Żwirowisko jest odmianą ogrodu kamiennego, pasującą zwłaszcza do ogrodów nowoczesnych, budowanych w stylu formalnym. Może mieć postać zarówno małej rabaty, jak i eleganckiego ogrodu.

Żwirowisko wykonuje się z kamieni różnej frakcji. Budowę zaczynamy od usunięcia wierzchniej warstwy podłoża na głębokość 25-30 centymetrów. Następnie ziemię mieszamy w równych proporcjach z kamieniem łamanym o frakcji 16-32 milimetrów i taką podsypkę rozsypujemy w obrębie projektowanej powierzchni na grubość 20-25 centymetrów i przykrywamy włókniną.

Materiał ten jest nieodzowny, z jednej strony przepuszcza wodę i powietrze, z drugiej nie pozwala rozwinąć się chwastom. Dzięki włókninie kamień jest oddzielony od podsypki. Sadzenie wykonujemy po rozłożeniu włókniny, najpierw nacinając ją na krzyż, a potem, w miejscach przeznaczonych na rośliny, wybierając ziemię łopatką.

 


 

Obsadzoną rabatę przysypujemy pięciocentymetrową warstwą żwiru lub grysu – na dole rozsypujemy kamienie o mniejszej frakcji. Na wyrównanym, niezachwaszczonym terenie żwirowisko można wykonać także bez usuwania podłoża. Wówczas kamyki jedynie maskują włókninę i, nie będąc częścią podłoża, nie wpływają na rozwój roślin. Podobny wariant wykonania można przyjąć dla ścieżek. Wystarczy zdjąć 5-10 centymetrów ziemi, wyrównać i ubić podłoże, a na włókninie rozsypać grys lub tłuczeń.

Żwirowisko należy utrzymywać w nienagannej czystości. Wystarczy, że między kamykami znajdzie się trochę ziemi lub humusu z przegniłych liści, a szybko pojawią się tu chwasty. W cieniu kamienie szybko zielenieją od glonów i porostów.

Jeżeli są dostatecznie duże, można je czyścić myjką ciśnieniową. Drobne najlepiej grabić. Tam, gdzie żwirowa rabata graniczy z trawnikiem, należy wkopać w ziemię plastikową lub metalową opaskę. Dzięki niej kamień nie będzie przesypywał się na murawę. Nie poleca się zakładania żwirowisk w pobliżu dużych drzew i krzewów liściastych.   

10 zasad zakładania ogrodu

Szczególnie atrakcyjnie wyglądają na żwirowisku kępiaste trawy, np. miskanty, szczepione kuliste karłowe odmiany sosen i klonu palmowego. Latem wspaniale prezentuje się aranżacja z wilczomlecza złocistego, krwawnika pospolitego, trytomy i ostnicy cieniutkiej. Niestety, nie wszystkie rośliny rosną dobrze w żwirze, ponieważ w takich warunkach nie może zaistnieć mikoryza, która wpływa na prawidłowy rozwój niektórych roślin.

Warstwa żwiru nieco pogarsza właściwości powietrzne i wodne gleby. W takich warunkach szczególnie nie zaleca się uprawy różaneczników oraz innych roślin z rodziny wrzosowatych, chociaż jest już ona możliwa w ogrodzie skalnym bez ściółki żwirowej.