1. Kwitnąca rabata w kilka tygodni

Jeśli chcemy, aby ogród zakwitł już  miesiąc po założeniu, radzimy wysiać na rabaty jednoroczne gatunki kwitnące, najlepiej w formie wielogatunkowej mieszanki. Nasiona wysiewa się do gruntu od końca kwietnia do początku maja; najszybciej kwitnące gatunki powinny otworzyć kwiaty już na przełomie majaczerwca. Nasiona wysiewamy do spulchnionego podłoża, następnie ostrożnie zagrabiamy i podlewamy. Podłoże powinno być cały czas utrzymywane w umiarkowanej wilgotności. Wysiew mieszanki gatunków jednorocznych to jeden z najtańszych i najszybszych sposobów na uzyskanie kwitnącej rabaty.

2. Szybko rosnące rośliny okrywowe

Do szybkiego zazieleniania gruntów pod koronami drzew doskonale nadaje się bodziszek korzeniasty. Gatunek ten nie stawia dużych wymagań co do jakości podłoża, nie wymaga też częstej pielęgnacji i rośnie w dość szybkim tempie. Już po kilku sezonach tworzy gęsty kobierzec kwiatowy, na którym chwasty nie mają szans się przyjąć i rozwijać. Bodziszek korzeniasty kwitnie od maja do lipca; odmiana ‘Spessart’ ma kwiaty w kolorze białoróżowym, u odmiany ‘Ingwersen’ są one koloru fioletoworóżowego. Bodziszek korzeniasty ma jeszcze tę zaletę, że należy do roślin wiecznie zielonych, a zatem utrzymuje atrakcyjny wygląd nawet zimą. Inne silnie rosnące rośliny okrywowe to m.in. przywrotnik ostroklapowy, tojeść rozesłana i pragnia syberyjska.

3. Dywanowy trawnik z rolki

Na trawnik z nasion trzeba czekać kilka miesięcy, podczas gdy trawnik z rolki może być użytkowany już po 2 tygodniach. Pod względem jakości trawnik z rolki nie różni się od tradycyjnego, niekiedy jest nawet lepszy, gdyż do produkcji darni używa się wyselekcjonowanych mieszanek traw. Podłoże pod trawnik z rolki powinno być luźne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne i równe. Kawałki darni powinny do siebie ściśle przylegać, a w poszczególnych rzędach muszą być w stosunku do siebie przesunięte jak cegły w murze. W pierwszych tygodniach nowy trawnik należy obficie podlewać.

4. Jak najwyżej jak najładniej

Jednoroczne rośliny pnące, takie jak groszek pachnący, nasturcja czy fasola wielokwiatowa, mogą być wysiewane do gruntu bezpośrednio w docelowym miejscu uprawy – pod płotami, trejażami, pergolami. Jeśli podłoże jest dostatecznie bogate w składniki pokarmowe, rośliny wschodzą i rozwijają się do okazałej postaci w ciągu kilku miesięcy. Jednoroczniaki łączy się niekiedy z pnączami  wieloletnimi, np. powojnikami i wiciokrzewami, które w początkowym okresie rozwoju nie wyglądają jeszcze atrakcyjnie i nie maskują dostatecznie obsadzanych nimi instalacji.

Rada: obficie podlewamy

W przypadku obficie podlewanych roślin sole mineralne dostarczane są do komórek szybciej. W efekcie rośliny rozrastają się w błyskawicznym tempie i są zdrowsze.

 

5. Krzewy sadzone na miarę

Duże rośliny drzewiaste, czyli takie, które mają silnie rozwinięty system korzeniowy, często są dość drogie. Jeśli drzewa i krzewy mają osiągnąć dojrzałą postać w ciągu kilku lat, najlepiej kupić szybko rosnące krzewy kwitnące, jak forsycja, budleja skrętolistna, jaśminowiec czy porzeczka ozdobna. Najkorzystniejszą cenę uzyskamy za krzewy wysokości około 60 cm. Odpowiednio przycinane małe sadzonki szybko się rozkrzewią i będą bujnie kwitły.

 

6. Szybko rosnący żywopłot

Także wśród roślin żywopłotowych mamy wiele gatunków szybko rosnących, należą do nich m.in. klon polny i ligustr pospolity. Sadzonki wszystkich krzewów żywopłotowych powinny być dobrze rozkrzewione i posiadać kilka mocnych pędów. Po posadzeniu należy je skrócić o połowę, wyrównując pędy na jedną wysokość wzdłuż całego żywopłotu. Tańsze krzewy o mniejszej liczbie pędów (ligustr) lub młode siewki (klon) muszą być przycinane mocniej, w przeciwnym razie będą się bardzo słabo rozkrzewiać i na gęsty żywopłot trzeba będzie długo czekać.

Żywopłot z tuji (zdj.: Fotolia.com)

 

7. W cieniu olbrzymich drzew

Niektóre młode drzewa rosną w bardzo szybkim tempie i jednocześnie utrzymują atrakcyjny wygląd. Do takich roślin zalicza się m.in. paulownia cesarska (na zdjęciu), której roczne pędy w sprzyjających warunkach rozwojowych mogą osiągnąć długość nawet 1 metra. Gatunek ten wyróżnia się dużymi liśćmi i kwiatami. Bardzo szybko rosną również robinia akacjowa z odmiany ‘Frisia’ i odmiany klonu jesionolistnego. Roczny przyrost pędów waha się u nich w granicach 1 metra. Wśród gatunków iglastych na uwagę zasługuje metasekwoja chińska, która nie tworząc szerokiej korony, osiąga wysokość ok. 30 metrów.

8. Wiosenne łąki pełne kwiatów

Rośliny cebulowe, jak tulipany czy narcyzy, koncentrują wszystkie życiowe siły w rozwój cebulek lub bulw, stanowiących bogaty w substancje odżywczy, jedyny w swoim rodzaju spichlerz. Od ich kondycji zależy przyszły rozwój roślin.

Wiosną pędy i kwiaty wyrastają z cebulek w bardzo szybkim tempie. Rośliny cebulowe poleca się do sadzenia w ogrodach nowo zakładanych, ponieważ szybko dają efekt ozdobny. Cebulki sadzi się w ogrodzie jesienią, kwitnienie następuje wiosną następnego roku. Pięknymi kwiatami możemy cieszyć się jeszcze wcześniej, jeśli podpędzimy rośliny w doniczkach i wysadzimy je wiosną do gruntu.

Przy odpowiednim doborze gatunków można zaprojektować ciekawy ogródek z roślin cebulowych, kwitnących przez cały sezon od wczesnej wiosny: najpierw ranniki, przebiśniegi, śnieżyce, nieco później narcyzy, wczesne tulipany botaniczne, następnie tulipany wysokie, szachownice, kosaćce cebulowe, czosnki. W czerwcu, lipcu rozkwitną lilie i krokosmie, aż wreszcie ciepłe dni pożegnają wspaniałe dalie, których ogromne, różnokolorowe kwiatostany zdobią ogród nawet do pierwszych mrozów.

Rada: zasilamy

Na początku sezonu osłabionym po zimie roślinom nie może zabraknąć substancji pokarmowych – to podstawowy warunek, jaki musimy spełnić, aby mogły się one okazale rozwijać. Do wiosennego zasilania można użyć nawozów wieloskładnikowych. W sklepach ogrodniczych można kupić nawozy przeznaczonego do każdego rodzaju roślin kwitnących.

 

9. Żwir lepszy niż kostka

Szybkie efekty są pożądane także w wielu pracach z zakresu aranżacji małej architektury. Każdy, kto kiedykolwiek układał w ogrodzie (na tarasie, w ogrodzie zimowym) posadzkę lub brukował podjazd, wie, jak pracochłonne jest to zajęcie. Co innego z nawierzchniami żwirowymi. Najpierw zdejmujemy wierzchnią warstwę ziemi ogrodowej grubości około 5 cm. Podłoże starannie wyrównujemy i ubijamy.

Żwir można wysypać bezpośrednio na ziemię, lepiej jednak wykonać dodatkowy podkład z drobnooczkowej siatki metalowej lub plastikowej. Warto też zabezpieczyć brzegi, wykonując krawężniki, które uniemożliwią przedostawanie się żwiru na przylegające rabaty. Do budowy krawężników możemy wykorzystać albo prefabrykowane elementy z betonu, albo nieco mniej widoczne kątowniki lub płaskowniki z nierdzewnej stali, które ustawia się na sztorc. Dopiero na samym końcu powierzchnię placyku do wypoczynku lub ścieżkę wysypujemy żwirem, który można delikatnie ubić.

  

10. Wędrówki roślin jednorocznych

Często zdarza się, że nowo założone ogrody wyglądają niemal sterylnie, a kompozycje roślinne aż nazbyt odzwierciedlają przyjęty schemat nasadzeń, słowem – ogrodowi brakuje naturalności. Mogą to zmienić rośliny samosiewne (dwuletnie), takie jak strzelista naparstnica i mekonops, rozsypujące obficie swoje nasiona, a tym samym samoistnie wędrujące po całym ogrodzie. Warto podkreślić, że rośliny te nie rozprzestrzeniają się masowo i nie stanowią zagrożenia dla bytu innych roślin. W miejscach słonecznych w podobny sposób rozmnaża się dziewanna.

11. Ogród doniczkowy na tarasie

Jeśli w otoczeniu tarasu znajduje się zbyt mało roślin rabatowych, sytuację ratują aranżacje z roślin doniczkowych. Silnym wzrostem i ładnym kwitnieniem wyróżniają się m.in. odmiany mieszańcowe bielunia Brugmansia oraz psianki Solanum rantonnetii. Zależnie od liczby posiadanych odmian i ich wielkości, rośliny można aranżować w kaskady, szachownice lub palisady. Ogród doniczkowy jest mobilny, co roku więc można zmieniać jego rozkład, kierując się doborem stanowisk zgodnie z wymaganiami roślin.

 

12. Małe oczko wodne krok po kroku

Nawet niewielkie oczko wodne znacznie podnosi atrakcyjność ogrodu. Założenie oczka nie wymaga aż tak wielkiego nakładu pracy, przy dobrym przygotowaniu prace zasadnicze zajmą nam łącznie nie więcej niż dzień. Budowa oczka przebiega dwuetapowo. Pierwszy etap obejmuje wybranie ziemi, wymodelowanie dna, ułożenie folii (ze sporym naddatkiem powyżej linii brzegowej), przygotowanie podłoża i sadzenie roślin, a na samym końcu wpuszczenie wody.

Potem musimy odczekać kilka dni, aby folia dobrze się ułożyła. To także czas dla nas na dokonanie ewentualnych poprawek. W drugim etapie przycinamy folię do wysokości kilkunastu centymetrów nad poziom brzegu. Następnie umacniamy brzeg i sadzimy resztę roślin.