Nefrolepis Nephrolepis exaltata - pielęgnacja, ochrona

Nefrolepis - sylwetka

Nefrolepis jest bardzo elegancką i łatwo asymilującą się w warunkach mieszkaniowych paprocią. Gatunek ten wywodzi się z tropikalnych lasów ameryki południowej. Poszczególne odmiany różnią się między sobą budową liści – u jednych odmian są one mniej, u innych bardziej podzielone. Pędy osiągają długość 1 m i zwykle przyjmują łukowaty kształt. Znane są także odmiany, u których pędy są pofałdowane lub powykręcane.

Stanowisko dla nefrolepisu

Nefrolepis stawia najwyższe wymagania oświetleniowe spośród wszystkich paproci oferowanych do uprawy mieszkaniowej. Preferuje stanowiska jasne, jednakże nienasłonecznione. Wszystkie paprocie lubią, gdy w miejscu uprawy utrzymuje się wysoka wilgotność powietrza. Im ona wyższa, tym wyższa może być temperatura otoczenia. Zimą słupek rtęci nie powinien spadać poniżej 18°C. Optymalne warunki do uprawy nefrolepisa panują w jasnych łazienkach.

Nefrolepis - nawadnianie

Bryła korzeniowa nefrolepisa nie może nigdy wysychać. Paprocie nawadniamy regularnie, aczkolwiek z umiarem, aby nie przelać ziemi.

Nawożenie nefrolepisa

Od wiosny do jesieni rośliny zasilamy co 2 tygodnie, zimą zaś co cztery, stosując standardowy nawóz dla roślin zielonych.

Nefrolepis - przesadzanie 

Paprocie przesadzamy mniej więcej co dwa lata, jeśli bryła korzeniowa jest silnie przerośnięta korzeniami.

Ochrona dla nefrolepisu

Regularne zraszanie miękką wodą polepsza warunki rozwoju, tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia przędziorków i tarczników.

Porada

Paproć można łatwo rozmnożyć przez rozłogi; te wyrastają w okresie lata.