Wysokie odmiany rudbekii świetnie nadają się do tworzenia większych grup w parkach i ogrodach, gdzie pięknie prezentują się w towarzystwie drzew i krzewów, oraz małych grup na rabatach w zestawieniu z płomykiem, odmianami astra nowobelgijskiego, dzielżanem, nawłocią czy miskantem chińskim. Cenione są także w ogrodach naturalistycznych. Do założeń tych szczególnie nadają się rudbekie: naga Rudbeckia laciniata, nibykutnerowata R. subtomentosa i trójklapowa R. triloba. Niektóre rudbekie (R. fulgida var. deamii i var. speciosa, R. hirta, R. subtomentosa, R. triloba) mogą być wykorzystane na wysokich łąkach kwietnych.

Niskie odmiany rudbekii, szczególnie owłosionej, nadają się na kwietniki, obwódki i do ogrodów skalnych. Ciekawie prezentują się też w skrzynkach na balkonach i tarasach. Rudbekie uprawia się także na kwiat cięty. Rudbekia wykorzystywana jest też w zimowych kompozycjach roślinnych. W tym celu suszy się kwiatostany w pełni rozwinięte. Po usunięciu liści wiążemy je w pęczki i suszymy kwiatostanami w dół, w ciemnych i dobrze wietrzonych pomieszczeniach.

Pielęgnacja rudbekii

Dobre efekty daje też suszenie koszyczków kwiatowych w kaszy mannej, kukurydzianej lub w mieszance piasku z boraksem w proporcji 1:1 lub 1:2. Tak wszechstronnemu zastosowaniu rudbekii sprzyja łatwość ich uprawy. Rosną one bowiem na każdej glebie umiarkowanie wilgotnej i na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych. Obficiej kwitną jednak na glebach próchnicznych, bogatych w składniki pokarmowe.

Dlatego zaleca się, zwłaszcza w uprawie na kwiat cięty, przed sadzeniem przyorać obornik lub nawóz wieloskładnikowy, a w czasie wzrostu nawozić wiosną i na przełomie czerwca i lipca nawozem wieloskładnikowym w dawce 80g/m². Rudbekie dobrze znoszą suszę, ale wtedy, podobnie jak w latach chłodnych i deszczowych, kwitną słabiej. Nie szkodzi im zanieczyszczone powietrze i nie wymagają starannego pielęgnowania.

Do nielicznych zabiegów pielęgnacyjnych należy usuwanie przekwitłych koszyczków, aby szybciej rozwijały się następne kwiatostany, a wiosną krótkie przycięcie pozostawionych na zimę łodyg. Podwiązywania i podpór wymaga jedynie rudbekia naga. Rudbekia jest odporna na choroby i szkodniki. Zdarza się jednak, że podczas długotrwałej suszy może być atakowana przez przędziorki. Z kolei deszczowe lato i jesień sprzyjają rozwojowi mączniaka prawdziwego lub rzekomego.

Rodzaj rudbekia obejmuje ok. 20 gatunków roślin jednorocznych, dwuletnich i bylin. Są to rośliny średnio wysokie i wysokie oraz, jak w przypadku odmian rudbekii owłosionej, niskie. Rudbekia dwubarwna (piękna) R. hirta var. pulcherrima jest gatunkiem jednorocznym o pędach i liściach pokrytych gęstym i szorstkim włosem. Rudbekia owłosiona Rudbeckia hirta to w zasadzie dwuletni gatunek uprawiany jako jednoroczna roślina. W uprawie jest bardzo dużo odmian, które różnią się wysokością roślin, wielkością, barwą i wypełnieniem kwiatostanów.

Do popularnych odmian należą: ‘Cats Eye’ (żółte kwiaty języczkowate i zielony środek), ‘Chim Chimine’ (kwiaty żółte, złote i brązowe), ‘Goldilocks’ (kwiaty żółtopomarańczowe, pełne i półpełne z prawie czarnym środkiem), ‘Marmelade’ (kwiaty pomarańczowożółte, ciemny środek), ‘Toto Gold’ o małych koszyczkach (kwiaty złotożółte z brązowym środkiem).

Rudbekia owłosiona wymaga podłoży żyznych, przepuszczalnych, dostatecznie wilgotnych i miejsc słonecznych Nasiona (niełupki) siejemy od lutego do marca pod osłony, potem siewki pikujemy do palet wielokomórkowych, a rośliny sadzimy do gruntu od połowy maja co 25-30 cm. Możemy też nasiona wysiać wprost do gruntu w drugiej połowie kwietnia.

Rudbekie wieloletnie

Rudbekia błyskotliwa Rudbeckia fulgida może rosnąć na stanowiskach suchych. Najczęściej uprawia się odmiany botaniczne: var. deamii, var. speciosa, var. sullivantii. Dużą popularnością cieszy się odmiana ‘Goldstrum’, która ma kwiaty złotożółte z prawie czarnym środkiem. Jest to okazała kępiasta bylina, długo i obficie kwitnąca (od lipca do października). Doskonała na rabaty w dużych grupach (po 10-20 razem).

Rudbekia lśniąca Rudbeckia nitida ma skórzaste, błyszczące (stąd nazwa) liście. Uprawia się jednak tylko odmiany, które są długowieczne i wytrzymałe na mróz, takie jak ‘Herbstsonne’ oraz ‘Juligold’.

Rudbekia naga rozrasta się dość intensywnie za pomocą rozłogów. W uprawie podstawowe znaczenie mają dwie odmiany: ‘Golden Glow’ (’Goldball’) o wiotkich pędach długości 180 cm oraz ‘Goldquelle’ o koszyczkach cytrynowożółtych i pełnych (bardzo dobra odmiana na rabaty).

Rudbekia nibykutnerowata osiąga wysokość 80-140 cm i ma jasnożółte kwiaty z ciemnym środkiem. Pięknie wygląda w jednorodnych grupach oraz na rabatach bylinowych.

Rudbekia trójklapowa kwitnie obficie i długo, bo od lipca aż do listopada, ale jest krótkowieczna, dlatego często uprawia się ją jak jednoroczną. Rudbekie wieloletnie rozmnaża się przez podział od marca do maja. Podzielone rośliny sadzi się w rozstawie 40x50 cm i 50x50 cm. Rudbekie nagą i błyskotliwą można także rozmnażać z nasion, najlepiej przechłodzonych przez 4-6 tygodni, gdyż wtedy lepiej kiełkują. Nasiona wysiewa się od stycznia po 3-4 do doniczek. Kiełkują po 2-3 tygodniach w temperaturze 18-20ºC. Po ukazaniu się siewek uprawia się je w chłodnych szklarniach.