiosennych gatunków pod magnoliami należy sadzić byliny długowieczne i rośliny cebulowe. Jednosezonowego pierwiosnka bezłodygowego zastąpi pierwiosnek wyniosły Primula elatior lub różowy Primula rosea.

Zamiast niezapominajki Myosotis sylvatica może tu kwitnąć bardzo trwała brunnera Brunnera macrophylla albo ułudka Omphalodes verna. Spośród cebulowych doskonale nadaje się szafirek, który przez cały rok okrywa podłoże trawiastymi liśćmi.

Warte przemyślenia są także barwy kwiatów. Teraz popularne są niezbyt jaskrawe odcienie purpurowe, różowe, fioletowe i jasnoniebieskie, łączone z kolorami białym i jasnożółtym. Takie barwy mają kwiaty fiołka rogatego i bratka, a także pierwiosnka  ząbkowanego, kokoryczy Corydalis, ciemiernika i kwietniowego płomyka kanadyjskiego Phlox divaricata. W grupie cebulowych kwiaty w kolorze niebieskim mają kosaciec żyłkowany Iris reticulata, śnieżnik Chionodoxa i zawilec grecki Anemone blanda.

Pięknie kwitnąca wierzba

Po paru latach bujnego kwitnienia wierzba iwa o zwisających pędach Salix caprea ‘Pendula’ może stracić cały swój urok, zawiązując tylko nieliczne bazie. Aby do tego nie dopuścić, należy co roku poddawać drzewko mocnemu cięciu, pozostawiając odcinki pędów długości  około 10 cm z 3-4 oczkami. Podobnie postępujemy z drzewkami, które nigdy lub od dawna nie były przycinane.

Wierzba iwa bardzo dobrze znosi cięcie i szybko wypuszcza nowe, mocne pędy. Na następną wiosnę będą one gęsto okryte pięknymi dorodnymi  baziami. Zabieg cięcia najlepiej wykonywać krótko po okresie kwitnienia. Do posadzenia pod koroną drzewka doskonale nadają się wcześnie kwitnące krokusy i narcyzy drobnoprzykoronkowe.