Winobluszcz Parthenocissus - sylwetka, uprawa, stanowisko

Winobluszcz - sylwetka

Winobluszcz słynie z przepięknego jesiennego wybarwienia liści. To okazałe pnącze tworzy niepowtarzalnej urody zielone ściany.

Winobluszcz - cechy rozwojowe 

Winobluszcz rośnie bardzo szybko. Winobluszcz trójklapowy Parthenocissus tricuspidata osiąga wysokość 10-20 metrów i szerokość 5-10 metrów, zgodnie z nazwą ma liście trójklapowe. Do wspinaczki wykorzystuje przylgi, dzięki którym pokonuje bez problemu nawet gładkie, pionowe ściany. Popularna jest odmiana ‘Veitchii’. Winobluszcz pięciolistkowy Parthenocissus quinquefolia powinien być prowadzony po szorstkich ścianach.

Odmiana ‘Engelmannii’ charakteryzuje się bardzo dobrą przyczepnością. Ta osiąga 8-12 metrów wysokości i szerokości i jesienią przebarwia się na kolor pomarańczowy do czerwonego. Między czerwcem a wrześniem na pnączu pojawiają się niepozorne, żółtozielone kwiaty, które wabią chmary owadów. Później rodzą się z nich czarne jagody, dla człowieka lekko trujące.

Winobluszcz - stanowisko

Winobluszcz czuje się najlepiej w miejscach słonecznych i półcienistych i mimo że rośnie najpomyślniej w wilgotnym, żyznym podłożu, przystosowuje się także do życia w nieco bardziej piaszczystym podłożu. Winobluszcz chiński lubi miejsca cieniste i dobrze czuje się także w miejscach o wystawie północnej.

Winobluszcz - pielęgnacja

Młode pnącza chronimy przed mrozem. Dorosłe okazy można bez obaw przycinać.

Winobluszcz - zastosowanie

Winobluszcz jest niezastąpionym żywym gobelinem. Odmiana ‘Engelmannii’ sprawdza się także jako roślina okrywowa. Przylgi pnącza trudno usunąć ze ścian.

Porada

Winobluszcz trójklapowy ma tym okazalsze jesienne wybarwienie, im słoneczniejsze jest stanowisko, na którym rośnie.