Tego spektaklu nie można przeoczyć. Duże smukłe kwiatostany wznoszą się wysoko nad palczastymi liśćmi już od maja. Łubin już od dawna gości w ogrodach wiejskich w towarzystwie piwonii, maków i płomyków. Jednak i poza tradycyjnym ogrodem rustykalnym nie traci nic ze swej urody i może wspaniale zdobić bylinową rabatę w każdym ogrodzie. Dużo odmian łubinu pojawiło się w Europie na początku XX w. Powstały przez krzyżowanie amerykańskiego bylinowego łubinu wielolistnego Lupinus polyphyllus z innymi gatunkami jednorocznymi i wieloletnimi.

Do dzisiaj bardzo popularne są formy wyhodowane przez angielskiego ogrodnika George’a Russella. Do serii Schloss należą na przykład odmiany ‘Fräulein’, ‘Kronleuchter’ i ‘Edelknabe’. Wyrastają na wysokość 80-100 cm i przez wiele tygodni zachwycają mocnymi, ale także delikatnymi odcieniami barw. Wyraźnie niższe są karłowe odmiany z serii Gallery. Mają wysokość 50-60 cm i doskonale nadają się do uprawy w pojemnikach. Oprócz tych od dawna cenionych bylin polecane są nowe odmiany. Wyhodowane także w Anglii, tworzą serię West Country.

 

 

Wiele z nich to rośliny bujne o mocnych pędach, na których rozwijają się  kwiaty dwu-, a nawet wielobarwne. Dlatego na rabacie bylinowej są prawdziwymi klejnotami. Jednak nawet ekstrawaganckim odmianom, jak ‘Masterpiece’ i ‘Salmon Star’, najlepiej dodać do towarzystwa skromniejsze rośliny, np. bodziszki czy przywrotniki, które nie przyćmią wspaniałej urody łubinów. Piękne byliny nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Lubią rabaty nasłonecznione z ziemią głęboką, przepuszczalną i raczej ubogą w wapń.

W miejscu osłoniętym od wiatru roślinom nie zagraża połamanie okazałych pędów kwiatowych. Usuwanie więdnących kwiatostanów bardzo często skłania rośliny do wypuszczania nowych pędów, które w sierpniu okryją się kwiatami. Jeżeli w ogrodzie posadzimy większą ilość łubinów, z rozrośniętych kęp możemy bez obawy wyciąć kilka pędów kwiatowych do flakonu.

 

Łubin z własnych nasion

Po kwitnieniu na pędach łubinu zawiązują się pokryte włoskami strączki. Początkowo są zielone, a podczas dojrzewania przybierają barwę brązową. Każdy owoc zawiera do kilkunastu okrągłych nasion. Jeżeli chcemy je wysiać, nie przegapmy optymalnego momentu zbioru. Dojrzałe strąki otwierają się same i rozrzucają swoją zawartość dosyć daleko.

Należy pamiętać, że wyrastające z nasion rośliny mają często kwiaty o zupełnie innej barwie niż roślina mateczna. Jeżeli jednak zamierzamy wyhodować łubin samodzielnie od początku, zaczynamy uprawę na wiosnę. Nasiona umieszczamy w małych doniczkach do rozmnażania wypełnionych niezbyt żyzną ziemią. Młode zdrowe rośliny flancujemy na rabacie w maju. Należy je bezwzględnie chronić przed ślimakami. Dobrej jakości nasiona odmian wieloletnich i jednorocznych możemy kupić w sklepach ogrodniczych. 

 

Wyjątkowe odmiany łubinu

1. Zmieniające się światło odmienia także odcienie barw na rabacie. Tutaj tajemniczo lśnią ciemne kwiatostany łubinu ‘Masterpiece’ otoczone bodziszkami i paprociami.

2. Wielobarwna odmiana ‘Towering Inferno’ zachwyca kwiatami pomarańczowoczerwonymi z żółtym żagielkiem. Jeszcze nierozwinięte kwiaty mają barwę ciemnoróżową.

3. Po deszczu woda zbiera się w środku okrągłych, pierzastych liści łubinu.

4. Bylinę zapylają przede wszystkim trzmiele. Owad siada na tak zwaną łódeczkę kwiatu, obciąża ją, co powoduje ukazanie się pręcików z pyłkiem.

5. ‘Salmon Star’ pyszni się okazałymi groniastymi kwiatostanami w odcieniach kolorów czerwonego i żółtego. Odmiana osiąga wysokość do 1 m.

6. Łubiny zaliczane są do klasycznych roślin ozdobnych ogrodu wiejskiego. Wspaniałe wrażenie robią duże, bujnie ukwiecone kępy byliny.