Perukowiec podolski Cotinus coggygria jest jednym z niewielu krzewów, który najatrakcyjniej wygląda… po przekwitnięciu. Dekorująca go wówczas masa puszystych owocostanów przypomina niewielki obłok delikatnie zawieszony na szczytach gałązek.

Gatunek ten spotykany jest na terenach stepowych Podola, choć obszar jego występowania jest znacznie szerszy i oprócz południowo-zachodniej Europy rozciąga się od Kaukazu aż do środkowych Chin i Himalajów. Ze względu na pochodzenie perukowiec podolski jest rośliną wyjątkowo odporną na długie okresy gorąca i suszy, stąd jego odmiany dobrze sprawdzają się w ogrodach, gdzie nie ma instalacji nawadniającej, a jedynym źródłem wody są opady deszczu.

Dla celów ozdobnych sadzi się zarówno gatunek, jak i odmiany zróżnicowane pod względem siły wzrostu, barwy liści, intensywności tworzenia „peruk” oraz ich koloru. Wśród nowości, które co jakiś czas pojawiają się na rynku, warto zwrócić uwagę na odmiany kompaktowe przeznaczone do uprawy w niewielkich ogrodach przydomowych, a nawet w pojemnikach.

Jedną z wartych polecenia jest uzyskana na Węgrzech  w 2013 r. odmiana ‘Lilla’. W Polsce jej premiera miała miejsce podczas zeszłorocznej wystawy „Zieleń to Życie”. Roślina ta została zgłoszona przez francuską szkółkę Pepinier Minier do organizowanego podczas wystawy Konkursu Roślin Nowości i zdobyła brązowy medal.

Ponieważ perukowce w toku ewolucji przystosowały się do zasiedlania stanowisk suchych, ciepłych i silnie nasłonecznionych (są kserofitami), do prawidłowego wzrostu i rozwoju należy zapewnić im warunki podobne do tych, jakie mają w naturze. Wymagają więc gleb lekkich, przepuszczalnych, np. piaszczysto-gliniastych, oraz południowej wystawy. Rośliny dobrze znoszą niedobór wody oraz wysokie zasolenie gleby.

Są odporne na mróz i jedynie podczas srogich zim mogą przemarzać. Krzewy perukowca dosyć późno budzą się do życia na wiosnę, przy czym młode liście pojawiają się najpierw w dolnej i środkowej części pędów, stąd nie należy spieszyć się z cięciem pielęgnacyjnym (usuwaniem przemarzniętych wierzchołków). Poza tym cięcie nie jest potrzebne, bo rośliny mają zwarty pokrój.

Odmiana ‘Lilla’ najpiękniej prezentuje się w kompozycjach z niewysokimi krzewami o zielonym lub żółtym ulistnieniu oraz na rabatach bylinowych. Efektownie wygląda sadzona w grupach, po kilka lub kilkanaście sztuk. Doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach ustawianych na słonecznych tarasach lub balkonach.

 

 

Perukowiec – pokrój i uprawa

Perukowiec podolski ‘Lilla’ jest krzewem o purpurowych liściach, kompaktowym pokroju i wolnym tempie wzrostu. Osiąga 1,2-1,5 m wysokości. To karłowa wersja znanej, silnie rosnącej odmiany ‘Royal Purple’.

Krzewy są zaokrąglone, mają krótkie pędy. Liście są pojedyncze, odwrotnie jajowate, całobrzegie, purpurowe, czasami z różową obwódką. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo i żółto. Krzewy kwitną w czerwcu, tworzą drobne kwiaty zebrane w luźne wiechowate kwiatostany. W lipcu szypułki sterylnych kwiatów rozrastają się intensywnie i stają się pierzaste, tworząc w ten sposób charakterystyczne purpurowe peruki.