Nieważne, czy mówimy o żywopłocie swobodnie rosnącym, czy formalnym, każdy wariant zielonego ogrodzenia odznacza się doskonałymi właściwościami użytkowymi. Żywopłot absorbuje kurz i hałas, zmniejsza pęd wiatru, zdobi i osłania. Wybór formy, a co za tym idzie gatunku rośliny, uzależniamy w pierwszej kolejności od powierzchni, jaką możemy przeznaczyć pod uprawę roślin. Na żywopłoty swobodnie rosnące, a więc zajmujące najwięcej miejsca, można polecić na przykład żylistka, forsycję, kolkwicję czy tawułę van Houtte’a. Wymienione krzewy mają tę dodatkową zaletę, że obficie kwitną.
Pędy żywopłotów iglastych skraca się ostrożnie, przycinając przyrosty tylko z ostatniego roku. Starszych pędów lepiej nie ruszać.
Jakie rośliny na żywopłot formowany
Żywopłot strzyże się w zgodzie z naturalnym rytmem życia roślin. Dlatego jedne gatunki wystarczy przyciąć raz do roku, inne trzeba ciąć kilka razy. Oczywiście najwięcej zachodu wymagają żywopłoty formowane. Do nasadzeń przydomowych dobre będą m.in. grab pospolity i buk zwyczajny. Spośród drzew i krzewów iglastych godne polecenia są cis pospolity, żywotnik i cyprysik. Opinię sprawdzonych i niezawodnych mają też liściaste drzewa i krzewy wiecznie zielone, m.in. bukszpan, ognik, laurowiśnia wschodnia i ostrokrzew. Nie do przecenienia jest ligustr pospolity, który ma opinię rośliny niezniszczalnej i bardzo dobrze reagującej na cięcie. Nieoczywistym wyborem będą głóg i klon polny. 
Żywotnik (tuja) nie jest szczególnie wymagający w uprawie, ale jeśli chodzi o cięcie, lubi być traktowany łagodnie. Mocne cięcie jest tu odradzane. Na zdjęciu nożyce Fiskars PowerGear z opatentowanym mechanizmem przekładniowym umożliwiającym łatwe cięcie przy mniejszej sile nacisku.
Kiedy wykonać cięcie żywopłotu
Regularne kształty żywopłotu uzyskuje się przez cięcie pielęgnacyjne. Żywopłoty liściaste strzyżemy od trzeciego roku po sadzeniu. Ważne, aby nadawać im trapezowy przekrój, bo dzięki takiemu profilowi światło słoneczne będzie docierać także do niżej położonych pędów. Pomocne w utrzymaniu równej płaszczyzny cięcia będą sznurki, przymiary listwowe czy kartonowe szablony. Żywopłoty liściaste można przycinać już pod koniec lutego (pierwsze cięcie). Następne cięcie należy zaplanować na czerwiec. Górną krawędź żywopłotu warto zaokrąglić albo wręcz pochylić, aby ułatwić ześlizgiwanie się topniejącego śniegu. Jeżeli krzewy rosną silnie, można je przyciąć po raz trzeci (w sierpniu lub wrześniu). Iglaki przycina się zwykle późną wiosną, a drugi raz w połowie lata, odrastające pędy muszą zdrewnieć przed zimą. 
Jaśminowiec nadaje się na żywopłot bujnie kwitnący. Krzew lubi każdą glebę, osiąga 2-3 m wysokości. Na zdjęciu nożyce do żywopłotu Fiskars - idealne do skracania zielonych niezdrewniałych pędów.
Techniki formowania żywopłotu
Żywopłot może mieć różny profil. Wysokie nasadzenia (do 2 metrów) z drzew i krzewów o dużych liściach, np. ligustra czy laurowiśni, dają się łatwo formować w półelipsę. Takie ukształtowanie gwarantuje równomierne nasłonecznienie pędów na całej powierzchni żywopłotu.
Żywopłoty z iglaków (cis, żywotnik) powinno się kształtować tak, aby uzyskać profil trapezu, on też zapewnia dobre nasłonecznienie ścian bocznych. Formowanie wykonujemy już w pierwszych latach po sadzeniu.
Formy sześcienne są polecane tylko dla gatunków tolerujących cień, jak cis, grab zwyczajny i buk zwyczajny. Można je też stosować dla niskich żywopłotów obwódkowych. W utrzymaniu prostej płaszczyzny pomocne są tyczki i sznurki, które rozpinamy wzdłuż ścian żywopłotu. Cięcie najlepiej przeprowadzać w pochmurny dzień lub wieczorem.
Cisy można ciąć mocniej, gdyż na ich pędach i pniu znajduje się dużo pąków śpiących, które odtworzą koronę. Na zdjęciu nożyce Fiskars Quantum™ z ostrzem w technologii TruEdge, zapewniające czyste, precyzyjne cięcia.
Najlepsze narzędzia do cięcia żywopłotu
Duży wpływ na jakość cięcia ma rodzaj narzędzi. Inaczej tną nożyce ręczne, a inaczej elektryczne. I tak np. laurowiśnię zaleca się strzyc sekatorem lub ręcznymi nożycami liść po liściu lub pęd po pędzie, bo duże ostrza nożyc elektrycznych rozrywają blaszki liściowe, powodując ostatecznie ich brązowienie. Do usuwania pojedynczych suchych gałązek najlepszy jest sekator kowadełkowy, mający płaskie dolne ostrze. Do cięcia miękkich zielonych pędów nada się sekator z mechanizmem nożycowym. Ostrza zawsze powinny być gładkie i ostre, w przeciwnym razie po cięciu powstanie rana szarpana. Jeżeli pęd ma być usunięty, wycinamy go u nasady; jeżeli ma być skrócony, trzeba go przyciąć nad oczkiem skierowanym na zewnątrz korony.
Dzięki takim narzędziom jak sekator typu żyrafa marki Fiskars przytniemy bez problemu nawet trudno dostępne, wysoko położone pędy.
Do cięcia żywopłotów doskonale nadają się nożyce dźwigniowe. Dzięki unikatowemu systemowi przekładni zębatych, w które są wyposażone, można uzyskać nawet trzykrotne zwiększenie siły cięcia. Do tego dochodzą takie udogodnienia jak teleskopowe rączki czy obrotowe głowice tnące do trymowania wyżej położonych partii drzewek i krzewów.
Komentarze