Perz to jeden z najbardziej uciążliwych chwatów. Rośnie na wszystkich rodzajach gleb. Jednak najlepiej i najszybciej rozwija się na glebach wilgotnych. Jest szkodliwy dla roślin uprawnych z powodu wydzielanych przez niego substancji toksycznych. Stanowi także konkurencję w walce o wodę i składniki pokarmowe. Rozmnaża się głównie za pomocą rozłogów, które opanowują znaczną powierzchnię, osiągając nawet 100 m długości.
Ponieważ do swojego rozwoju wymaga sporych ilości tlenu, większa część rozłogów występuje na głębokości 7-15 cm w glebie. Rozłogi są źródłem składników pokarmowych w okresie wiosennego wzrostu perzu. Pocięte nieświadomie przez działkowca rozłogi dają początek nowym roślinom, bo znajdują się na nich pączki śpiące, które zaczynają pękać.
Szacuje się, że już centymetrowy odcinek rozłogu jest w stanie wydać nową roślinę. Niechemiczna metoda usunięcia perzu jest czaso- i pracochłonna. Należy dokładnie zebrać wszystkie rozłogi, starając się nie dopuścić do ich pocięcia na mniejsze fragmenty.
Rozłogi można wykopać, a następnie zebrać grabiami. Można także spróbować metody „zmęczenia perzu”. W tym celu tniemy szpadlem rozłogi perzu na drobniejsze fragmenty. Gdy grządka się zazieleni od wschodzących „nowych” roślin tego chwastu, należy je głęboko przekopać. Następnie czekamy, aż grządka znów zazieleni się od perzu i ponownie przekopujemy.
Podobną metodą na zwalczanie perzu jest „przyduszenie ”. Wschodzące pędy perzu należy głęboko przekopać w taki sposób, aby rozłogi trafiły na głębokość 20-25 cm. Jak już wspominaliśmy, perz wymaga do swojego wzrostu i rozwoju tlenu, którego zapasy w głębszych warstwach gleby mogą być niewystarczające.
Perz to jeden z najbardziej uciążliwych chwatów. Rośnie na wszystkich rodzajach gleb. Jednak najlepiej i najszybciej rozwija się na glebach wilgotnych. Jest szkodliwy dla roślin uprawnych z powodu wydzielanych przez niego substancji toksycznych. Stanowi także konkurencję w walce o wodę i składniki pokarmowe. Rozmnaża się głównie za pomocą rozłogów, które opanowują znaczną powierzchnię, osiągając nawet 100 m długości.
Ponieważ do swojego rozwoju wymaga sporych ilości tlenu, większa część rozłogów występuje na głębokości 7-15 cm w glebie. Rozłogi są źródłem składników pokarmowych w okresie wiosennego wzrostu perzu. Pocięte nieświadomie przez działkowca rozłogi dają początek nowym roślinom, bo znajdują się na nich pączki śpiące, które zaczynają pękać.
Szacuje się, że już centymetrowy odcinek rozłogu jest w stanie wydać nową roślinę. Niechemiczna metoda usunięcia perzu jest czaso- i pracochłonna. Należy dokładnie zebrać wszystkie rozłogi, starając się nie dopuścić do ich pocięcia na mniejsze fragmenty.
Rozłogi można wykopać, a następnie zebrać grabiami. Można także spróbować metody „zmęczenia perzu”. W tym celu tniemy szpadlem rozłogi perzu na drobniejsze fragmenty. Gdy grządka się zazieleni od wschodzących „nowych” roślin tego chwastu, należy je głęboko przekopać. Następnie czekamy, aż grządka znów zazieleni się od perzu i ponownie przekopujemy.
Podobną metodą na zwalczanie perzu jest „przyduszenie ”. Wschodzące pędy perzu należy głęboko przekopać w taki sposób, aby rozłogi trafiły na głębokość 20-25 cm. Jak już wspominaliśmy, perz wymaga do swojego wzrostu i rozwoju tlenu, którego zapasy w głębszych warstwach gleby mogą być niewystarczające.
Komentarze