Więcej o roślinie poniżej:
Przymiotno (Erigeron)
kategoria: byliny
stanowisko: słońce, półcień
wysokość: 10-60 cm
mrozoodporność: do -20°C
odczyn gleby: obojętny, lekko zasadowy
preferencje glebowe: próchnicza, piaszczysto-gliniasta, przepuszczalna
podlewanie: mało
barwa liści/igieł: zielona
barwa kwiatów: żółta, różowa, fioletowa, niebieska, biała
pokrój: wzniesiony, kępiasty
okres kwitnienia: czerwiec-lipiec, wrzesień
wysiew: wiosna, jesień
rozmnażanie: siew, podział kęp
trwałość liści: sezonowe
zastosowanie: rabaty, skalniaki, balkony, tarasy, kwiat cięty
tempo wzrostu: szybkie
Przymiotno - sylwetka
Przymiotno nadzwyczaj efektowne wrażenie sprawia w nasadzeniach grupowych (ok. 6 roślin na m2 z zachowaniem 40-centymetrowych odstępów między roślinami) oraz w zestawieniu z trawami, płomykami, ostróżkami, a także różami. Przymiotno nadaje się doskonale na kwiat cięty. Do kompozycji wazonowej winniśmy wybierać jednak tylko pędy z rozwiniętymi kwiatostanami, po ścięciu przymiotno przestaje bowiem wydawać kwiaty.
Forma wzrostu przymiotna
Kwiaty przymiotna otwierają się już w czerwcu. Są podobne do niższych astrów, których okres kwitnienia doskonale uzupełniają. Rośliny bujnie się krzewią i osiągają wysokość od 60 do 80 cm. Liście są podobne do pędów trawy. W sprzedaży są dostępne formy o kwiatach w kolorze białym, a także w odcieniach różowego, czerwonego, fioletowego i niebieskiego. Kwiaty utrzymują się do początku sierpnia.
Przymiotno - stanowisko
Przymiotno lubi słoneczne miejsca w umiarkowanie wilgotnym, próchnicznym podłożu. Byliny są bardzo wytrzymałe, niemniej jednak nie tolerują przemoczonej gleby.
Pielęgnacja przymiotna
Podczas sadzenia, a także w latach późniejszych – w maju, rośliny warto zasilać kompostem. W wypadku długo utrzymującej się suszy należy je też obficie nawadniać. Jeśli przytniemy pędy zaraz po kwitnieniu, we wrześniu rośliny jeszcze raz wydadzą kwiaty. Dzięki późniejszemu cięciu kwitnienie można wydłużyć aż do listopada.
Najpóźniej w piątym roku uprawy byliny należy podzielić. Jeśli rośliny zaczynają nagle więdnąć, są prawdopodobnie porażone chorobą grzybową. W takich przypadkach chore okazy należy natychmiast zutylizować; w żadnym razie nie wyrzucamy ich na kompost. W miejscu, gdzie rosły zainfekowane przymiotna, nie można w następnym roku uprawiać astrów.
Komentarze