Ogród ozdobny: zadbany trawnik jest ozdobą ogrodu

Druga połowa wiosny jest okresem, gdy możemy jeszcze dołożyć starań, aby poprawić kondycję naszego trawnika. Choć pielęgnacja murawy stwarza problemy, wielu z nich można zawczasu uniknąć.

Dla zdrowego rozwoju trawy bardzo ważne jest wiosenne nawożenie, które, w zależności od pogody, wykonujemy od początku marca do połowy kwietnia. W połowie czerwca trawie będzie potrzebna następna porcja nawozu. Trzecie nawożenie w połowie sierpnia sprzyja rozbudowie systemu korzeniowego. Najlepiej stosować dla trawników nawóz o przedłużonym działaniu. W pierwszym nawożeniu na 1 m2 powierzchni przeznaczamy około 30 g nawozu. Na każde z dwóch nawożeń trawnika latem należy przewidzieć o 10 g mniej.

Ze sfilcowanymi częściami trawnika najlepiej poradzimy sobie, wykonując wertykulację. Najlepszy termin to mniej więcej dziesiąty dzień po pierwszym nawożeniu, gdy dobrze odżywiona trawa potrafi szybko zarosnąć ubytki w zielonej powierzchni. Wertykulacja możliwa jest także po nawożeniu letnim.

Planowanie, wysiew oraz pielęgnacja trawnika

Chemiczne środki odchwaszczające należy stosować tylko na dużych powierzchniach. Najlepiej działają one przy ciepłej pogodzie, dlatego nie używamy ich przed połową maja. Środki do niszczenia mchu możemy stosować także wcześniej.

Puste miejsca na trawniku możemy obsiewać dopiero wtedy, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 8-10°C. Podłoże należy spulchnić, a nasiona lekko przykryć ziemią. Latem trawnik systematycznie podlewamy.


Żywopłoty: żywopłot zielony od ziemi do wierzchołka

Krzewy żywopłotowe rozrastają się teraz bardzo mocno. Niedługo nadejdzie pora ich cięcia. Regularne cięcie sprawia, że żywopłot ma gęsty pokrój i od dołu do góry jest zielony. Najlepszym okresem na wykonywanie cięcia jest czerwiec, a w ciepłych latach już nawet koniec maja.

Ważne jest, aby dostateczna ilość światła docierała aż do dolnych gałęzi krzewów. Dlatego najodpowiedniejszy jest przekrój poprzeczny żywopłotu, lekko zwężający się ku górze. W ten sposób można przycinać wszystkie krzewy żywopłotowe. Żywopłoty z gatunków tolerujących mocniejsze zacienienie, jak grab, żywotnik czy cyprysik, mogą mieć pionowe ściany boczne. Nie należy dopuszczać do tego, aby żywopłot był węższy u dołu niż u góry, co może się zdarzyć, gdyż górne pędy rosną mocniej niż dolne. Niedostatek światła powoduje utratę liści, co często jest procesem nieodwracalnym.

Aby uzyskać gładką powierzchnię, posłużmy się naprężonym sznurem, rozciągniętym wzdłuż bocznej ściany żywopłotu. Dzięki temu rozwiązaniu łatwo unikniemy wycinania w niej pagórków i wgłębień. Pracę wykonamy sprawniej, jeśli najpierw poddamy cięciu boki żywopłotu, a górną płaszczyznę w drugiej kolejności.

 


Balkony i tarasy: przycinamy bukszpan

Krzewy bukszpanu, zarówno doniczkowego, jak i gruntowego, oblepione są mnóstwem świeżych, zielonych listków. Jeśli teraz skrócimy je o połowę, nadamy krzewom ładny kształt. Cięcie pobudza te wiecznie zielone krzewy do dalszego rozkrzewiania, dzięki temu korona staje się gęstsza. Do przycinania bukszpanu doskonale nadają się małe sekatory do żywopłotów. Aby po cięciu pędy nie zasychały, zabieg należy przeprowadzić w pochmurny dzień, a po cięciu rośliny silnie zasilić. Mocne pędy wierzchołkowe, stanowiące odpad po cięciu, można przeznaczyć na sadzonki.


Warzywnik: uprawa pomidorów wymaga zaangażowania

W uprawie pomidorów należy przestrzegać pewnych wytycznych, w przeciwnym razie nie można liczyć na obfity plon. Przede wszystkim należy zwracać uwagę na to, aby młode rośliny miały zwarty pokrój, silnie rozwinięty pęd główny i soczyście zielone, twarde liście. Im mniejszy odstęp pomiędzy dwoma dolnymi listkami, tym wcześniej można zbierać owoce. Krzewy powinno się sadzić do gruntu dopiero w połowie maja; w ogrzewanej szklarni uprawę można rozpocząć już pod koniec kwietnia.

Na początku uprawy krzewy pomidorów wystarczy zasilić jednorazowo kompostem (5-10 l/m2 powierzchni gruntu). Aby jednak poprawić przyswajalność składników pokarmowych, podłoże należy zacząć przygotowywać już 2-3 tygodnie wcześniej. Kompost mieszamy z wierzchnią warstwą podłoża, następnie grządkę okrywamy włókniną. Pomidory zasilamy jeszcze raz nawozem potasowym do pomidorów podczas lub kilka tygodni po sadzeniu; dzięki temu zwiększy się plenność krzewów, a także aromat owoców. Zasilanie nawozami azotowymi doprowadza do zwijania się górnych liści i brązowienia kwiatów.

Drugim ważnym zabiegiem jest regularne wyłamywanie wszystkich pędów bocznych. Najlepiej robić to po południu, gdy na dworze jest ciepło – wówczas rany szybciej się goją. Nie usuwa się wierzchołków pędów głównych, jak to niektórzy czynią. Dzięki temu na krzewie jest więcej liści, z których w razie choroby krzewy mogą czerpać substancje niezbędne dla dojrzewania owoców. Pomidory potrzebują dużo wody. Aby podłoże lepiej trzymało wilgoć, uprawy należy wyściełać grubą wyściółką ze skoszonej trawy.


Sad: mnóstwo kwiatów, mało owoców

Bujnie rozwijające się kwiaty na drzewach owocowych nie gwarantują urodzaju owoców. Przyczyn słabego owocowania może być wiele. Dużo drzew owocowych do zapylenia kwiatów potrzebuje innej odmiany rosnącej w pobliżu. Jeśli jej nie ma, większość kwiatów nie zawiąże owoców.

Mocno rozrastające się drzewa owocowe mają skłonność do nierównego, przemiennego plonowania. W jednym roku rodzą bardzo dużo owoców, a w następnym znacznie mniej. W przypadku jabłoni i grusz wahania plonowania są naturalną cechą niektórych odmian. Nadmierna ilość owoców osłabia drzewa. Stają się one mniej odporne na przemarzanie, ataki chorób i szkodników. Pod ciężarem owoców często łamią się gałęzie. Ratunkiem jest fachowe cięcie, a także ręczne przerywanie zawiązków owoców. Wiśnie, czereśnie i śliwy są zdolne do zrzucania części kwiatów i zawiązków. W ten sposób rośliny same regulują ilość dojrzewających owoców.