Sadząc rośliny o większych rozmiarach, można osiągnąć dwojaki efekt: stworzyć dominującą strefę naszej rabaty lub też ciekawie zaaranżować jej tło. W odróżnieniu od klasycznych bylin ozdobnych, jak na przykład ostróżki czy lilii, te sporych rozmiarów odmiany bylin są stosunkowo łatwe do pielęgnacji i osiągają wysokość od 1,5 do 2,5 metra. Gigantyczne nierzadko rośliny urzekają nie tylko swoimi pokaźnymi kwiatostanami o kształtach świec lub luźnych baldachów i wiech, lecz także atrakcyjnymi liśćmi. Poza tym wysokie byliny oczarowują nas swym naturalnym pięknem. Ich wielkość idzie w parze z długim okresem wzrostu – pełny rozkwit osiągają latem lub nawet jesienią. Niektóre duże byliny zdobią ogród nawet zimą: pędy arcydzięgla Angelica długo ozdobione są okrągłymi owocostanami, a wiązówka Filipendula ‘Venusta’ zachowuje czerwone wiechy kwiatostanowe. Te okazy przycinamy dopiero wczesną wiosną.

Olbrzymie byliny do miejsc cienistych
Parzydło leśne Aruncus i języczka Ligularia rosną w cienistych i wilgotnych zakątkach, najlepiej na brzegu oczka wodnego. Na słonecznych rabatach zakwitają: bokonia (obrzan) Macleya, osiągająca wysokość do 2,5 metra, słonecznik wierzbolistny Helianthus salicifolius o wąskich liściach oraz modrak (kapusta morska) Crambe cordifolia, której białe welony kwiatostanów powiewają na wysokości 1,8 metra. Miejsca wokół oczek wodnych oraz wilgotne stanowiska dobrze znosi dorastający aż do 3 metrów parzeplin Gunnera o olbrzymich kolczastych liściach. Na zimę kłącza tej byliny warto okryć grubą warstwą liści.

Różnica wysokości sąsiadujących ze sobą bylin nie może być zbyt duża, jeśli chcemy, aby kompozycja była harmonijna. Oprócz wysokości wybranych gatunków należy uwzględnić także ich wymagania, szczególnie gdy dysponujemy małą powierzchnią rabaty. Wybrane byliny mogą stanowić ciekawe elementy w tle przydomowego ogródka lub pełnić rolę ochronnego żywopłotu na granicy ogrodu.

Warunki uprawy dużych bylin
Wysokie byliny najlepiej rosną na normalnym podłożu ogrodowym o wyrównanych proporcjach substancji odżywczych. Glebie należy zapewnić regularne nawodnienie, gdyż jej niedostateczna wilgotność spowoduje więdnięcie większych liści. Pięciocentymetrowa warstwa kory ochroni podłoże przed nadmiernym wyparowywaniem wody i ograniczy częste podlewanie. W przypadku bokonii silnie rosnące rozłogi i grube korzenie opanowują w pierwszym i drugim roku powierzchnię kilku metrów kwadratowych. Inne gatunki są mniej ekspansywne, ale za to mają olbrzymie liście, jak gunnera lub modrak. Takie giganty najlepiej prezentują się w dużych ogrodach, gdzie można swobodnie wyeksponować ich urodę, nie narażając rozwoju innych mniejszych roślin.