Więcej o roślinie poniżej:

Ostróżka (Delphinium)

kategoria:  byliny

stanowisko:   słońce

wysokość:  0,8 - 2 m

mrozoodporność:  do -20°C

odczyn gleby:  obojętny, lekko zasadowy

preferencje glebowe: żyzna, próchnicza, przepuszczalna

podlewanie:  średnio

barwa liści/igieł: zielona

barwa kwiatów:  niebieska, biała, różowa, fioletowa

pokrój: wzniesiony

okres kwitnienia: czerwiec-lipiec, wrzesień

wysiew: jesień

rozmnażanie: siew,podział kęp

trwałość liści:  sezonowe

zastosowanie: rabaty, balkony, kwiaty cięte, tarasy

tempo wzrostu:   szybkie

Ostróżka występuje w różnych częściach świata i jest reprezentowana przez ok. 400 dzikich gatunków. To, co znamy z ogrodów, to efekt wieloletniej pracy hodowlanej. Wyhodowane odmiany, tzw. hybrydy, można podzielić na 3 grupy mieszańców: belladonna, elatum oraz pacific. Ostatnia to grupa krótkowiecznych bylin, zwykle 2-letnich.

Silnie rozkrzewione mieszańce belladonna osiągają wysokość 80-140 cm i należą do najniższych przedstawicieli swego rodzaju. Ich kłosy kwiatowe mają luźną budowę. Zupełnie inaczej są zbudowane odmiany z grupy elatum, u których kwiaty są ułożone ściśle jeden przy drugim.

Krzewy osiągają wysokość od 140 do 200 cm i należą do najwyższych ostróżek. Mieszańce pacific rosną na wysokość 70-180 cm i rodzą mnóstwo dorodnych kwiatów. Pędy są tak obciążone, że należy je palikować, w przeciwnym razie mogą się obłamać. W handlu są dostępne także formy o kwiatach półpełnych.  Niestety, mieszańce pacific nie są tak długowieczne jak inne formy.

Charakterystyczną cechą ostróżek są długie kłosy kwiatowe mieniące się odcieniami fioletu i niebieskiego oraz głęboko wcięte liście wielkości dłoni. Niektóre odmiany mają kwiaty koloru różowego lub białego. Mieszańce belladonna i pacific kwitną od czerwca do lipca, elatum zaś – od czerwca do sierpnia.

Ostróżki preferują słoneczne stanowiska ze strefą cienia w obrębie korzeni w umiarkowanie wilgotnej próchnicznej glebie gliniastej.

Kupując ostróżki, winniśmy wybierać odmiany odporne na mączniaka. Podczas suszy rośliny należy regularnie i obficie nawadniać. Aby doprowadzić byliny do ponownego zakwitnięcia, przekwitłe pędy kwiatowe należy ściąć późnym latem na długość ok. 10-15 cm i zasilić dodatkowo nawozem lub kompostem.