P: Proszę o informację dotyczącą kilku gatunków roślin: kalmia davidii, ziziphus jujuba, indygowiec.

O: Oto sylwetki wspomnianych roślin:

- Ziziphus jujuba (w Polsce znana jako Głożyna) to drzewo pochodzące z Azji. Jego liście są sezonowe. Kwitnie wiosną niepozornymi zielonkawymi kwiatami. Owoce są czerwonawe, podłużne do kulistych, dł. 25 mm. Dojrzewają jesienią i zimą na bezlistnych pędach. Ich smak przypomina jabłka. Można je suszyć, gotować lub marynować. Drzewo to można uprawiać tylko w zachodniej części naszego kraju i to nie przez całą zimę. Wymaga podłoża gliniastego i mokrego, ale też przepuszczalnego.

- Nie istnieje gatunek kalmia Dawida. Najpopularniejsze są kalmie: wąskolistna i szerokolistna. Są to krzewy zimozielone, rosnące na kwaśnych stanowiskach. Doskonale czują się na wrzosowiskach. Kwitną obficie, zależnie od odmiany w różnych kolorach. Najlepiej udają się w zachodnich rejonach naszego kraju, w pozostałych trzeba je zimą okrywać. Być może zaszła pomyłka i chodzi tu o kalinę Dawida, też zimozielony krzew na stanowiska półcieniste, wydający turkusowoniebieskie owoce. Kwitnie biało, ale niezbyt efektownie. Młode pędy i ogonki liściowe są czerwonobrązowe. Najlepiej rośnie w zachodniej części kraju.

 

 

- Indygowiec Idigofera to rodzaj obejmujący ok. 700 gatunków. Najbardziej znany gatunek to I. tinctoria, krzaczasta bylina uprawiana i wykorzystywana od bardzo dawna do barwienia materiałów. Ma bardzo piękne kwiaty przypominające kwiaty groszku. Nie jest odporna na mrozy. Innym gatunkiem jest I. decora (syn. I. incarnata), bujny krzew dorastający do 60 cm wysokości i 1 m szerokości. Jest umiarkowanie odporny na mrozy – u nas można spróbować go przechować na dworze na zachodzie naszego kraju, ale tylko w łagodne zimy. Pędy mogą przemarznąć, ale roślina wiosną zazwyczaj się odradza.


  

P: Kupiłam davidię chińską, ale nic o niej nie wiem. Proszę o radę, jak ją uprawiać.

O: Davidia to drzewo o strzelistym pniu i regularnej stożkowej koronie. Dorasta do ok. 20 m wysokości. Rośnie powoli. Zarówno z pokroju, jak i z kształtu liści przypomina trochę lipę. Najciekawiej wygląda podczas kwitnienia. Niepozorne, bezpłatkowe kwiaty, zebrane w kuliste kwiatostany średnicy 2 cm, otoczone są 2-3 charakterystycznymi kremowymi podsadkami.

Największa z nich może osiągnąć 10-20 cm długości. Całość zwisa na ogonku. Podsadki te przypominają chusteczki, dlatego davidia często nazywana jest chusteczkowym drzewem. Sam kwiatostan też jest dość ciekawy. Zwykle składa się z jednego kwiatu żeńskiego otoczonego mnóstwem kwiatów męskich, dlatego z jednego kwiatostanu powstaje tylko jeden owoc – pestkowiec zawierający kilka nasion. Wysiewa się całą pestkę wraz z nasionami. Dzięki temu mogą powstać okazy kilkupniowe.

Gatunek ten jest reliktem trzeciorzędowym, występuje w Chinach. Davidia powinna rosnąć w miejscu zacisznym i półcienistym w żyznej, próchnicznej i lekko kwaśnej glebie. Jest wrażliwa na suszę, a w młodym wieku jej pędy mogą przemarzać. Roślina odbija potem od korzenia, tworząc okaz kilkupniowy. Warto zatem ją zimą okrywać.