Ogród ozdobny: nadeszła pora sadzenia roślin wodnych w stawie ogrodowym

Wieloletnie rośliny wodne są wprawdzie niewrażliwe na zimno, ale nie rosną, dopóki woda jest bardzo chłodna. Dlatego wczesne sadzenie nie daje żadnych korzyści. Po długiej zimie woda ogrzewa się wolno i dopiero na przełomie maja i czerwca osiągnie temperaturę ponad 12°C, umożliwiającą sadzenie roślin w stawie.

Sadzenie ułatwiają specjalne kosze z plastiku lub materiałów naturalnych, np. włókien kokosowych, które kupimy w sklepach i centrach ogrodniczych. Można je wygodnie napełniać ziemią poza obrębem stawu. Kosze ograniczają ekspansję mocno rozrastających się grzybieni czy pałki wodnej. Rośliny wodne możemy także sadzić w plastikowych doniczkach, zatapianych następnie w stawie.

Do sadzenia używamy ziemi ubogiej w substancje odżywcze. Ziemia ogrodowa sprzyja rozwojowi glonów. Przy zatapianiu ziemia nie wypłynie z kosza, jeżeli przykryjemy ją małymi otoczakami. Kosze zanurzamy wolno, aby ziemia nasiąkała stopniowo.

Balkony i tarasy: warzywa na wyciągnięcie ręki

Niektóre warzywa sprawdzają się doskonale także w warunkach uprawy doniczkowej na balkonie lub tarasie. Na tak małej powierzchni doskonale udaje się uprawa m. in. miniaturowych pomidorków, ziół i papryki, w tym także pepperoni.

Włoska odmiana ‘Toskana’ wyróżnia się podłużnymi, połyskującymi, czerwonymi strąkami o słodkim, aromatycznym smaku. Odmiana ‘Pinokio’ zaskakuje niecodziennym wybarwieniem od żółtego, przez pomarańczowy, do czerwonego. Spośród odmian chili polecamy czerwoną ‘Fireflame’ i żółtą ‘Sunflame’. Wszystkie rośliny lubią miejsca osłonięte i słoneczne oraz lekko wilgotne podłoże. Zasilanie przeprowadzamy raz w tygodniu.

Żywopłoty: prowadzenie i cięcie żywopłotu

Po posadzeniu krzewów żywopłotowych każdy zadaje sobie to samo pytanie: co dalej, jak doprowadzić krzewy do szybkiego, bujnego wzrostu?

Bujne i szybkie krzewienie można osiągnąć tylko w jeden sposób: przez regularne i silne przycinanie pędów. Co więcej, zwlekanie z cięciem może niektórym roślinom zaszkodzić. Ofiarami takiego postępowania bywają dość często żywotnik i cyprysik. W wyniku zaniedbania krzewy rozrastają się wszerz i nie dają się już uformować, gdyż stare pędy nie odbijają. Wniosek nasuwa się sam: z przycinaniem nie można zwlekać, cięcie należy rozpocząć, gdy krzewy są jeszcze młode. Żywopłot powinien być przycinany co najmniej raz do roku. Dzięki temu będzie się bujnie krzewić i stopniowo przybierać pożądaną wysokość oraz szerokość.

Żywopłot przycinamy bardzo wczesną wiosną. W przypadku krzewów silnie rosnących, jak żywotnik i grab pospolity, od końca czerwca warto przeprowadzić dodatkowe cięcie letnie.

W pierwszej kolejności przycinamy boki nasadzenia. Ustawiamy się bokiem do żywopłotu, elektryczne nożyce prowadzimy z ramienia w dół i w górę. Gdy boki przybiorą odpowiedni kształt, przystępujemy do równania grzbietu. Nożyce trzymamy poziomo, żywopłot strzyżemy, wykonując tułowiem półobroty. W ten sposób uda nam się uzyskać najrówniejszą powierzchnię cięcia. Na koniec powinniśmy wygładzić kanty żywopłotu, nawet jeśli nasadzenie ma przekrój prostopadłościanu, i dokładnie oczyścić krzewy ze ściętych pędów i liści. Resztki możemy ułożyć w cienkich warstwach w pryzmie kompostowej i przeznaczyć na nawóz.

Rośliny żywopłotowe o dużych liściach, jak i ostrokrzew, wyglądają po cięciu lepiej, jeśli są strzyżone ręcznym sekatorem, a nie elektrycznymi nożycami. Cięcie sekatorem jest bez wątpienia czystsze, liście nie są rozrywane, a tym samym nie zasychają.

Warzywnik: zbiór i suszenie popularnych ziół

Noc Świętojańska, najkrótsza w roku, obchodzona 24 czerwca, wyznacza porę zbioru wielu popularnych ziół. Ostatnia dekada czerwca to czas zbioru tzw. ziół świętojańskich, czyli rumianku, werbeny, dziurawca, nagietka, bylicy i macierzanki. Kwiaty dziurawca, nagietka i rumianku zbiera się późnym przedpołudniem podczas słonecznego dnia. Warto przy tym wiedzieć, że im więcej owadów gromadzi się wokół kwiatów, tym więcej w nich olejków eterycznych (tym samym lepsza jakość ziela). Zebrane kwiaty suszymy w świetlistym cieniu na przewiewnym stanowisku, najlepiej na rozciągniętej na ramie siatce.

Zioła powinny schnąć przez 3-4 dni, później należy je dosuszyć w papierowych torebkach i dopiero wówczas zamknąć szczelnie w słoiku z ciemnego szkła lub puszce. Werbenę, bylicę i macierzankę zbiera się w całości krótko przed kwitnieniem i po związaniu w pęczki suszy kwiatami w dół w zacienionym miejscu. Podsuszone liście obrywamy po 4-14 dniach i przechowujemy w suchym, zaciemnionym miejscu, najlepiej w puszkach lub słoikach z ciemnego szkła.

 

Sad: drzewka jabłoni muszą być obficie podlewane

Jabłonie muszą być znacznie częściej podlewane niż inne drzewka owocowe. Istnieje bowiem duże ryzyko, że po letnich upałach wczesne odmiany (choć nie tylko) zaczną zrzucać część owoców. U odmian zimowych wskutek niedowodnienia pogarsza się smak owoców, tracą one też właściwości przechowalnicze. Po długiej suszy drzewa zawiązują mniej pąków kwiatowych, owocowanie jest zatem skromniejsze.

Na obszarach, gdzie opady roczne nie przekraczają 600 mm, drzewka, zwłaszcza młode, muszą być latem dodatkowo nawadniane. Lepiej przy tym podlać drzewka jabłoni raz (w tygodniu), ale obficie, niż kilka razy w tygodniu, ale nieobficie. Podłoże powinno być nawodnione na głębokość ok. 20 cm.