Przycinanie róż: warunek bujnego kwitnienia

Najlepszą porą na cięcie róż jest wiosna. Termin ten można skojarzyć z okresem kwitnienia forsycji. Odmiany rabatowewielkokwiatowe wydają kwiaty na nowych pędach, dlatego krzewy należy przycinać na wysokość 20 cm ponad poziomem podłoża, aby w ten sposób pobudzić je do wzmożonego zawiązywania jeszcze większej liczby kwiatów. Pędy przemarznięte i chore należy wyciąćcałości.

Niepowtarzające kwitnienia formy krzaczaste prześwietla się dopiero w kwitnieniu, ponieważ silne cięcie wiosenne uszczupliłoby znacząco liczbę kwiatów. Odmiany powtarzające kwitnienie zawiązują kwiaty także na młodych pędach. Pędy skraca się maksymalnie do połowy długości; po takim zabiegu kwitnienie wypada zdecydowanie bujniej. Róże okrywowe można przycinać np. sekatorem do żywopłotu.

Sadzenie: udany start w nowy sezon

Krzewy możemy sadzić albo wiosną, albo jesienią. Róże czują się najlepiej w przepuszczalnym, żyznym podłożu o dużej zawartości gliny, całkiem dobrze znoszą też jednak próchniczne gleby piaszczyste. Krzewy ukorzeniają się głęboko, dlatego podłoże powinno być luźne także w głębszych warstwach.

Przed sadzeniem krzewy należy zanurzyć w wodzie aż do nasady pędu i przetrzymać w takich warunkach przez kilka godzin, aby pędy wchłonęły odpowiednią ilość wody. W tym czasie możemy przygotować podłoże. Pracę rozpoczynamy od przekopania ziemizasilenia jej dojrzałym kompostem lub obornikiem, później przygotowujemy dołki do sadzenia. Zanim rośliny trafią na docelowe stanowisko, powinny być poddane tzw. cięciu sadzeniowemu.

Odmiany szczepione sadzi się tak, aby miejsce szczepienia leżało ok. 5 cm pod powierzchnią ziemi (miejsce szczepienia można poznać po licznych wyrastających zeń na boki pędach). Na koniec grunt ugniatamynawadniamy. Aby woda się nie rozlewała, wokół krzewu formujemyziemi niewysoki kołnierz. 

 

 

Letnia pielęgnacja róż: gwarancja witalności

Różana rabata powinna być regularnie spulchniana radełkiem lub spulchniaczem. Dzięki temu uda nam się utrzymać w ryzach chwasty i zapobiec wysuszaniu podłoża. Głębokie spulchnianie można przeprowadzić za pomocą specjalnych wideł dla róż. Róże korzenią się głęboko, dlatego sygnałem do interwencyjnego nawadniania powinna być dopiero długotrwała susza.

Aby uniknąć infekcji o podłożu grzybowym, liście muszą pozostawać suche (podczas podlewania strumień wody kierujemy na ziemię, nie na pędy). Kwitnienie będzie obfitszedłuższe, jeśli przekwitłe kwiaty będą regularnie ścinane. Przekwitłe grona kwiatowe usuwamy ponad najwyżej położonym liściem pędu kwiatowego. Odmiany wielkokwiatowe wydają jeden kwiat na jeden pęd. Kwiat ścinamy ponad trzecim liściem od góry.

Choroby róż: ważna profilaktyka

Najczęstszą chorobą róż jest czarna plamistość liści, na których pojawiają się ciemne wybarwienia o nieregularnych brzegach. W wyniku choroby liście żółknąopadają. Odmiany podatne na plamistość należy opryskiwać profilaktycznie już podczas zawiązywania się pędów. Ważne jest też, aby jesienią wyzbierać wszystkie zalegające wokół krzewu zainfekowane liście. Nowe założenia warto aranżować z odmian certyfikowanych, które przeszły wieloletnie testy odpornościowe.

Przycinanie róż to prosty, choć wymagający powtarzalności zabieg. Od niego zależy jednak jak bujne będzie kwitnienie (zdj.: Fotolia.com)

Zasilanie: dobrze zbilansowane

Zwiększone zapotrzebowanie na składniki pokarmowe mają przede wszystkim róże powtarzające kwitnienie. Hodowcy zasilają krzewy nawozem długo działającym; pierwszy raz podczas zawiązywania pędów pod koniec marca i drugi raz po pierwszym kwitnieniuczerwcu. Preparaty zawierające azot należy stosować tylko do końca czerwca, aby pędy zdołały zdrewnieć przed nadejściem pierwszych mrozów. We wrześniu odporność roślin na mróz możemy wzmocnić, stosując kalimagnezję. Produkty organiczne, jak mączka rogowa, rozprowadza się jesienią z myślą o przyszłorocznym kwitnieniu róż. Nawozy mieszamy z podłożem na niedużą głębokość.