Obwódkami rabat są najczęściej rozmaite rośliny ozdobne, których wybór jest całkiem spory – piszemy o tym dalej. Oprócz roślin warto też jednak zastosować inne elementy wykończeniowe. Każdą rabatę można zamknąć efektowną palisadą. Przede wszystkim należy się zastanowić, jaki efekt chcemy osiągnąć.

Czy płotek ma być jedynie dekoracją, czy może ma spełniać określone zadania praktyczne, np. ograniczyć migrację ślimaków lub zapobiegać ekspansji niektórych roślin. Jedne obwódki mogą być sezonowe, inne założone na wiele lat jako stały element architektoniczny. Tak czy inaczej, warto zadbać o to, by płotek lub murek wpisywały się w styl ogrodu.   

Solidnie umocowana palisada może być łatwo przerobiona na wzniesioną rabatę. Warto się o to pokusić, bo wzniesione rabaty mają same zalety. Można je założyć praktycznie wszędzie, nawet na gruntach pobudowlanych. Ich utrzymanie jest łatwe i nie zabiera dużo czasu.    

Najsolidniejsze są obrzeżenia kamienne lub betonowe. Raz osadzone, mają niemal dożywotnią trwałość. Najczęściej zakłada się je wzdłuż ścieżek lub podjazdów i w tym celu stosuje nie tylko beton, ale przede wszystkim granit i bazalt. W wielu ogrodach w charakterze obrzeżeń wykorzystuje się cegłę z rozbiórki i kamień polny. Każdy to z pewnością widział, niewykluczone, że w różnych wariantach: raz z cegłami układanymi na płasko, raz na sztorc, a raz ukośnie.  

Dyskretne linie podziału wyznaczyć możemy za pomocą tzw. taśmy dylatacyjnej, dostępnej w handlu pod wszystko mówiącą nazwą obrzeże ogrodowe. Taśmy takie są wykonane z tworzyw sztucznych lub, w wydaniu bardziej ekskluzywnym, z blachy kortenowskiej. Korten to stop wyglądający na zardzewiały, odznaczający się bardzo dużą żywotnością bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń. Kto lubi nowoczesną ogrodową estetykę, ten nie będzie zawiedziony, zwłaszcza że taśmy z kortenu są masywne, a także łatwe w montażu. 

Bardzo nostalgicznie prezentują się minipłotki z wierzby czy leszczyny. Są one znakiem rozpoznawczym zwłaszcza ogrodów wiejskich i naturalistycznych, choć nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystać je także w założeniach nowoczesnych. Tego rodzaju obrzeża można z łatwością wykonać samemu ze ściętych wiosną pędów. Trzeba jednak wyplatać je zaraz po ścięciu pędów, kiedy krążą w nich soki i są w miarę elastyczne Tego rodzaju gotowe obrzeża można kupić w serwisach aukcyjnych za cenę do 10 złotych (za płotek długości około 1 m i wysokości ok. 20 cm).

 

Modułowa palisada gotowa w pięć minut

Najprostsze palisady ogrodowe są dostępne w każdym markecie budowlanym. Są to tzw. rollbordery. Mają one postać wałków lub półwałków z impregnowanego drewna (łączonych od spodu drutem), ewentualnie plastiku. Ich znakiem rozpoznawczym jest to, że są zwinięte w rolki. To jednak nie jedyna gotowa palisada, jaką możemy kupić. Oprócz wspomnianych w tekście płotków leszczynowych i wierzbowych dostępne są też moduły plastikowe i aluminiowe.

Jak widać, palisada wpuszczana jest w ziemię. Szczelinę wykonujemy szpadlem, w nią, mniej więcej do połowy wysokości, wsuwamy moduły, mocując je do podłoża dołączonymi do zestawu wspornikami.

 

Efektowny płotek z kamiennych bloczków

Palisady z kamienia naturalnego lub betonu muszą być osadzone w gruncie na solidnej podbudowie podobnej do fundamentu. W tym celu wykopujemy długi rowek. Przyjmuje się, że jego głębokość powinna odpowiadać jednej trzeciej wysokości palisady i być dodatkowo pogłębiona o 20-30 cm.

1. W wykopanym dołku usypujemy 20-centymetrową warstwę żwiru.

2. Wylewamy beton i krok po kroku osadzamy w nim palisadę. Wypoziomowanie sprawdzamy poziomnicą lub rozpiętym wzdłuż palisady sznurkiem.

3. Gdy beton stężeje, dosypujemy żwir, tak aby całkowicie zapełnił wolną przestrzeń w rowku. Fundament zasypujemy cienką warstwą ziemi. Od wewnętrznej strony palisadę można uszczelnić folią. Zapobiegnie ona przesypywaniu się przez szczeliny w palisadzie ziemi i przerastaniu korzeni.

 

 

Inspiracje na kamienne obwódki

- Minipłotki wierzbowe są doskonałym wyborem do ogrodów wiejskich i ziołowych. Można je kupić lub wykonać samemu.

- Palisada z desek wpuszczonych w podłoże. Drewno jest narażone na stały kontakt z wilgocią, dlatego wcześniej dobrze jest je zaimpregnować.

- Takie druciane płotki wytyczają granice rabat, są łatwe w montażu i demontażu, co jest szczególnie przydatne podczas koszenia trawnika.

- Krawężnik z cegieł to klasyka. Tym razem cegły ułożono ukośnie i ustabilizowano cementową zaprawą. Krawężnik stanowi element wykończenia ogrodu żwirowego. Na pierwszym planie rosną rozchodniki.

- Płotek z leszczyny w jesiennej aranżacji rustykalnej z miechunkami i trawami ozdobnymi. Płotki takie są zakładane sezonowo – przed zimą należy je zdemontować.

- Doniczkowy wąż to bardzo oryginalny pomysł na spożytkowanie zalegających w składzikach doniczek. Tu wykorzystano gliniane pojemniki, nie ma jednak przeszkód, by wykorzystać w zamian także plastikowe.