Babka lancetowata to roślina, której właściwości prozdrowotne są znane od wielu, wielu lat. Choć może pomóc w wielu sytuacjach, jest uznawana za popularny chwast, czemu też zawdzięcza swoją powszechną dostępność.

Roślinę tę można spotkać w naszym klimacie w bardzo wielu miejscach: na łąkach, w lasach, parkach, w przydomowym ogródku, a nawet na trawniku wśród bloków mieszkalnych. Mimo statusu chwasta, jest także uważana za roślinę leczniczą, którą od wielu stuleci wykorzystuje się w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie. Z tego powodu w różnych przypadkach warto ją włączyć do domowej apteczki lub rozpocząć własną uprawę babki w ogrodzie.

Babka lancetowata: uprawa i wymagania

Jak wygląda babka lancetowata? Babka lancetowata jest byliną mogącą w okresie kwitnienia dorastać do 40 centymetrów. Pod ziemią znajduje się jej krótkie kłącze, które posiada wiele wiązek korzeniowych. Liście rośliny, widoczne ponad powierzchnią podłoża, okazują się podłużne i lancetowate. Na każdym z nich dostrzegalne są żyłki, czyli podłużne unerwienie. Długość liści mieści się w przedziale od 5 do 20 centymetrów. Tworzą one rozetę, z której środka wyrasta łodyga (łodyg może być kilka, jednak żadna nie posiada liści). Łodyga osiąga do 50 centymetrów wzrostu.

Babkę lancetowatą można wyhodować samodzielnie poprzez siew nasion bezpośrednio do gruntu. Należy ją zasiać w okresie wczesnej wiosny, czyli w marcu lub kwietniu, wykorzystując rozstaw 30x40 centymetrów. Nasiona należy umieścić na głębokości około centymetra. Efekty widać po 2-3 tygodniach, gdy na powierzchni ukazują się siewki.

Babka lancetowata to roślina światłolubna, należąca do rodziny babkowatych.  Dobrze radzi sobie w zróżnicowanym podłożu, jednak preferuje to przewiewne, dosyć wilgotne i zasobne, na przykład gliniasto-piaszczyste. Doskonałym stanowiskiem dla babki lancetowatej będzie miejsce półcieniste lub słoneczne.

Babka lancetowata: pielęgnacja i okres kwitnienia

Kiedy pyli babka lancetowata? Okres ten rozciąga się od maja aż do września. Kwiatostany u babki lancetowatej pojawiają się na szczycie bezlistnej łodygi bądź łodyg. Są one niewielkie (kwiaty mają do 3 centymetrów długości) i nie posiadają walorów ozdobnych. Babka zalicza się do roślin owadopylnych oraz wiatropylnych.

W przypadku tej rośliny konieczne jest także spulchnianie międzyrzędzi oraz systematyczne nawadnianie, choć nie można pozwolić, by podłoże stało się zbyt mokre  Należy też zadbać o to, by babka lancetowata miała stały dostęp do światła (nawet w przypadku półcienia powinno to być światło rozproszone).  Sadzona w ogródku, wymaga odchwaszczania, jednak należy unikać chemicznych środków chwastobójczych, by jej nie zaszkodzić. Jednocześnie, nie jest zbyt wymagająca w uprawie, gdyż w naturze rośnie niemal wszędzie.

Babka lancetowata: właściwości

Właściwości babka lancetowata zawdzięcza przede wszystkim swoim liściom, ponieważ to w nich gromadzą się witaminy oraz mikroelementy (tylko część nadziemna jest wykorzystywana w celach leczniczych). Przede wszystkim, zawiera spore pokłady witamin C i K, karotenu, a także minerałów: żelaza, cynku, miedzi, manganu, krzemu i magnezu. Prócz tego, liście babki lancetowatej gromadzą w sobie solne mineralne oraz flawonoidy.

Działanie babki lancetowatej jest więc bardzo wszechstronne. Można ją stosować właściwie niezależnie od wieku. Są jednak pewne osoby, którym może zaszkodzić babka lancetowata. Przeciwwskazania do jej wykorzystywania to alergia na tę roślinę, która jednak nie zdarza się zbyt często. Nie poleca się jednak podawania jej dzieciom poniżej 12 roku życia. Gdyby po spożyciu babki lancetowatej pojawiły się duszność lub gorączka, należy zasięgnąć porady lekarza.

Swoje właściwości babka lancetowata zawdzięcza również:

- zawartym w liściach związkom śluzowym;

- garbnikom;

- awonoidom.

Babka lancetowata: zastosowanie

Zastosowanie babki lancetowatej wiąże się zwykle z branżą leczniczą. Tak na przykład roślina ta pomaga w przypadku kaszlu, niezależnie od tego, czy jest suchy, czy mokry. Dzięki zawartym w niej składnikom, jest w stanie oczyścić płuca z flegmy, która w nich zalega, a jednocześnie złagodzić przebieg stanu zapalnego gardła. Może też zapewnić pomoc w przypadku kaszlu palacza. Dobrze działa również na chrypę, dlatego przyda się osobom, u jakich rozwija się choroba zawodowa – profesjonalnym mówcom, lektorom, wykładowcom czy nauczycielom.

Dobrym pomysłem jest także babka lancetowata na rany. Prócz tego, można wykorzystywać liście babki do łagodzenia ukąszeń owadów – mogą uśmierzyć ból i doprowadzić do zmniejszenia widocznego obrzęku. Okłady z babki lancetowatej pomagają też na czyraki, owrzodzenia i wszelkiego rodzaju drobne skaleczenia.

Liście babki lancetowatej uznaje się bardzo często za doskonały antybiotyk. Napar z babki lancetowatej wspomaga nie tylko leczenie stanów zapalnych powiek i spojówek, ale i doskonale sprawdza się w przypadku problemów z cerą (usuwa wypryski, pomaga w dużym stopniu przy kuracji antytrądzikowej). Sparzone liście babki można położyć na przemęczone oczy – może się to przydać przede wszystkim tym, którzy długie godziny spędzają przed ekranem komputera.

Herbata z babki lancetowatej, a konkretnie z jej liści, jest doskonała na trawienie. Zawarte w niej związki są w stanie pobudzić wydzielanie się soków żołądkowych, przy jednoczesnej ochronie śluzówki. Właśnie dlatego często wykorzystuje się ją, gdy dojdzie do zapalenia żołądka lub jelit. Herbatka tego rodzaju okaże się też doskonała na lekkie zatrucia i wszelkie dolegliwości żołądkowe. Można też pić ją profilaktycznie, zamiast zwykłej, codziennej herbaty.

Innym specyfikiem pomocnym w wielu przypadkach jest z kolei nalewka z babki lancetowatej. Doskonale łagodzi wszelkie dolegliwości trawienne i, jak każda nalewka, wyśmienicie rozgrzewa. Na gojenie ran dobry będzie też sok ze świeżych liści babki stosowany zewnętrznie. Można także wykorzystać tę roślinę, by wspomóc leczenie grypy i pozbycie się uporczywego, suchego kaszlu, której nie jest się w stanie pozbyć. Dzieje się tak, ponieważ działa rozkurczająco na mięśnie gładkie górnych dróg oddechowych.