Autorem tekstu jest dr inż. Dariusz Dereń

W zamierzchłych czasach dwa dziko rosnące gatunki – tarnina i ałycza wielokrotnie się krzyżowały, dając początek mieszańcom, będącym formami wyjściowymi obecnie uprawianych odmian śliw. Wiele znanych do dzisiaj odmian owocujących
w naszych ogrodach czy sadach to ich potomkowie.

W Polsce najpopularniejsze i najbardziej cenione są węgierki. Mimo że nie są zbyt duże, doskonale nadają się do suszenia, a także na pyszne, aromatyczne powidła i dżemy. Warto wspomnieć, że najlepszą śliwowicę robi się właśnie z prawdziwych węgierek. Najbardziej ceniona jest węgierka zwykła, mimo jej dużej wrażliwości na szarkę. Owoce tej śliwy, nawet gdy całkowicie dojrzeją, nie mają skłonności do opadania. Dzięki temu zbieramy je, gdy już lekko przejrzeją, a skórka zacznie się marszczyć.

 

 

Stają się wtedy wyjątkowo słodkie i aromatyczne. Spośród polecanych do uprawy węgierek szczególnie nadają się klony węgierki zwykłej o nazwach: ‘Promis’, ‘Nectavit’ i ‘Tolar’, które tolerują szarkę. Kolejna grupa śliw to renklody. W przeciwieństwie do węgierek, które mają charakterystyczne fioletowe zabarwienie skórki, mogą być czerwone, żółte, zielone, a nawet niebieskie. Ich owoce są też zwykle znacznie większe i okrągłe.

Jedną z najsmaczniejszych renklod jest ‘Renkloda Ulena’. Owoce tej odmiany są wybitnie deserowe i najlepsze do spożycia prosto z drzewa. Galaretkowata konsystencja, jasnożółty kolor i słodycz miąższu to charakterystyczne cechy tej odmiany.

Rodzi duże owoce osiągające do kilkudziesięciu gramów. Inną amatorską odmianą jest śliwa ‘Opal’. Ma także kulisty kształt i kwaskowato-słodki smak. Z uwagi na bardzo dobre odchodzenie pestki od miąższu, jest jednocześnie znakomitą odmianą do przygotowania kompotów. W październiku dojrzewa jedna z najpóźniejszych odmian − ‘Empress’. Wyglądem przypomina węgierki, ale jej owoce są bardzo duże.

 

Egzotyczne nowości w sadzie

 

Mirabelki oraz ałycza 

Osobną grupą śliw są mirabelki. Rodzą najmniejsze owoce o kulistym kształcie, idealne na przetwory. Jedną z najbardziej znanych odmian jest ‘Mirabelka z Nancy’. To stara francuska odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych ze względu na dużą plenność i wysoką odporność na choroby.

Mówiąc o śliwach, warto również wspomnieć o ałyczy. Rodzi bardzo charakterystyczne, kuliste, drobne owoce o złocistożółtym zabarwieniu skórki i miąższu. Gdy całkowicie dojrzeją, mają przyjemny, miodowy, słodkawy smak. Ałycza ceniona jest jednak przede wszystkim za to, że jest bardzo dobrą podkładką dla odmian szlachetnych.