Cudownie jest patrzeć jak ogród z każdym rokiem zmienia się i rozwija, a wraz z nim my sami i nasi najbliżsi. Kiedy już odkryjemy swoje miejsce na ziemi, staje się ono świadkiem całego naszego życia, chwil szczęśliwych i beztroskich, a także tych gorszych, widzi jednak wszystko i każda z tych chwil odciska na nim swój ślad. To dlatego wraz z upływem czasu miejsce to staje się coraz bardziej „nasze” i bliskie. Nic więc dziwnego, że najbezpieczniej czujemy się właśnie w takim miejscu, ukształtowanym przez nasze przeżycia. Nawet udając się w długą i daleką podróż, wiemy że istnieje ta kotwica; możemy być daleko, ale nasze miejsce na ziemi zawsze sprowadzi nas z powrotem. Nie tylko ono zna każdy fragment naszego życia, ale i my znamy je jak najlepszego przyjaciela. Po części sami nadaliśmy mu formę i kierunek, a jednak bez jego zgody nasze wysiłki nie przyniosłyby efektu. Każde miejsce potrzebuje też przestrzeni dla siebie, aby zachowało swoją pierwotną cząstkę, która przypomni nam, że zanim stało się nasze, było wolne i tylko swoje własne. Życzymy każdemu odnalezienia swojego własnego miejsca na ziemi :-).
Komentarze