Sośnica japońska (Sciadopitys verticillata) to zimozielone drzewo z rodziny sośnicowatych (Sciadopityaceae) w stanie naturalnym występujące wyłącznie w górskich regionach Japonii. Rośnie powoli, w sprzyjających warunkach przyrasta w tempie 30 cm rocznie. W wieku 10 lat może osiągnąć 1-4,5 m, a docelowo 9 m wysokości. Średnia długość życia sośnicy wynosi 600-700 lat.
Sośnica japońska - charakterystyka
Główną cechą wyróżniającą ten gatunek są jego niezwykłe igły. Krótkie i łuskowate pokrywają pędy, natomiast długie (do 15 cm), ciemnozielone igły wyrastają na końcach pędów tworząc parasolowate okółki. Na młodych drzewach gałęzie rosną prosto, co nadaje im sztywny wygląd. W miarę starzenia wdzięcznie się przewieszają. Ozdobna, czerwonawa lub pomarańczowa kora, łuszczy się długimi pasami, co dodaje drzewu egzotycznego uroku. Sośnica zakwita wczesną wiosną. Szyszki, które pojawiają się jesienią są małe, najpierw zielone, potem brązowiejące. Wyrastają pojedynczo na wierzchołkach pędów.
Uprawiana w ogrodach sośnica, dobrze prezentuje się zarówno jako soliter jak i w nasadzeniach grupowych. Może służyć do dekoracji skalniaków i ogrodów alpejskich. Hodowana w donicy doskonale nadaje się do tworzenia drzewek w stylu bonsai. Popularne są odmiany sośnicy o igłach złocistych, wielobarwnych oraz o przewieszających, płaczących pędach.
Sośnica japońska: wymagania
Sośnica japońska preferuje miejsca zaciszne i osłonięte przed ostrym słońcem. Lubi ciepło, ale w miejscu osłoniętym od wiatru wytrzymuje krótkotrwałe mrozy nawet do -28°C. Najlepiej radzi sobie na podłożu żyznym, kwaśnym (pH 5,0-6,0), próchniczym, przepuszczalnym i wilgotnym. Najlepsze podłoże to mieszanka torfu, lekkiej gliny i ziemi darniowej w stosunku 1:1:1. Na glebach zasadowych sośnica cierpi na chlorozę. Nie znosi stagnującej wody, więc w ogrodzie powinna zajmować miejsce na lekkim wzniesieniu. Podobnie jak inne drzewa reliktowe sośnica japońska nie jest podatne na choroby ani atak szkodników.
Sośnica japońska - uprawa
Rośliny pojemnikowane mogą być sadzone od przełomu kwietnia i maja, aż do wczesnej jesieni. Dołek do sadzenia o wymiarach 60x60 cm wypełniamy mieszanką torfu, lekkiej gliny i ziemi darniowej. Po posadzeniu sadzonkę podlewamy i ściółkujemy przekompostowaną korą lub igliwiem. Roślina ma duże wymagania wodne, lubi też wysoką wilgotność powietrza. Podlewamy ją często, 1-2 razy w tygodniu, a w upalne dni nawet co drugi dzień. Codziennie zraszamy. Sośnica japońska dobrze reaguje na nawożenie organiczne oraz mineralne.
Jak ciąć sośnicę japońską
Sośnica japońska zazwyczaj nie wymaga cięcia, ponieważ wolno rośnie i tworzy zwartą i regularną koronę. Jedynie, jeśli drzewo zajmuje zbyt dużo miejsca, możemy nieco skrócić wystające pędy. Wiosną wykonujemy cięcie sanitarne usuwając chore, przemarznięte lub połamane pędy.
Sośnica japońska: zimowanie
Sośnica jest dość wytrzymała na niskie temperatury, jednak jej korzenie mogą przemarzać i powinny być chronione przed mrozem. W tym celu jesienią ściółkujemy ziemię grubą warstwą suchych liści, kory lub słomy. Zimne i suche wiatry oraz ostre promienie słoneczne nadmiernie wysuszają rośliny, zwłaszcza młode i zimozielone. Dlatego wraz z nadejściem mrozów można osłonić całe drzewko agrowłókniną. Starsze egzemplarze wystarczy związać gałązkami do góry, żeby uchronić je przed połamaniem pod ciężarem śniegu. Nie możemy zapomnieć o podlewaniu roślin, także zimą.
Sośnica japońska w donicy
Sośnica japońska może długo rosnąć w pojemniku i świetnie sprawdza się jako drzewko bonsai. Zimą najlepiej jest przenieść donicę z drzewkiem w miejsce osłonięte od wiatru i słońca. Dobrze jest dodatkowo zabezpieczyć bryłę korzeniową owijając donicę słomianymi matami lub innym materiałem termoizolacyjnym.
