W aranżacjach małej architektury ogrodowej pojawił się nowy trend. Między kwitnącymi bylinami i krzewami buduje się mury z cegieł z odzysku, pokryte popękanym, odpadającym tynkiem. Bywają także ścianki ze zwietrzałych bloczków kamienia. Dodatkiem są stare, podniszczone drzwi i ramy okienne. Sztuczne ruiny powracają, gdyż idea architektonicznych sztafaży ogrodów i parków ma wielowiekową tradycję.
Sztuczne ruiny, oczywiście zawsze dopasowane rozmiarami do wielkości działki, mogą nie tylko zdobić nasze ogrody, ale także być praktycznie wykorzystane. Ceglany lub kamienny mur doskonale osłoni kącik wypoczynkowy, a równocześnie zatrzyma zimny wiatr. Ściany, ogrzewane promieniami słońca w ciągu dnia, po zmierzchu oddają ciepło najbliższemu otoczeniu.
Spędzone w takich warunkach wieczorne godziny na pewno będą bardzo przyjemne. Cieplejsze powietrze jest także dobrodziejstwem dla posadzonych w pobliżu roślin. W zacieniony zaciszny zakątek szybko zmieni się pergola z kamiennymi „zrujnowanymi” słupami, okryta pędami pachnących róż i innych pnączy.
Ruiny a prawo
Planując budowę ogrodowej ruiny, powinniśmy uzyskać informacje w urzędzie gminy. Należy dowiedzieć się, czy w naszym ogrodzie możemy postawić taką budowlę, jaką maksymalną wysokość może ona osiągnąć i czy wymaga pozwolenia na budowę. W ten sposób unikniemy kłopotów z ewentualną koniecznością późniejszej rozbiórki całego muru czy choćby obniżenia jego wysokości.
Jeśli zdecydujemy się na budowę, przystępujemy do projektowania szczegółów. Najpierw musimy ustalić, w jakim stylu będzie nasza budowla. Także od tego będzie zależeć dobór materiałów i detali architektonicznych. I tak na przykład w nawiązujących do średniowiecza ścianach mogą tkwić kamienne lub ceglane, o spiczastych kształtach, obramowania drzwi i okien. Nastrojową aurę pomogą stworzyć dodatkowe elementy, jak np. stosy większych brył kamienia naturalnego z roślinami posadzonymi w szczelinach.
Rośliny pomiędzy ruinami
W takich warunkach doskonale radzą sobie małe gatunki paproci, a także byliny poduszkowe i niektóre skalne. Dzikie, romantyczne zakątki powstaną dzięki okrywającym fragmenty muru pnącym różom, wiciokrzewom lub bluszczom, a także wysokim bylinom, jak na przykład dziewanna.
Miejsce odtwarzające antyczną świątynię ma niepowtarzalny wygląd. Tworzą go fragmenty kolumn, potrzaskane kapitele i nadgryzione przez ząb czasu figury bóstw. Śródziemnorską atmosferę zakątka podkreślą rośliny z Południa, jak np. akant, rumian barwierski, fenkuł, czyli koper włoski, a nawet drzewko figowe.
Jeśli chcielibyśmy urozmaicić ruinami nasz wiejski ogród, zbudujmy mury z cegły, najlepiej rozbiórkowej. Do takich surowych ścian doskonale pasują stare, podniszczone i odrapane drewniane ramy okienne, żeliwne kraty, drewniane drzwi i inne zdobycze wyszperane na targu staroci.
Komentarze