Mój ogród zaczął powstawać w sierpniu 2011 roku i ciągle jeszcze „rośnie”. Jego styl inspirowany jest czarem i urokiem ogrodu japońskiego w Jarkowie. Podstawą ogrodu są żwirowe rabaty o nieregularnych kształtach wyłaniające się z zieleni trawników. Główna część wypoczynkowa rozciąga się wokół dużego tarasu dokąd można wychodzić od strony jadalni. Taras z obu stron porośnięty jest winobluszczem. Latem w ustawionych donicach uprawiam tu ulubione zioła. Stworzyło się tu zaciszne miejsce, wprost idealne do wypicia porannej kawy. Drewniana huśtawka opleciona powojnikami i bluszczem skąpana w porannym słońcu zaprasza by na niej spocząć a relaksujący dźwięk bambusowych dzwonków wprawia w miły nastrój. Ścieżką z okrągłych, kamiennych płyt spaceruję na drewniany mostek nad maleńkie oczko wodne, w którym kąpią się często ptaki. Chowają się wtedy między liście perukowca lub bukszpanowych kul. Miejscem, które również przyciąga ptaszki jest mała fontanna kaskadowa. Plusk spływającej wody relaksuje i wycisza. Japońskim akcentem są również kamienne pagody ustawione przy formowanych, strzyżonych iglakach. Moimi ulubionymi roślinami są niewielkie jeszcze klony palmowe. Ze względów klimatycznych muszę uprawiać je w pojemnikach a zimą przechowywać w garażu. Kwiatowym akcentem są tu powojniki, wiciokrzewy, jednoroczne surfinie, kaskadowo zwisające na pniach starych drzew oraz bobiki- co roku w innym kolorze.
Komentarze