Ogród ozdobny: Gdzie najlepiej posadzić rdest i pragnię?

Rdest pokrewny Bistorta affinis syn. Persicaria affinis, Polygonum affine pochodzi z Nepalu i jest byliną kobiercowa o eliptyczno-lancetowatych ciemnozielonych liściach długości 5-10 cm, które przed zimą przebarwiają się na brązowo. Jej drobne różowoczerwone kwiaty zebrane są w gęste kłosy, a pędy kwiatostanowe mają wysokość 20 cm. Bylina kwitnie długo, od połowy lata do jesieni. Dobrze rozrasta się na stanowisku lekko ocienionym, na podłożu bezwapiennym, próchnicznym i umiarkowanie wilgotnym.

Rośliny można sadzić w ogrodach skalnych, na rabatach, ładnie wyglądają też między krzewami, zwłaszcza iglastymi. Niestety, w ostre, bezśnieżne zimy jej liście marzną, a nowe rozwijają się dopiero w środku wiosny. Z tego względu, mimo że jest rośliną okrywową, nie poleca się nią obsadzać dużych powierzchni.

Pragnia syberyjska Waldsteinia ternata z rodziny różowatych Rosaceae dziko rośnie we wschodniej Europie i Azji Mniejszej. Tworzy gęste kobierce ze ścielących się pędów i ciemnozielonych, gładkich, trójdzielnych liści. Kwiaty są żółte, miseczkowate, przypominają kwiaty poziomki, choć mają inną barwę. Kwitnie obficie w kwietniu, maju. Pragnia jest niewybredną rośliną, rośnie dobrze w miejscach półcienistych i cienistych, na glebach nawet jałowych i okresowo suchych. Należy do żywotnych, typowo okrywowych bylin, łatwych w uprawie.

Z powodzeniem może być stosowana na dużych powierzchniach, np. w ogrodach czy parkach między drzewami. Nadaje się także na skarpy i skalniaki. Ładnie wygląda w sąsiedztwie ułudki wiosennej, gajowca żółtego, paproci lub turzyc. Rozmnaża się przez podział i za pomocą sadzonek rozłogowych.

Rdest pokrewny Bistorta affinis (zdj.: Fotolia.com)

  

 

Pod szkłem: Egzotyczna aukuba japońska łatwa w uprawie

Jest zawsze zielonym krzewem, dorastającym do wysokości 2 m, o liściach eliptycznych, jajowatych, zielonych u gatunku i żółtozłotych, marmurkowych lub nakrapianych u odmian, np. ‘Variegata’, ‘Picturata’, ‘Crotonifolia’. Aukuba jest łatwa w uprawie. Rośnie dobrze w każdym próchnicznym podłożu. W lecie może stać na wolnym powietrzu w miejscu osłoniętym, półcienistym do cienistego (pięknie zdobi tarasy, atria, wejścia do budynków, duże balkony), w zimie jasnym i chłodnym ogrodzie zimowym (temperatura 4-8°C). Z wnoszeniem do pomieszczeń nie trzeba się spieszyć, gdyż rośliny znoszą lekkie mrozy do -5°C.

Podlewa się je umiarkowanie, a od wiosny do połowy sierpnia obficiej, i co 4 tygodnie zasila nawozem. Większość aukub jest rozdzielnopłciowa, dlatego aby dochować się dekoracyjnych pomarańczowoczerwonych owoców, trzeba uprawiać jedną męską i jedną żeńską roślinę. Warto jednak pamiętać, że jej ozdobne jagody są trujące.

 

Kwiaty w domu: Przesadzamy storczyki

Storczyki przesadza się w pierwszych tygodniach po kwitnieniu. Okazy mające kilka kępek liściowych można podzielić i rozsadzić. W tym celu bryłę korzeniową ostrożnie wysuwamy z doniczki. Jeśli korzenie ściśle przylegają do ścianek, podcinamy je nożem. Odsłonięte pędy delikatnie rozrywamy, następnie sadzimy do nowych pojemników wypełnionych specjalnych podłożem dla storczyków.

Doniczki powinny być nieco większe od tych, w których była uprawiana roślina mateczna. Standardowa ziemia do kwiatów nie nadaje się dla storczyków ze względu na wysoką zawartość torfu. W zimowej pielęgnacji roślin najważniejsze jest podlewanie oraz podwiązywanie pędów. Nawadniamy regularnie, jednak dopiero wówczas, gdy podłoże jest suche. Storczyki to tropikalne epifity, które lubią ciepło, najlepiej czują się w temperaturze powyżej 20°C. Zimą zasilamy je umiarkowanie.

Drzewa i krzewy: Zabezpieczamy rośliny z zawiązanymi pąkami kwiatowymi

Są to krzewy i drzewa, które kwitną na pędach zeszłorocznych, zimując już z zawiązanymi pąkami kwiatowymi. Należą do nich: magnolie, kalina wonna, kalina japońska, kalina angielska, oczar pośredni, hortensja ogrodowa, piwonia drzewiasta. Zimą pędy, pąki i korzenie tych roślin mogą przemarzać. Aby zabezpieczyć ich system korzeniowy, na glebę wykładamy 40-cm warstwę gałęzi drzew iglastych lub 20-cm warstwę trocin i kory. Część nadziemną młodych okazów zabezpieczamy chochołami ze słomy lub włókniny.

Nie zapominajmy o podlewaniu zimą!

Bardzo ważnym zabiegiem, zwłaszcza w bezśnieżne zimy, jest podlewanie. Szczególnie młode rośliny, o słabo rozwiniętym systemie korzeniowym, są bardzo wrażliwe na niedobory wody, zwłaszcza w okresie długotrwałej suszy. Podlewamy nie za często, ale obficie, około 8-10 l wody na roślinę, tak aby woda dotarła do systemu korzeniowego. Istotne jest podlewanie roślin rosnących w pojemnikach ustawionych na tarasach i balkonach, gdzie nie dochodzi woda z opadów.