Niewiele jest roślin ogrodowych, które mogą pochwalić się tak długą historią uprawy co piwonie. W Chinach są one pielęgnowane już od ponad tysiąca lat. Moda na nie słabnie i dzisiaj.   

Piwonie dzieli się na bylinowe i drzewiaste. Do pierwszej grupy należą m.in. piwonia lekarska Paeonia officinalis i chińska Paeonia lactiflora (najpopularniejsze w uprawie), do drugiej – m.in. piwonia drzewiasta Paeonia suffruticosa i żółta Paeonia lutea. Bylinowe tracą jesienią pędy nadziemne, drzewiaste zaś drewnieją. Piwonie bylinowe powinno się sadzić tylko kilka centymetrów pod ziemią, by czerwonawe pąki (oczka) mogły czuć ciepło słońca.

 

Piwonie krzaczaste są często szczepione na korzeniach piwonii bylinowej (m.in. chińskiej) i odżywiane przez nie do chwili wytworzenia własnych korzeni. Czy się to uda, zależy w dużym stopniu od dobrego kontaktu z podłożem, dlatego sadzonki kupione z gołym korzeniem sadzimy na głębokość 10-15 cm, tak aby pierwsze pędy boczne leżały tuż nad ziemią. Jeżeli kupiliśmy sadzonki w pojemniku, sadzimy je na takiej głębokości, na jakiej rosły w doniczce. Przesadzać możemy w sierpniu/wrześniu.  

Uprawa piwonii

W uprawie piwonie nie są wymagające, najważniejsze, aby nie sadzić ich w miejscach mokrych. Susza nie jest dla nich tak groźna, zwłaszcza dla okazów dobrze zakorzenionych. Piwonie najlepiej zasilać wiosną i jesienią nawozami organicznymi, ewentualnie nawozami dla pomidorów, ale tylko jesienią. Nie należy stosować nawozów azotowych, gdyż po nich piwonie mogą nie zakwitnąć.

Rośliny nieszczepione, uzyskane z nasion lub podziału, sadzimy tak, aby rozgałęzienie pędów znajdowało się tuż pod powierzchnią ziemi. Odmiany ogrodowe pochodzą od dzikich gatunków rozsianych po całym świecie. W naturze można je spotkać w krajach południowych, m.in. w południowej Hiszpanii, na Sycylii i Sardynii, w Chorwacji, Bułgarii, Turcji, Chinach, Japonii, na Syberii i na terenie obu Ameryce.

Sadzenie piwonii

Piwonie najlepiej sadzić we wrześniu. Termin ten jest o tyle korzystny, że korzenie mają dużo czasu na rozrośnięcie się i przez to wiosną są gotowe do karmienia szybko rosnących pędów. Piwonie sadzimy na słonecznym lub półcienistym stanowisku, w dobrze spulchnionym podłożu. Do dołka dobrze jest wrzucić garść kompostu lub innego dobrze rozłożonego nawozu organicznego.

Karpy nie należy sadzić zbyt głęboko, bo wówczas piwonie mogą nie zakwitnąć (optymalna głębokość sadzenia piwonii bylinowej to 3-5 cm). Korzenie nie mogą być w żaden sposób uszkodzone, suche czy pokryte pleśnią. 

Piwonie są długowieczne, mogą rosnąć na jednym stanowisku 10-15 lat. Kwitną w maju i czerwcu, wydając kwiaty białe, różowe, wiśniowe, purpurowe, bordowe (we wszystkich możliwych odcieniach), w przeważającej części pełne. Na biało kwitną m.in. ‘Avalanche’, ‘Boule de Neige’, ‘Festiva Maxima’, ‘Ewelina’. Kwiaty różowe mają ‘Różowa Nasza’, ‘Władysława’, ‘Ursynów’, ‘Professor Woycicki’. W królewską purpurę stroją się odmiany ‘Jadwiga’, ‘Rubra’ oraz ‘Highlight’.