Autorką poniższego tekstu jest czytelniczka magazynu "Przepis na Ogród" - Anna Witkowska, Latkowo.

 

Moje ciemierniki mają stałe miejsce pod śliwą wiśniową i tamaryszkiem, którego sięgające ziemi gałązki osłaniają je przed wiatrem. Jednocześnie pozbawiony liści krzew bez problemu przepuszcza światło słoneczne. Właśnie dlatego radzę sadzić ciemierniki pod drzewami i krzewami liściastymi, a nie wśród iglaków.

Za tym stanowiskiem przemawia również fakt, iż byliny te lubią glebę wapienną,
a iglaki z reguły kwaśną. Piszę o tym, bo wędrówka po ogrodzie im nie służy. Wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne korzenie źle znoszą przesadzanie, co powoduje opóźnienie kwitnienia. Poza ziemią żyzną, wapienną ciemierniki tolerują też glebę lekko gliniastą, ale przepuszczalną. Wdzięczne będą za drenaż, próchnicę lub kompost.

Aby ciemierniki zawiązały dużo pączków kwiatowych, potrzebują latem wilgoci. Susza im nie sprzyja. W bezdeszczowych okresach należy więc systematycznie je podlewać. Raz do roku zasilam swoje ulubienice Azofoską, a jesienią rozkładam wokół nich kompost albo obornik w granulkach.

 

 

Najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem uprawianym w naszych ogrodach jest ciemiernik biały  Helleborus niger. Ma śnieżnobiałe kwiaty i czarne korzenie. Kwitnie w zależności od aury – od późnej jesieni aż do kwietnia.

Bardzo wczesną wiosną zakwita ciemiernik wschodni Helleborus orientalis. Jego kwiaty są w różnych odcieniach różu i bieli. Wyrastają na pędach bezpośrednio
z karpy korzeniowej. Jasnozielone kwiaty ciemiernika cuchnącego Helleborus foetidus rozwijają się od lutego do czerwca, dorastają nawet do 0,5 m wysokości i są dekoracyjne do czasu dojrzewania nasion. Swą nazwę gatunek ten zawdzięcza ostro pachnącym korzeniom.

Kolejny ciekawy egzemplarz w mojej kolekcji to ciemiernik korsykański Helleborus argutifolius. Jego wyjątkowe żółto-zielone kwiaty pojawiają się od lutego do kwietnia. Podobnie jak u ciemiernika cuchnącego umiejscowione są na końcach ulistnionych pędów.

Najlepszym sposobem rozmnażania ciemierników jest podział rozrośniętych karp. Dobry termin to maj i czerwiec – tuż po kwitnieniu. Nowe rośliny powinny mieć 3–5 listków i trzeba im zapewnić stale wilgotną glebę.

Piękne byliny w zimowym ogrodzie

Ciemierniki można również otrzymywać z nasion, ale wtedy nie ma gwarancji, że powtórzą cechy rośliny matecznej. Nasiona, zebrane w maju lub w czerwcu, od razu należy wysiać, bo szybko tracą zdolność kiełkowania. Na kwiaty będziemy musieli poczekać dłużej niż przy rozmnażaniu przez podział, bo nawet do 3 lat.

Chociaż ciemierniki nie boją się niskich temperatur, to duży mróz, szczególnie
w bezśnieżną zimę, może uszkodzić liście i pędy kwiatowe. W takiej sytuacji należy zapewnić im stosowne okrycie.