Śnieżyca wiosenna Leucojum vernum - sylwetka, pielęgnacja

Śnieżyca wiosenna - sylwetka

Śnieżyca wiosenna rozkwita w marcu białymi pachnącymi kwiatami i jest jedną z najwcześniejszych wiosennych roślin kwitnących (czasem kwitnie nawet w lutym). W naturze występuje w lasach liściastych i na łąkach. Gatunkami blisko z nią spokrewnionymi są śnieżyca letnia Leucojum aestivum oraz Leucojum autumnale.

Rozwój śnieżycy wiosennej

Cebulki śnieżycy wiosennej mają wielkość ok. 3 centymetrów. Liście są ciemnozielone oraz błyszczące. Pędy kwiatowe mają wysokość od 15 do 25 centymetrów i utrzymują się zwykle do kwietnia. Każdy pęd wydaje jeden, rzadziej dwa, białe dzwonkowate kwiaty, na wierzchołkach których są widoczne jasnozielone lub żółte wybarwienia. Po kwitnieniu obumierają także liście.  

Śnieżyca wiosenna - stanowisko

Śnieżyca wiosenna preferuje półcieniste lub cieniste stanowiska w umiarkowanie wilgotnym, niewysychającym podłożu. W sprzyjających warunkach roślinki rozmnażają się przez cebulki przybyszowe lub z nasion.

Pielęgnacja śnieżycy wiosennej

Cebulki wysadza się do gruntu od sierpnia do września na głębokość około 10 centymetrów. Rozstaw cebulek w rzędach i między rzędami powinien także wynosić 10 centymetrów. Jesienią miejsce uprawy okrywamy wyściółką z liści.

Od tej chwili nie trzeba już podejmować żadnych dodatkowych czynności pielęgnacyjnych. Gdy rośliny zbyt silnie się rozrastają, wykopujemy je miejscowo z ziemi (w okresie spoczynku) i rozsadzamy w innych częściach rabaty lub ogrodu. 

Śnieżyca wiosenna - zastosowanie

Śnieżyca wiosenna prezentuje się najciekawiej w nasadzeniach grupowych. Bardzo efektownie wygląda w sąsiedztwie żywopłotów liściastych, a także nisko prowadzonych drzewek (również iglastych).

Porada

Spośród wielu propozycji aranżacyjnych godne polecenia jest zestawienie śnieżycy z żółtymi pierwiosnkami wyniosłymi.