Codziennie spoglądam przez okno na mój ogródek, który o każdej porze roku wygląda inaczej. Ma on pagórkowatą formę terenu w niżej położonej części rosną dwa drzewa owocowe. Ogród z dwóch stron otoczony jest blokami mieszkalnymi. W tle widać starą Synagogę. Jesień w moim ogródku co roku jest wyjątkowa. Ta przepiękna pora roku maluje mój ogród paletą barw artysty. Ogród mieni się wszystkimi odcieniami zieleni, brązu, czerwieni. Opadające liście z drzew tworzą wielobarwny dywan pod którym znajdują się dojrzałe orzechy i jabłka. Odwiedzająca mój ogród wiewiórka robi zimowe zapasy. Czasem słychać stuk dzięcioła leczącego stary orzech, sójkę amatorkę orzechów. Można również wieczorem natknąć się na jeża. Na brzozie, której liście przybrały złoty kolor, ćwierkają wróbelki i sikorki, które przygotowują się do zimy. Na krzewach rozciągają się cieniutkie nitki " babiego lata", na których osiadła wieczorna rosa. Przy krzewach iglastych, wiecznie zielonych, pnie się bluszcz, o niesamowitych kolorach począwszy od zielonożółtego poprzez pomarańczowy do wielu odcieni brązu. Te wspaniałe kolory są zadośćuczynieniem za to że już nie ma kwitnących kwiatów hortensji, róż, pachnących trąb anielskich, motyli, pszczół i innych pięknych owadów. Wygląda to tak radośnie, że można zapomnieć, iż niedługo będzie jesienna szarość. Kocham mój ogród który daje mi tyle radości w którym mogę odpocząć w promieniach słońca i zieleni. Tu spędzam swój wolny czas, a mam go dużo gdyż jestem już na emeryturze.....
Komentarze