Składniki mineralne wykorzystuje się w rolnictwie i ogrodnictwie w celu poprawy wzrostu upraw. Dobrym sposobem na ich dostarczenie jest zastosowanie nawozu, jakim jest siarczan amonu. Związek ten składa się z takich pierwiastków jak siarka i azot. Jak zatem go stosować i w jaki sposób dawkować? 

Siarczan amonu – właściwości

Siarczan amonu jest związkiem chemicznym, dobrze rozpuszczalnym w wodzie. Występuje w postaci granulowanej lub tworzy bezbarwne kryształy. Ma właściwości zakwaszające, dlatego po dodaniu do gleby obniża jej pH. W skład siarczanu amonu wchodzi azot oraz siarka. Ten drugi pierwiastek, będący niezbędnym składnikiem w rozwoju roślin, pozwala na lepsze pobieranie azotu i mikro oraz makro elementów. Dostarczenie siarczanu amonu powoduje lepszy wzrost i ukorzenianie roślin, zwiększa plonowanie i poprawia odporność na stres w okresie wegetacji.

Kiedy stosować siarczan amonu?

Siarczan amonu sprawdza się na glebach o pH zasadowym i obojętnym. Stosowany też na ziemiach kwaśnych, wapnowanych. Po zimie gleba jest wyjałowiona w związki siarki i azotu, dlatego wiosną dobrze jest zacząć nawozić ziemię wykorzystując siarczan amonu granulowany. Powinno się go stosować jeszcze przed siewem nasion. Granulki nawozu miesza się z ziemią. Siarczan amonu można też wykorzystać przed zabiegami uprawnymi oraz przed spodziewanymi opadami deszczu.

Stosuje się go pod wszystkie rośliny uprawne w celu poprawy jakości plonu. Mogą to być: zboża ozime i jare, warzywa, rośliny przemysłowe czy okopowe. Wiosną siarczanem amonu nawozić można: rzepak, por, gorczycę, kapustę, kalafior, kalarepę, rośliny strączkowe, cebulę, czosnek i chrzan. Nawożone ziemniaki dadzą plon bogatszy w skrobię.

Siarczan amonu – dawkowanie

Siarczan amonu nie ulega wymywaniu z gleby. Jest on powoli przyswajany przez rośliny. Dzięki temu wpływa na ukorzenianie, wspomaga pochłanianie fosforu i we właściwy sposób dawkuje pobieranie potasu. Siarka wchodząca w skład nawozu ma postać siarczanową, która jest bardzo szybko przyswajana przez rośliny. Podłoże uzdatniane tymi składnikami zapobiega utracie siarki z gleby.

W przypadku nawożenia iglaków, bylin, azalii czy innych krzewów ozdobnych, używa się 30 g/m2 siarczanu amonu. Pół porcji wykorzystuje się przed początkiem wegetacji, a kolejną część na początku czerwca. Zastanawiając się, jak stosować siarczan amonu w celu nawożenia warzyw, warto wiedzieć, że dodaje się 20 - 40 g/m2. W celu uzupełnienia składników mineralnych na trawniku dawkuje się nawóz siarczan amonu w ilości 15 - 20 g/m2. Jeżeli na terenie uprawy zaobserwowano kwaśny odczyn gleby, poniżej pH=6, wtedy poleca się używanie nawożenia w 2 – 3 dawkach. Można go także stosować jesienią.

Siarczan amonu kosztuje około 800 złotych za 500 kilogram nawozu. W małych ilościach dostępny jest dla prywatnych ogrodników w opakowaniach np. po 2 kilogramy nawozu, którego cena wynosi około 10 zł.

Nawożenie borówki amerykańskiej

Borówka amerykańska wymaga rozwoju w kwaśnym podłożu. Podczas jej sadzenia do gruntu specjalnie zakwasza się glebę. Borówka nie ma zbyt dużych wymagań składnikowych, jednak kluczem w jej uprawie jest dobre nawożenie. Ma ona płytki system korzeniowy i nie pobiera substancji mineralnych z niższych partii gleby. Dlatego związków azotu trzeba jej dostarczyć przez podlewanie lub posypywanie podłoża. Do tego celu wykorzystuje się siarczan amonu granulowany lub też rozpuszczony.

W czasie okresu wegetacji wykonuje się nawożenie borówki amerykańskiej z użyciem siarczanu amonu w ilości 30 – 45 g/m2. Taki zabieg powtarzać można trzykrotnie w odstępach czasowych wynoszących dwa tygodnie (w trzech dawkach). Pierwsze nawożenie stosuje się wczesną wiosną, po przymrozkach. Ostatnie pod koniec czerwca. Jeśli wykona się je zbyt późno, to krzewy mogą zimą przemarznąć.

Jeżeli uprawa pozostanie bez nawożenia, gleba się wyjałowi. Azot łatwo wypłukuje się z gleby przez deszcz. Ściółka trocinowa także ogranicza przyswajanie nawozu. Bez nawożenia, borówka amerykańska może słabo wzrastać i mało plonować. Czasem nawet całkowicie zahamuje przyrost, liście wybarwią się na żółto i krzew będzie podatny na infekcje. Przy braku azotu młode przyrosty zmienią kolor na czerwony.