Artykuł powstał na podstawie materiałów Związku Szkółkarzy Polskich

Jeżówka purpurowa Echinacea purpurea jest byliną, która w naturalnym środowisku porasta prerie oraz widne lasy Ameryki Północnej. Do Europy została sprowadzona ze względu na okazałe kwiaty wabiące motyle oraz na jej właściwości lecznicze.

Roślina tworzy odziomkowe rozety szerokich ciemnozielonych liści, z których wyrastają sztywne, wyprostowane pędy osiągające około 1 metra wysokości. Jajowate, spiczasto zaostrzone, ostro ząbkowane i osadzone na długich ogonkach blaszki liściowe są szorstkie w dotyku. W górnej części pędów liście są mniejsze, węższe i mają krótsze ogonki liściowe. Od sierpnia do września na wierzchołkach pędów pojawiają się pojedyncze, duże koszyczki kwiatostanowe osiągające do 15 centymetrów średnicy.

Kwiatostan zbudowany jest z wypukłego dna kwiatostanowego w kształcie kolczastej główki przypominającej małego jeża (stąd wywodzi się nazwa rodzajowa rośliny). W tej części kwiatostanu osadzone są niepozorne żółte kwiaty rurkowate. Na brzegach kwiatostanu znajdują się długie purpuroworóżowe kwiaty języczkowate, które w miarę rozwoju odginają się do dołu. W czasie kwitnienia roślina zwabia liczne motyle i pszczoły. 

Jeżówka purpurowa preferuje gleby żyzne, świeże, zasobne w próchnicę, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Należy do bylin, które przez wiele lat mogą rosnąć w jednym miejscu. Roślina jest całkowicie odporna na mróz. Rośnie zdrowo i jest mało wymagająca. Zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do usuwania wiosną pozostałości zeszłorocznych pędów i liści. Systematyczne obcinanie przekwitłych kwiatostanów sprzyja zawiązywaniu kolejnych pąków kwiatostanowych, co znacznie wydłuża okres kwitnienia. 

Dzięki oryginalnej formie kwiatostanów jeżówka purpurowa zajmuje czołową pozycję wśród bylin pełni lata przeznaczonych na słoneczne rabaty. Okazałe egzemplarze są wyrazistym elementem barwnym bylinowych nasadzeń grupowych. Znakomicie komponują się z roślinami sadzonymi w ogrodach angielskich i rustykalnych.

Cały rok z bylinami

Jeżówka purpurowa, w przeciwieństwie do wielu innych roślin kwiatowych, zachowuje bogate walory dekoracyjne także po zakończeniu kwitnienia. Wypukłe koszyczki kwiatostanowe zdobią ogród do późnej jesieni. Ścięte kwiatostany są wykorzystywane we florystyce do tworzenia świeżych i suchych kompozycji.

Oprócz walorów dekoracyjnych, jeżówka purpurowa ma właściwości lecznicze i już od dawna była wykorzystywana przez Indian jako środek odtruwający i tonizujący. Obecnie w Europie zarejestrowanych jest ponad 200 różnych preparatów farmaceutycznych zawierających wyciągi z tej cennej rośliny.