Werbena patagońska (Verbena bonariensis) jest w Polsce uprawiana jako roślina jednoroczna. Coraz bardziej znana wśród ogrodników. Zachwyca dekoracyjnością i długością kwitnienia. Może być hodowana w gruncie lub w pojemniku. Rośnie w środowisku naturalnym Ameryki Południowej na brzegach i wewnątrz lasów tropikalnych. Uprawiana jest, jako roślina dekoracyjna, w Brazylii, Argentynie, Chile i Kolumbii. W naszym kraju, tylko przy dobrym okryciu i właściwej pielęgnacji jest w stanie przetrwać sezon zimowy.

Werbena patagońska: opis

Werbena patagońska należy do rodziny werbenowatych liczącej aż dwieście gatunków. Naturalny obszar występowania całej rodziny obejmuje oba kontynenty amerykańskie. Rośliny rozprzestrzeniły się jednak na całym świecie. Na terenie Europy są uznane za gatunki obcego pochodzenia, docenione przez ogrodników. Stworzono niższe odmiany werbeny, które coraz częściej dostępne są na rynku: Verbena bonariensis odmiana „Lollipop” dorasta do 60 centymetrów o identycznych kwiatach jak podstawowy gatunek. Zawiązuje nasiona, jednak nie powtarzają one cech rośliny matecznej i wyrastają z nich pędy wysokie, karłowe, mniejsze rozmiary i skupiony wzrost osiąga Verbena bonariensis odmiana „Little One”, która dorasta do 18-24 centymetrów. Ma pozornie większe kwiaty. Nie zawiązuje nasion. Roślina ma łodygi dosyć twarde i wytrzymałe. Nie mają  mocnego rozgałęzienia i są puste w środku. Posiada lancetowate liście o ząbkowanych brzegach. Zachwyca swoją delikatnością i podczas wzrostu nie potrzebuje podpórek. Jest lekka, nie zakłóca symetrii ogrodu. Stanowi dopełnienie dla wysokich traw i niskich kwiatów.

Werbena patagońska: kiedy wysiewać? 

Werbena patagońska jest byliną, którą rozmnaża się przez wysiew nasion. Jest to nowy gatunek na polskim rynku ogrodniczym. Łatwiej jest zakupić nasiona werbeny patagońskiej, niż dostać jej sadzonkę. Nasiona można zebrać jesienią, samodzielnie ścinając kwiatostany po pierwszych przymrozkach. Ich siewu dokonuje się do małych doniczek w lutym lub marcu. Jeżeli nasiona zostaną wysiane zbyt późno, trzeba liczyć się z tym, że tego roku nie ujrzymy żadnego kwiatu, lub roślina nie zakwitnie obficie. Temperatura otoczenia w której wschodzą nasiona powinna wynosić 20-26 stopni. Trzeba utrzymywać wilgoć podłoża. Jedynie po wysiewie dobrze jest przenieść doniczki na około tydzień do temperatury 4-8 stopni Celsjusza. Sprzyja to wschodom rośliny. Gdy młode siewki wzejdą i rozwinie się para liści właściwych, powinny zostać przeniesione do pojedynczych doniczek. Pod koniec kwietnia lub w maju mogą zostać przesadzone do gruntu w rozstawie 30 x 40 centymetrów lub większego pojemnika. Pozostawione do jesieni kwiatostany samoistnie zrzucą nasiona. Należy o tym pamiętać podczas wiosennych prac pielęgnacyjnych w okolicy w której rośnie werbena patagońska. Nasiona skiełkują dopiero wiosną, dlatego, jeżeli nie chcemy zniszczyć młodych sadzonek, to nie powinno się odchwaszczać motyką, ani spulchniać gleby pod rośliną werbeny. Młode siewki pojawiają się na przełomie marca i kwietnia.

Werbena patagońska: uprawa

Kwiat jest łatwy w uprawie. Najważniejsze jest zadbanie o jej właściwe podłoże. Preferuje stanowiska nasłonecznione, nieco zacienione i osłonięte od wiatru. W czasie susz warto podlewać roślinę, dzięki czemu odwdzięczy się długim kwitnieniem. Nawożenie można przeprowadzać maksymalnie dwa razy w ciągu sezonu. Rośnie na glebach suchych, piaszczystych lub piaszczysto – gliniastych, których odczyn powinien być obojętny lub lekko zasadowy. Lubi żyzne podłoża, wzbogacone próchnicą i składnikami odżywczymi. Warto przed wysadzeniem do gruntu zapewnić jej drenaż i napowietrzenie gleby. Werbena nie jest w stanie rosnąć na ciężkich glebach gliniastych i na terenach podmokłych. Wiosną na przezimowanych pędach pojawiają się młode przyrosty. Jeżeli minie czas przymrozków, roślinę można przenieść na zewnątrz. Gdy chcemy hodować ją w glebie, to wysadzamy z doniczki do ogródka. Jeśli werbena patagońska przezimowała w gruncie, można się spodziewać dookoła niej samosiejek. Trzeba na to uważać podczas wiosennych prac pielęgnacyjnych. Nasiona są w stanie skiełkować nawet w szczelinach kostki lub między kamieniami. Siewki łudząco przypominają młode pokrzywy. Jest odporna na choroby i szkodniki. Zagrażają jej tylko mączniak i mszyce. Jej liście i łodygi posiadają kłujące owłosienie. Jeżeli dobrze się zakorzeni to jest w stanie przetrwać nawet niekorzystne warunki – długotrwałą suszę i cień. Werbena patagońska nie wymaga wielu prac pielęgnacyjnych. Gdy jej kwiaty przekwitną, a nasiona zostaną zebrane, należy ściąć wysokie łodygi na zimę. Pędy uschnięte oraz zaatakowane chorobą grzybową – mączniakiem muszą zostać ścięte i natychmiast spalone. Zdrowo rozwijające się łodygi, które zostały podcięte na jesień można kompostować.

Czytaj też: Najpiękniejsze kwiaty świata: TOP 10. Trudno oderwać od nich wzrok!

Werbena patagońska: kwitnienie 

Werbena patagońska jest byliną o rekordowo długim okresie kwitnienia. Od lipca do października można cieszyć się jej licznymi różowofioletowymi kwiatami. Są one zebrane we wiechy na szczycie łodyg. Jeżeli kwiatostany nie zostaną ścięte po przymrozkach, zachwycają dekoracyjnością nawet zimą.  Jest rośliną miododajną, która w okresie kwitnienia wabi pszczoły, motyle i inne owady. Jeżeli wysadzono ją na stanowisku słonecznym, wtedy będzie kwitła najobficiej. Zakwita już w pierwszym roku po wysiewie nasion.

Jacky Parker Photography, Getty Images

Werbena patagońska: jak zimować? 

Werbena patagońska jest rośliną wieloletnią, jednak w Polsce ma różną zimotrwałość. Niektóre okazy giną nawet w łagodne zimy. W naszym klimacie jest jednak uznana za nieodporną na mróz. Trudno ją przechować, dlatego powinno się ją potraktować jako roślinę jednoroczną. Niektórzy ogrodnicy próbują jednak metod przechowania bylin przez zimę. Po jesiennym ścięciu łodyg, można werbenę pozostawić w ziemi lub wykopać, przesadzając do doniczek. Możliwe, że uda się jej przetrwać zimę, choć nie ma na to gwarancji. Jesienią werbena całą swą energię przekazuje na wytworzenie nasion, osłabiając roślinę na zimę. Jeżeli jednak zetniemy jej łodygi na wysokość 20 centymetrów już we wrześniu, bylina rozrośnie się i zregeneruje. Trzeba jej stworzyć kopczyk, osłonić lub ściółkować grubą warstwą kory. Taki zabieg pielęgnacyjny powtarzany każdego roku pozwoli prawdopodobnie uzyskać werbenę wieloletnią.