Więcej o roślinie poniżej:

Laurowiśnia Prunus laurocerasus

kategoria:  krzewy

stanowisko:   półcień, cień

wysokość:  do 5 m

mrozoodporność:  do -20°C

odczyn gleby:  obojętny, lekko zasadowy

preferencje glebowe: żyzna, piaszczysto-gliniasta, zasobna w wapń

podlewanie:  dużo

barwa liści/igieł: zielona

barwa kwiatów:  biała

pokrój: krzaczasty

okres kwitnienia: maj-czerwiec

wysiew: wiosna

rozmnażanie: sadzonki półzdrewniałe, odrosty korzeniowe,odkłady

trwałość liści:  zimozielone

zastosowanie:  żywopłoty, rabaty, parki, roślina miododajna

tempo wzrostu:   szybkie

Laurowiśnia - sylwetka Laurowiśnia - cechy rozwojowe Stanowisko dla laurowiśni Sadzenie laurowiśni Laurowiśnia - pielęgnacja Laurowiśnia - zastosowanie Porada

Laurowiśnia jest rośliną spokrewnioną botanicznie z wiśniami i śliwami. Pochodzi z Azji Mniejszej, Kaukazu i Półwyspu Bałkańskiego. Liście ma zbliżone kształtem do liści laurowych, dlatego z czasem zaczęto ją nazywać laurowiśnią. Inne nazwy tej rośliny to laurośliwa wschodnia, wawrzynośliwa, śliwa wawrzynolistna.  

W zależności od gatunku i odmiany laurowiśnia osiąga wysokość od 30 do 400 cm. W maju i czerwcu na krzewach pojawiają się białe wyprostowane grona kwiatowe. W sprzedaży są dostępne odmiany, które kwitną w sierpniu/wrześniu. Czarne owoce dojrzewają od lipca do sierpnia (uwaga, są one trujące!). Laurowiśnia jest zimotrwała do temperatury -20°C. 

Laurowiśnia wschodnia jest najbardziej odpornym zimozielonym gatunkiem, który znosi zasadowe gleby, jak również silne zacienienie. Rośliny rosną najlepiej w podłożu żyznym i umiarkowanie wilgotnym.

Rośliny sadzi się w odstępach 50-cm, podsypując rośliny mączką rogową. Po sadzeniu podłoże mulczujemy. 

Laurowiśnia jest podatna na choroby grzybowe, m.in. mączniaka właściwego i rzekomego, i wrażliwa na przemoczenie podłoża. Dlatego rośliny nie powinny być podlewane ani za często, ani zbyt obficie.

Wskazane jest też umiarkowane zasilanie. Krótko przed rozpoczęciem okresu wegetacyjnego krzewy przycinamy ręcznym sekatorem. W bezmroźne dni podlewamy. 

W większych ogrodach może być wykorzystywana na żywopłoty lub uprawiana jako soliter. W małych ogrodach należy ją regularnie przycinać.  

Odmiana ‘Zabeliana’ kwitnie nawet dwa razy w roku, pierwszy raz wiosną, drugi raz w sierpniu/wrześniu.