Frezje – sylwetka

Frezja jest to rodzaj roślin zielnych, należących do rodziny kosaćcowatych. W jego obrębie wyróżniamy sześć gatunków. Pochodzą z Przylądka Dobrej Nadziei w Afryce południowej. Zyskały popularność jako rośliny ozdobne i znane są już na całym świecie. Kwiaty frezji najczęściej uprawiane są na potrzeby florystyki. Najczęściej używane do tworzenia kompozycji bukietowych. Znane są całoroczne uprawy szklarniowe, które zachwycają różnorodnością barw. Uprawia się je także w domach, w doniczkach. Najtrudniejsza dla amatora jest jednak uprawa frezji ogrodowej. Jest ona wymagająca i potrzeba w niej wiele zabiegów pielęgnacyjnych. Zachwyca jednak kolorystyką, dzięki której ogród ożywa. Paleta barw frezji, może mieć swoje ukryte znaczenie. Określony kolor kwiatów może coś powiedzieć o osobie nimi obdarowanej, albo o budowanej relacji. Czerwone frezje oznaczają radość z obecności tej osoby, frezje białe mówią o jej dobrej osobowości i niewinności, a już kolor żółty to cecha charakteru, jaką jest zazdrość. Ma także intensywny zapach, stąd poleca się sadzenie frezji w pobliżu domów, tarasów, balkonów czy altanek.

Frezje w ogrodzie – odmiany

Frezje w ogrodowe mogą mieć następujące kolory kwiatów: czerwone, białe, purpurowe, pomarańczowe, fioletowe, różowe, niebieskie i żółte. Płatki niektórych odmian mogą być delikatnie kreskowane. Mogą mieć kwiaty pojedyncze lub pełne, osadzone na szczycie sztywnego pędu. Mają one dzwonkowaty kształt i mocny, słodki zapach. W naszym klimacie zakwitają mniej obficie niż w ciepłych krajach. Roślina jest wymagająca i bardzo wrażliwa na zmiany temperatur, wiatr, chłód. Frezje ogrodowe są mieszańcami wielu gatunków, dlatego zwie się je Freesia hybrida. Przykładowe i najbardziej popularne odmiany w hodowli ogrodowej to:

frezja Blue o kwiatach niebieskich, pojedynczych. Osiąga nawet do 60 centymetrów wysokości. Ma podłużne, wyciągnięte, ciemnozielone liście. W polskich warunkach, sadzona na wiosnę, kwitnie w lipcu i sierpniu. Można ją uprawiać na rabacie, czy trawniku.

frezja Double – może mieć różne kolory: biały, żółty, kremowy, różowy, niebieski i czerwony ma podwójne kwiaty. Odmiana czerwona może być uprawiana jako roślina wieloletnia, co jest wyjątkiem wśród frezji.

Kiedy sadzić frezje?

Cebulki frezji hodowanej w ogródkach, na rabatach sadzi się do ziemi zaraz po pierwszych przymrozkach. Jest to już podpowiedź, jak sadzić frezje, by w lipcu i sierpniu uzyskać ich kwiaty. Frezje można wysadzać także w kwietniu, aż do początku maja. Jednak im później, tym plon osiągniemy z końcem sierpnia, we wrześniu. Cebulki można wykopać z ziemi do października. Oczyszczone i osuszone powinny być przechowywane w ciepłych warunkach o dużej wilgotności (nawet 25 stopni Celsjusza). Cebulkę wysadzamy do dołka na głębokość 3-5 centymetrów, a odstęp musi być nie mniejszy niż 10 centymetrów. Tak wysadzone rośliny będą miały miejsce by się rozwijać. Zdrowe cebulki frezji mają kolor jasnobeżowy. Roślina ma taki pokrój, że wypuszcza wysoką łodygę. Dlatego należy pamiętać o podparciu, gdyż potrafią one wyrosnąć nawet na 45 centymetrów. Frezje rozmnażają się przez cebulki. Innym, lecz trudniejszym sposobem jest wysiew nasion. Pozwala on wyeliminować przenoszenie się chorób, a plon daje bardziej obfite kwitnienie.

Frezje – uprawa 

Uprawa frezji w ogrodzie nie jest łatwa i poleca się ją tylko doświadczonym hodowcom. Stanowisko na którym miałyby się rozwijać musi znajdować się w miejscu osłoniętym od wiatru i bardzo nasłonecznionym. O wiele gorsze wyniki dają uprawy w półcieniu. Frezja ogrodowa jest wrażliwa na niedobór wody, dlatego w okresie wegetacji regularne, poranne podlewanie jest obowiązkowe. Źle reagują na przelanie ziemi. Co trzy tygodnie można do wzmocnienia użyć nawozu wieloskładnikowego. Nie preferuje dużego stężenia soli w glebie. Musi mieć natomiast dostarczane mikroelementy. Po pojawieniu się pierwszych pąków, nawożenie powinno być wykonywane dwukrotnie w odstępie, co 10 dni. Frezja ogrodowa nie zimuje w gruncie, dlatego po sezonie należy jej cebulki wykopać i przechować do kolejnego sezonu. Pod koniec kwitnienia można podlewać frezje nawozem z dużą zawartością potasu. To pozwoli na uzyskanie dużych cebul, które przetrwają do kolejnego roku. Podłoże należy wyłożyć żyzną, przepuszczalną ziemią, gdyż korzenie muszą mieć dostęp do tlenu. Jeżeli w ogrodzie nie mamy takiego stanowiska, które sprosta wymaganiom frezji, można je przygotować samodzielnie. Na gruncie nieprzepuszczalnym tworzy się dołek, który następnie wypełnia się ziemią kompostową, próchniczą, gliniastą i piaskiem. Taka mieszanka pozwoli uzyskać podłoże przepuszczalne i potrafiące zatrzymać w sobie składniki mineralne, potrzebne roślinie. Po uzyskaniu pH obojętnego lub lekko kwaśnego (6,0-7,2) można uznać, że miejsce jest przygotowane pod uprawę frezji ogrodowych. Istotną kwestią jest także odchwaszczanie, które należy wykonywać bardzo delikatnie i uważnie. Korzenie frezji mogą być bardzo płytko pod ziemią i są wrażliwe na uszkodzenia.