Aster nowoangielski (Aster novae-angliae) jest w Europie znany od 1700 roku.  Uważa się, że przybył z Ameryki Północnej. Należy do rodziny astrowatych (Asteraceae). Ta piękna bylina świetnie sprawdza się na rabatach, lecz ze względu na zasychanie dolnych liści, najlepiej wygląda w towarzystwie niższych roślin.

Jak wygląda aster nowoangielski

Roślina ma zwary pokrój. Wzniesione, sztywne pędy osiągają 100-200 cm wysokości. Łodyga w górnej części jest mocno rozgałęziona. Liście astra są lancetowate lub równowąskie i całobrzegie. Cała roślina porośnięta jest krótkimi włoskami. Na szczytach pędów wyrastają koszyczkowate, puszyste kwiatostany. Liczba kwiatów na jednym krzewie może wynosić nawet 150-200 sztuk. Różnorodne kolory astrów obejmują całą paletę barw: różowy, karminowy, czerwony, fioletowy, niebieski, purpurowy i żółty. Okres kwitnienia jest długi i obejmuje miesiące jesienne, aż do przymrozków. Wiele odmian może wytrzymać mrozy nawet do -5oC. Kwiaty są wrażliwe na czynniki zewnętrzne i zamykają się przy pochmurnej pogodzie, oraz po ścięciu.

Aster nowoangielski - najlepsze stanowisko

Aster nowoangielski najlepiej czuje się na stanowiskach słonecznych i osłoniętych od wiatru. Sadzenie astrów w miejscach niedostatecznie oświetlonych spowoduje wyciągnięcie pędów i zmniejszenie średnicy kwiatów. Nieodpowiednie są również miejsca podmokłe, o niskim poziomie wód gruntowych. Roślina preferuje glebę żyzną, o odczynie obojętnym. Idealne jest lekkie, lekko wilgotne, luźne podłoże z warstwą drenażową, która zapobiega zastojom wody.

Aster nowoangielski: uprawa

Ten wytrzymały gatunek może być sadzony wiosną lub jesienią. Nowe rośliny najlepiej pozyskać z sadzonek wierzchołkowych pobieranych wiosną, w kwietniu i maju. Ukorzenione rośliny sadzimy na miejsce stałe w   rozstawie 60x60 cm. Aster rozmnażany bywa także przez podział w terminie wiosennym w kwietniu i maju. Dojrzałą, przynajmniej 3 letnią roślinę, wykopujemy z bryłą korzeniową i dzielimy na klika części. Każda z nich powinna mieć 2-3 pędy. Sadzonki od razu sadzimy na miejsce stałe.

Aster nowoangielski - pielęgnacja, podlewanie, nawożenie

Astry wymagają obfitego podlewania, nawet co 2-3 dni. Gdy mają zbyt sucho, szybko gubią liście. Należy być ostrożnym, bo nadmiar wilgoci może spowodować gnicie korzeni, a w konsekwencji śmierć rośliny. Po podlaniu warto spulchnić glebę wokół roślin. Nie wolno zapominać, że system korzeniowy astra nowoangielskiego jest dość płytki i łatwo go uszkodzić.

 Żeby utrzymać wilgoć w podłożu można rośliny ściółkować korą czy dojrzałym kompostem. Kompost stanowi także doskonały nawóz - rozkładając się, uwalnia składniki odżywcze. Poza nawożeniem organicznym, roślinom przyda się także nawóz mineralny np. wolnodziałający nawóz wieloskładnikowy dedykowany roślinom kwitnącym. Żeby przedłużyć kwitnienie usuwamy na bieżąco zwiędłe kwiaty. Zabieg ten stymuluje roślinę do zawiązywania nowych pąków kwiatowych.

Zimowanie astra nowoangielskiego

Po przekwitnięciu, ścinamy pędy astrów nad samą ziemią i ściółkujemy rośliny grubą warstwą liści lub dojrzałego kompostu. Co prawda, astry są mrozoodporne i na terenie naszego kraju mogą zimować bez osłon, jednak młode rośliny przy większych mrozach mogą przemarznąć.