Tawlina jarzębolistna jest gatunkiem azjatyckim, rosnącym od Uralu po Kamczatkę i Japonię. W stanie naturalnym tworzy szerokie krzewy rozrastające się za pomocą podziemnych rozłogów. W przeciwieństwie do czystego gatunku, który nie odznacza się wyjątkową wartością dekoracyjną, odmiana ‘Sem’ uznawana jest za jedną z najatrakcyjniejszych roślin ogrodowych, o czym świadczą przyznane w kraju i zagranicą wyróżnienia: brązowy medal na warszawskiej wystawie Zieleń to Życie oraz srebrny medal holenderskich targów Plantarium.

Tawlina jarzębolistna ‘Sem’ to półkulisty, kompaktowy krzew o barwnym ulistnieniu, osiągający 1 m wysokości. Pierzaste liście składają się z kilkunastu do kilkudziesięciu lancetowatych, brzegiem piłkowanych listków. Rozwijają się bardzo wczesną wiosną. Młode listki są różowo-pomarańczowe, starsze natomiast żółte, a położone wewnątrz krzewu jasnozielone. Tawlina ma grube pędy z pomarańczowym rdzeniem w środku.

Wierzchołkowe, najmłodsze części pędów są czerwone, podobnie jak ogonki rozwijających się liści. W trakcie wegetacji pędy ukryte są w gąszczu liści. W czerwcu i lipcu na wierzchołkach pędów ukazują się drobne białe kwiaty zebrane w gęste kwiatostany typu wiechy, chętnie oblatywane przez pszczoły i motyle. Po przekwitnięciu na krzewach zawiązują się małe owoce w postaci suchych mieszków.

Tawlina jarzębolistna ‘Sem’ tworzy liczne rozłogi podziemne, za pomocą których szybko opanowuje otaczający ją teren, dlatego jest cennym gatunkiem glebochronnym. Z tego względu doskonale nadaje się do sadzenia na skarpach, nasypach, zboczach czy pagórkach. Odmiana ‘Sem’ uważana jest za jedną z najefektywniej pochłaniających niebezpieczne dla zdrowia człowieka zanieczyszczenia powietrza w miastach.

Świetnie radzi sobie w trudnych warunkach przydrożnych i przemysłowych, zachowując jednocześnie bogate walory dekoracyjne. Doskonale nadaje się do sadzenia w wąskich pasach zieleni przyulicznej, osiedlowej i parkowej oraz w pojemnikach. Uprawa roślin w donicach skutecznie zapobiega rozrastaniu się krzewu w ogrodzie.

Wymagania, uprawa i pielęgnacja

Tawlina to gatunek wyjątkowo tolerancyjny na trudne warunki uprawy, znoszący zarówno suszę i bardzo niskie temperatury zimą (do -40ºC), jak i wysokie latem. Krzewy dobrze rosną na przeciętnych glebach ogrodowych, na stanowiskach słonecznych lub w lekkim półcieniu.

W gorszych warunkach świetlnych (w cieniu) liście słabiej się wybarwiają. Krzewy rosną zdrowo, nie są atakowane przez szkodniki ani porażane przez choroby. Przez cały sezon praktycznie nie wymagają żadnych zabiegów pielęgnacyjnych.