Podział jest najprostszym sposobem rozmnażania. Dobrze rozrośnięte osobniki wyjmuje się z doniczekrozdziela na mniejsze, po czym sadzi do nowych naczyń (pamiętając, aby na dnie każdego znich umieścić grubą warstwę drenażu i świeżego podłoża). Dzielić można wiele gatunków paproci, aspidistrę wyniosłą, trawy isity oraz rośliny kłączowe, np. paprotkę złocistą.

Rozłogi to specyficznie zmodyfikowane kłącza nadziemne, wytwarzane przez niektóre rośliny rozetowe. Najbardziej znaną rośliną tworząca rozłogi jest truskawka, a wśród roślin uprawianych w mieszkaniach zielistka Sternbergaskalnica rozłogowa. Na końcach rozłogów tworzą się młode rozety, które, przewieszając się, są dodatkową ozdobą roślin. Rozetki wystarczy oderwać i posadzić w doniczce. U niektórych roślin, np. nefrolepisu wysokiego, młode rośliny tworzą się po zetknięciu się rozłogów z podłożem.

Rozmnóżki występują u roślin żyworodnych. Są to młode rośliny tworzące się bezpośrednio na roślinach matecznych, najczęściej na liściach. U tzw. żyworódek Bryophyllum rozmnóżki to już wpełni rozwinięte małe roślinki, które, po opadnięciu, szybko się usamodzielniają. U tolmiei Tolmiea menziesii rozmnóżki trzeba umieścić w doniczce i poczekać, aż się ukorzenią. Wiele roślin żyworodnych spotyka się wśród paproci.

Sadzonki to najczęściej wykorzystywany sposób rozmnażania. Sadzonki to fragmenty roślin – pędów, liści i korzeni, które, odcięte od rośliny matecznej i umieszczone w podłożu, odtwarzają brakujące organy. Rośliny doniczkowe rozmnaża się przede wszystkim przez sadzonki sporządzane z pędów zielnych lub częściowo zdrewniałych. Sadzonki zielne pobiera się z młodych, najczęściej wierzchołkowych części pędów. W przypadku pnączy można sporządzać sadzonki także ze środkowej części ulistnionych łodyg. Są to tzw. sadzonki śródpędowe, które regenerują rośliny z pąków śpiących w kątach liści. Przez sadzonki półzdrewniałe można rozmnażać zawsze zielone rośliny drzewiaste, np. figowce, kamelię, gardenię, mirt, oleander czy cytrusy. Aby przyspieszyć rozmnażanie, dobrze jest zastosować środki stymulujące ukorzenianie. Są to płynne lub proszkowe preparaty, zawierające substancje chemiczne naśladujące roślinne hormony z grupy auksyn. Po ich zastosowaniu korzenie tworzą się nie tylko szybciej, ale także liczniej. Przy rozmnażaniu przez sadzonki należy pamiętać, że rośliny wymagają wyższej temperatury do ukorzeniania niż do wzrostu. Sadzonki powinny być także zabezpieczone przed wysychaniem – aby zwiększyć wilgotność powietrza, naczynia z sadzonkami okrywa się folią.

U niektórych roślin zaobserwowano zdolność do odtwarzania korzeni i pędów na liściach. Takie rodzaje i gatunki można rozmnażać przez sadzonki liściowe, sporządzane z liści lub z ich części. Przez takie sadzonki można rozmnażać, np. sępolię, syningię, sansewierię, peperomie, gruboszerozchodniki oraz niektóre begonie.