Nasza oaza spokoju

18.08.2013

Jestem absolwentką policealnego technikum architektury krajobrazu. Od dziecka uwielbiam rośliny. Ogród stworzyłam wraz z tatą. Tato uwielbia układać kamień, a ja sadzić i pielęgnować rośliny. Z połączenia sił zaczął powstawać mały kawałek raju. Działka ma ok 23 ary, jest dość wąska ale bardzo długa. Dawniej ogród był ogromnym sadem posadzonym przez pradziadka. Z czasem drzewa zaczęły się łamać, rodzić coraz mniej owoców, chorować i powoli zostały wycięte. Pozostał jeden rząd brzoskwiń, orzechów laskowych, gruszy i czereśni. Posadziliśmy także młode drzewka wiśni, śliw i jabłoni. Od dwóch lat powstaje nasz ogród. Najpierw powstało duże oczko wodne i dróżki z grysu granitowego. Tato wszystko układa sam. Sami stworzyliśmy także pergolę, trejaż oraz mostek, ławkę. W ubiegłym roku powstał skalniak, a w tym drugie oczko, strumyk, rabata z krzewów liściastych i warzywnik na podwyższeniu. Musiałabym zrobić milion zdjęć aby zaprezentować wszystkie rośliny i elementy ozdobne w ogrodzie, ale chociaż w tych kilku mogłam pokazać część ogrodu. Jeszcze wiele zostało do zrobienia, aby zapełnić wolną przestrzeń, wszystko przed nami. Za kilka lat będzie naprawdę pięknie. Nasz ogród jest oazą spokoju, ulubionym miejscem wypoczynku dla nas, naszych krewnych i znajomych. Nie ma nic przyjemniejszego niż szum wody w strumieniu i zapach kwiatów. Swoje miejsce znalazły tu także żaby, ważki, motyle, ptaki i wiewiórka. Każdy znajdzie tu miejsce dla siebie;)