Więcej o roślinie poniżej:

Budleja Dawida (Buddleja davidii)

kategoria:  krzewy

stanowisko:  słońce

wysokość:  2-4 m

mrozoodporność:  do -15°C

odczyn gleby:  obojętny, lekko zasadowy

preferencje glebowe: żyzna, próchnicza, przepuszczalna

podlewanie:  dużo

barwa liści/igieł: zielona

barwa kwiatów:  fioletowa, różowa, biała

pokrój: krzaczasty, rozłożysty

okres kwitnienia: lipiec-październik

wysiew: jesień, zima, wiosna (po stratyfikacji)

rozmnażanie: sadzonki zielne lub zdrewniałe

trwałość liści:  sezonowe

zastosowanie:  rabaty, parki, kwiat cięty

tempo wzrostu:   średnie

Budleja Dawida pochodzi z obszaru dzisiejszych Chin i Tybetu i jest najpopularniejszym gatunkiem z rodzaju Buddleja. Od lipca do października rośliny uginają się pod ciężarem ciężkich, dużych kłosów kwiatowych. W zależności od odmiany, mogą być one fioletowe, białe, różowe lub purpurowe.

Krzewy odznaczają się dość rozłożystą koroną i osiągają wysokość 2-3 metrów. Lancetowate liście mogą mieć długość do 20 cm, na spodniej stronie są szare lub pokryte drobnymi włoskami. 

Budleja Dawida bardzo dobrze znosi upały. Może rosnąć w pełnym słońcu. Czuje się dobrze w lekkim, wapiennym i zasobnym w składniki pokarmowe podłożu. Roślina toleruje także gleby mniej żyzne. 

Sadzenie rozpoczynamy w październiku i kontynuujemy do pierwszych mrozów, a po zimie mniej więcej do maja. Rośliny pojemnikowe można sadzić cały rok – oczywiście z wyjątkiem mrozów.  

Budleja Dawida kwitnie tylko na pędach jednorocznych, dlatego wiosną każdego roku trzeba je ścinać na wysokość 30-50 cm. Jeśli tego zaniechamy, rośliny zaczną z czasem marnieć w dolnych partiach. Po cięciu krzewy zaleca się zasilić nawozem azotowym. 

Czy budleja Dawida jest podatna na choroby?

Budleya Dawida jest gatunkiem bardzo odpornym zarówno na choroby jak i na szkodniki. Przy wyjątkowo niesprzyjających warunkach pogodowych na roślinach mogą pojawić się przędziorki lub mączniak rzekomy.

                                                                                                                             - tłumaczy ekspertka Anna Błaszczuk

Budleja jest wabikiem na motyle, dlatego warto ją uprawiać w pobliżu balkonu lub tarasu. Z uwagi na późniejsze kwitnienie dobrze jest posadzić ją wraz z krzewami kwitnącymi wiosną. Udanie wypada w połączeniu z innymi roślinami kwitnącymi latem, jak lawenda, szałwia, barbula. Są jednymi z roślin, które niezwykle silnie wabią motyle.

Budleję Dawida możemy rozmnażać podobnie jak hortensję bukietową poprzez sadzonki wierzchołkowe - wystarczy podzielić je na około 10 cm sadzonki z pędami gołymi na dole. Pędy moczymy w ukorzeniaczu i sadzimy w ziemi z mieszanką piasku oraz torfu. W ten sposób możemy ją rozmnażać najszybciej. W przeciągu 2-3 tygodni powinny prawidłowo się ukorzenić i wytworzyć sadzonki do gruntu.

Najlepszym terminem na cięcie budlei Dawida jest przełom marca i kwietnia. Wiosenne cięcie należy wykonać, aby roślina rozwijała się prawidłowo. Jest wrażliwa na mróz, dlatego nie jest zalecane cięcie wczesnowiosenne oraz późnojesienne. Mogłoby ono doprowadzić do wypuszczenia młodych pędów, które po przemarznięciu mogłyby być narażone na utracenie. W okresie jesiennym warto jedynie uciąć obumarłe i przekwitnięte kwiatostany i zabezpieczyć części przyciętej rośliny przed nadchodzącymi przymrozkami.

Jeżeli mamy w ogrodzie miejsce, warto posadzić obok siebie kilka odmian budlei o różnej barwie kwiatów.